زنان مبتلا به کووید طولانی شاید هرگز نتوانند مانند قبل از بیماری ورزش کنند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، به گفته گروه تحقیقاتی از دانشگاه ایندیانا بلومینگتون آمریکا، برخی از زنان گزارش کرده‌اند که پس از عفونت کووید-۱۹ دچار بی‌نظمی ضربان قلب شده‌اند که بر تلاش و بهبودی از فعالیت بدنی آنان تاثیر می‌گذارد. مشکلات مداوم قلب و ریه در زنان مبتلا به کووید-۱۹ طولانی می‌تواند منجر به تنگی نفس یا درد عضلانی و مفاصل شود.

محققان می‌گویند: به‌نظر می‌رسد مردان مبتلا به کووید-۱۹ علائم شدیدتر و میزان مرگ‌ومیر بیشتری را تجربه می‌کنند، اما این اولین باری است که دانشمندان شواهدی پیدا می‌کنند که زنان پس از عفونت بیشتر درگیر هستند.

نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که تعداد زنان در جستجوی درمان برای علائم پایدار پس از تشخیص کووید-۱۹ سه برابر بیشتر از مردان است.

آیا زنان یائسه بیشتر از دیگران در معرض خطر هستند؟

محققان زنانی را که به مدت ۶ دقیقه راه می‌رفتند و مدت زمانی را که طول کشید تا قلب آنان به حالت اولیه بازگردد، مقایسه کردند. قبل از آزمایش پیاده‌روی، محققان ضربان قلب، فشار خون، میزان اکسیژن خون و میزان احساس تنگی نفس پس از حداقل ۱۰ دقیقه استراحت در حالت نشسته را اندازه‌گیری کردند.

پس از آن، زنان باید در طول آزمون تا آنجا که ممکن بود راه می‌رفتند. بلافاصله پس از آزمایش، دوباره ضربان قلب پس از ورزش، اکسیژن خون، میزان احساس تنگی نفس و میزان تلاش درک شده ارزیابی شد.

شایان‌ذکر است، زنانی که در ۶ ماه گذشته سابقه بیماری ریوی، بیماری قلبی یا سیگار کشیدن داشتند در این آزمایش شرکت نکردند.

در نتیجه این یافته‌ها، محققان معتقدند زنانی که مدت طولانی کووید را تجربه می‌کنند باید یک برنامه توانبخشی هدفمند از پزشکان خود دریافت کنند که بر بازگشت عملکرد ریه‌ها تمرکز دارد. این امر به‌ویژه برای بیماران یائسه مهم است، زیرا محققان می‌گویند این زنان با افزایش سن، میزان بالاتری از ناهنجاری‌های ریوی محدودکننده دارند.

دکتر استفان کارتر، محقق این تحقیق در یک بیانیه رسانه‌ای عنوان کرد: با توجه به شیوع بیشتر ناتوانی جسمی مرتبط با سن در زنان در مقایسه با مردان، یافته‌های ما نشان می‌دهد که یک برنامه توانبخشی هدفمند ممکن است به‌ویژه برای زنان و سایر گروه‌هایی که تحت تاثیر علائم مداوم کووید-۱۹ قرار گرفته‌اند مفید باشد، به این معنا که بهبودی را سرعت می‌بخشد و آسیب‌پذیری نسبت به وخامت شرایط جسمانی را به حداقل می‌رساند.

نتایج این تحقیق در مجله Experimental Physiology منتشر شده است.