یک مدیر ناشناخته و خواست‌های اهالی خانه تئاتر

ناشناخته بودن مقصود نعیمی ذاکر برای مدیرعاملی خانه تئاتر اصلا ضعف نیست و خود می‌تواند یک عامل برای ایجاد بار هیجانی در خانه تئاتر به شمار آید که امروز اهل تئاتر در موقعیت بسیار حساسی برای تحقق امور صنفی قرار دارند.

خانه تئاتر هنوز یک مؤسسه فرهنگی و به لحاظ مالی وابسته به وزارت ارشاد و شورای شهر و مانند این است و در عین حال اعضای این خانه در تمام این سال‌ها درصدد برآمده‌اند به دنبال اهداف مهمی، چون صنفی شدن این خانه باشند و بتوانند حق و حقوقی چند جانبه برای اهل تئاتر فراهم کنند که با امنیت شغلی همراه شوند. البته در این سال‌ها بیمه تأمین اجتماعی و بیمه تکمیلی برای اهالی تئاتر با حمایت‌هایی همراه بوده و در دوران کرونا همه متوجه شدند تئاتر نه شغل است و نه می‌تواند در زمان بحران فریادرس اعضایش باشد؛ بنابراین تجربه این دو سال و نیم فعالیت خانه تئاتر را با حساسیت بیشتری همراه کرده که اگر تاکنون در وزارت کار تعریفی برای شغل‌های وابسته به تئاتر نبوده؛ باید در این موارد قوانینی وضع شود و بخش مهمی از جامعه در پیکره قوانین و راه و رسم‌های کاری مورد حمایت و امنیت شغلی قرار بگیرد. متاسفانه اهل تئاتر همانند کارگران، معلمان و دیگر اصناف هنوز با هیچ تعریف و حد و حدودی برای بقا، تداوم و استقرار یک زندگی سالم و سازنده مواجه نیستند. این در حالی است که فقط بخش معدودی از این‌ها به‌دلیل چهره شدن و شهرت چند جانبه از درآمد مکفی و حتی بالایی برخوردارند و یک اکثریت بلاتکلیف و نسبتا ندار هم در این میان هستند که نه راه پس دارند و نه راه پیش و در واقع خانه تئاتر باید برای همین افراد نسبتا بلاتکلیف، راهکار‌های قانونی و حمایت‌های ویژه بیابند که هم به لحاظ کاری و امنیت شغلی از آرامش نسبی برخوردار باشند و هم در زمان بحرانی مثل کرونا و هم در پیری و از کار افتادگی همچنان این حمایت‌ها و رفاه نسبی برای آنان وجود داشته باشد، وگرنه ایجاد خانه تئاتر برای این‌که عده کمی برخوردار از امتیازاتی بشوند و همچنان اکثریت بلاتکلیف بخواهند با مشکلات و بی‌پولی دست و پنجه نرم کنند و هیچ‌گاه هم از رنگ و بوی رفاه نسبی برخوردار نباشند، هیچ حسنی ندارد؛ بنابراین کار مقصود نعیمی ذاکر بسیار است اگر بخواهد و در عین حال بتواند با سیاست‌ها و ترفندهایی، وزارتخانه‌ها و کمیسیون فرهنگی را متقاعد کند تا در این راه گام بردارند و آنچه قرار است منجر به صنفی شدن این انجمن‌های وابسته به خانه تئاتر بشود، زودتر محقق گردد، زیرا اهل تئاتر باید بدانند چکاره‌اند و چگونه باید در این فضا حرکت کنند و هیچ دست اندازی هم پیش پایشان نباشد که آن‌ها را با دشواری‌های غیرقابل تحمل همراه سازد.

به هر تقدیر، اهل تئاتر از بدنه فرهنگی جامعه‌اند و باید فقط دغدغه خلق هنری داشته باشند و مسائل مادی و رفاهی نباید در این راه بازدارنده باشد و هر چه این‌ها تامین باشند درواقع از آن سو نیز جامعه سالم‌تر و برازنده‌تر جلوه خواهد کرد.

مقصود نعیمی ذاکر از آنجا که فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد بوده و سال‌ها به‌عنوان مدیر فرهنگی فعال بوده است، پس می‌تواند در خانه تئاتر نیز با کامیابی‌هایی همراه شود و اگر ملاک و معیار همین سرانجام یافتن خواسته‌های قانونی و بحق اهل تئاتر باشد به نظر بهترین گزینه هم در این راه خواهند بود. مگر نخواهند و نتوانند که این دیگر سویه منفی از حضور یک مدیر در یک مکان فرهنگی خواهد بود. در عین حال پیشینه مدیریتی‌اش از سال‌۶۰ همواره در پست‌های مختلف پر و پیمان بوده و این‌بار نیز می‌تواند در فضای خانه تئاتر پرونده درخشانی را رقم بزند و هیچ جایی به اندازه این خانه نیازمند یک مدیر کاردان و زیرک برای تحقق رویا‌هایی زیبای اهل هنر نخواهد بود.