کشورهای غربی، صاحبان اصلی آژانس بین المللی انرژی اتمی هستند

به گزارش جام جم آنلاین، برنامه «گفتگوی سیاسی» رادیو گفت وگو با موضوع عملکرد آژانس بین المللی انرژی اتمی و با حضور مجتبی جلال زاده، کارشناس مسائل بین الملل به روی آنتن رفت.

مجتبی جلال زاده با اشاره به شعار آژانس بین المللی انرژی اتمی در هنگام تاسیس با عنوان «اتم برای صلح» گفت: عدم اشاعه سلاح هسته ای و توزیع استفاده صلح آمیز کشورها از آن دو هدف اولیه آژانس بود اما امروز شاهد دگرگونی در عمل به این ماموریت ها هستیم.

وی با تصریح بر اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی مانند هر سازمان بین المللی بازیچه و ابزاری برای اعمال قدرت قدرت های بزرگ بر کشورهای کوچک و قدرت های منطقه ای شده است، اظهار کرد: دغدغه کشورهای مستقل، استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای است که ایران جزو این کشورها محسوب می شود. بارها درباره صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران در محافل مختلف علمی، فنی، سیاسی و حقوقی صحه گذاشته شده است.

این کارشناس مسائل بین الملل در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو گرداننده اصلی آژانس بین المللی انرژی اتمی را کشورهای غربی دانست و عنوان کرد: آژانس در سه گام از اجرای وظایف ذاتی خود افول کرده است؛ نخست اینکه جلوی گسترش تولید سلاح هسته ای کشورهای دارنده بمب اتم را نگرفته است. دوم آنکه، آژانس در مسیر کشورهایی که قصد فعالیت صلح آمیز هسته ای را دارند سنگ اندازی کرده است.

وی افزود: سومین موردی که آژانس بین المللی انرژی اتمی در انجام وظایف خود اهمال کاری کرده است بستن چشم خود بر روی رژیم های سیاسی دارای بمب است. رژیم صهیونیستی بمب اتم دارد و تهدیدی برای صلح و امنیت بین الملل محسوب می شوند.

جلال زاده با اشاره به ضعف های آژانس در انجام وظایف خود گفت: اهمال کاری آژانس بین المللی انرژی اتمی در نگه داری اسناد محرمانه و عدم صلاحیت بسیاری از بازرسان آژانس از مواردی هستند که آژانس در آنها ضعف جدی دارد.

وی با ذکر مثالی ادامه داد: آلودگی که در تاسیسات آب سنگین کشور سوئیس توسط یک جاسوس آمریکایی در قالب بازرس آژانس رخ داد یکی از نمونه های تبدیل شدن آژانس به ابزار قدرت های زورگو است. در سال 2005 نیز این اتفاق برای جمهوری اسلامی ایران نیز افتاد. موارد دیگری از این مسائل در عراق، برزیل و آرژانتین وجود داشته است.

این کارشناس بین الملل با یادآوری این موضوع که سازمان های بین المللی برای تامین و پاسداری از قدرت های بزرگ تشکیل شده اند، اظهار کرد: از سال 1945 که پایان جنگ جهانی دوم و شروع جنگ سرد است، نظم جدیدی در سپهر روابط بین الملل شکل می گیرد که به آن نظام دو قطبی گفته می شد.

وی افزود: امروز ذات روابط بین الملل کاملا قدرت محور است و کشورهای بزرگ اعمال نفوذ بیشتری بر سازمان های بین المللی می کنند و این سازمان ها نیز برای تامین اعتبار و بودجه خودشان در چارچوب منافع قدرت های بزرگ عمل می کنند.