نگاهی به برخی گاف‌های مطبوعاتی به بهانه روز خبرنگار

روزنامه نگافــی

لوریس چکناواریان از خانواده، موسیقی و زندگی می‌گوید:

گول فیلم‌های آمریکایی را نخورید!

لوریس چکناواریان، موزیسین محبوبی است. سمفونی‌های خوبی نوشته و رهبر ارکستر موفقی هم بوده است. پدرومادرش از نسل ارمنی‌هایی هستند که در بحبوحه کشتار عثمانی در ارمنستان، خودشان را به ایران رسانده‌اند، عاشق هم شده و ازدواج کرده‌اند. خودش هم کل دنیا را گشته اما عاشق ایران و خانه‌اش در محله جمهوری تهران است.
کد خبر: ۱۳۷۲۱۱۳
نویسنده زینب مرتضایی فرد، روزنامه‌نگار

هیچ‌جا را خانه خودش ندانسته و برگشته ایران و همین آسمان بالای سر ما را به هر آسمان دیگری ترجیح داده است. رفتیم سراغش و خواستیم برایمان از اهمیت خانواده و تربیت فرزندان حرف بزند. کمی هم سرک بکشیم در زندگی‌اش و ببینیم فرزندانش چه می‌کنند و آیا مثل پدرشان سراغ موسیقی رفته‌اند یا نه. 
 سوغاتی که به پسرم مسیر داد
او می‌گوید، یکی از پسرانش ویولن می‌نوازد و چند جایزه جهانی هم گرفته است. وقتی می‌پرسم در ترغیب فرزندش برای ورود به عرصه موسیقی نقش داشته یا نه می‌گوید: این‌که بگویم مستقیم نقشی داشتم نه اما به خاطر دارم در یکی از سفرهایم بود که امانوئل گفت برایش یک ویولن سوغات بیاورم. من هم آوردم. گران بود، اما برایش خریدم و از آن روز عاشق سازش بود. معنی اسمش را هم دوست دارم؛ یعنی خدا همراه ماست. پسرم واقعا نابغه است و الان که هنوز جوان است، جوایز زیادی را از آن خود کرده است. خداوند به او لطف کرده است دیگر... البته دو فرزند دیگر هم دارم که همه به پدرشان رفته‌اند و کار هنری می‌کنند (با خنده) اما مسیردهنده اصلی و عامل موفقیتشان من نیستم.
پس چه کسی موجب موفقیت‌شان شده که چکناواریان می‌گوید: نقش مهم در تربیت فرزند را مادر دارد و همه باید به همسرم تبریک بگویند که مادر موفقی بوده. به نظر من همه چیز یک بچه، زندگی و شخصیتش بسته به مادرش است و به همین علت است که می‌گویند بهشت زیر پای مادران‌است. 
او می افزاید: مسؤولیت یک مادر واقعا سنگین است و باید زندگی‌اش را بگذارد پای این که بچه‌های خوبی تربیت کند. من فقط تشویقش کردم. او را وین بردم و برایش معلم‌های خوب گرفتم. این مادر است که بچه را سر کلاس می‌برد و می‌آورد و تشویقش می‌کند. در فیلم‌های آمریکایی نشان می‌دهند پدر بچه را می‌برد فوتبال بازی می‌کند. اینها ظاهرسازی است.
 نقش مهم مادر
 پدر در بعد دیگری از زندگی برای بچه وقت می‌گذارد و عمرش را هزینه می‌کند. مادر در یک بعد دیگر و البته حیاتی‌تر. البته بعضی پدرها هم هستند که تاثیرگذارند اما بزرگی بچه‌ها از مادر است، نه از پدر.
او که از ابتدای شیوع ویروس کرونا خود را زندانی کرده بود، هنوز هم محتاط است و پروتکل‌ها را رعایت می‌کند اما دلش تنگ شده برای موسیقی شنیدن به سبک گذشته، با همان شکل جمعی و دلنشین. از او می‌پرسم دلش می‌خواهد دوباره چه موسیقی‌هایی را دوباره زنده بشنود که پاسخ می‌دهد: موسیقی کلیسا، نوحه‌خوانی‌های امام حسین(ع) و زورخانه‌ها. 
چکناواریان توضیح می‌دهد: این موسیقی‌ها، اساس کار من هم هستند و همیشه به زورخانه می‌رفتم. در دسته‌های عزاداری شرکت می‌کردم و همین‌طور در کلیسا چشم‌هایم را می‌بستم و محو موسیقی می‌شدم. 
همیشه معتقدم موسیقی هنری است که می‌تواند خدمات زیادی به مذهب داشته باشد و اساسی‌ترین مفاهیم و ارزش‌های دینی را به جامعه ارائه کند. امیدوارم حال دنیا خوب خوب شود و این موسیقی‌ها را دوباره زنده بشنوم.

منیع: ضمیمه چاردیواری روزنامه جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها