بر اساس جمع‌بندی مقالات علمی ۹۰ درصد ژن‌های ما با سرطان‌ها ارتباط دارند؛ مسئولیت اصلی بر عهده کدام ژن است؟!

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از لایو ساینس، این موضوع جست‌وجوی اهداف درمانی را برای متخصصان بسیار دشوار می‌کند: رد پای تحقیق در مورد تقریباً هر ژن انسانی و ارتباط آن با سرطان را می‌توان در مطالعات انجام شده دید که می‌تواند جست‌وجو برای علل ژنتیکی واقعی بیماری و همچنین علل ژنتیکی دخیل در سایر بیماری‌ها را با مشکل روبه‌روکند.

این یافته‌ها بر اساس نتایج به دست آمده موتور جستجوی PubMed است که ده‌ها میلیون مقاله حوزه علوم زیستی و موضوعات زیست پزشکی را پوشش می‌دهد، که برخی از آن‌ها به دهه ۱۹۵۰ باز می‌گردند.

یوآو پدرو دِ ماگاله، میکروبیولوژیست دانشگاه لیورپول در بریتانیا که این پژوهش را انجام داده است، توضیح می‌دهد: «سرطان گسترده‌ترین موضوع مورد مطالعه در علوم زیستی و زیست پزشکی است. با این حال، حجم عظیمی از داده‌های جمع‌آوری‌شده در مورد سرطان به این معنی است که اطلاعات بسیار بیشتری در مورد ژن‌های مرتبط با سرطان نسبت به هر بیماری یا فرآیند دیگری بررسی شده است.»

در حال حاضر، از بیش از ۳۰ میلیون مقاله موجود در پایگاه داده PubMed حدود ۴ میلیون در مورد سرطان است. برای ان که درک بهتری از بزرگی این عدد به دست بیاورید کافی است آن را با حدود ۳۵۰ هزار مقاله که در مورد سکته مغزی هستند مقایسه کنید.

اگرچه انجام این حجم عظیم از تحقیقات در مورد سرطان می‌تواند در شناسایی روش‌های درمانی، درمان‌ها و درک بهتر بیماری مفید باشد، اما از سوی دیگر می‌تواند تجزیه و تحلیل سیستماتیک در مقیاس بزرگ را در رابطه با پیوند‌های ژنتیکی دشوارتر کند.

به عبارت دیگر، تصویر واضحی از اینکه کدام ژن در به وجود آمدن سرطان دخیل است، می‌تواند در انبار کاه ژن‌هایی که صرفاً به نوعی با بیماری مرتبط هستند گم شود.

این مقالات لزوماً به ارتباط علّی بین ژن‌های خاص و سرطان اشاره نمی‌کنند، اما به این معناست که اکثر ژن‌های انسانی در زمینه سرطان مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و ممکن است موجب سوگیری محققان برای تصمیم‌گیری در خصوص مطالعات آتی شوند.

دِ ماگاله تصریح می‌کند: «تقریباً اثر هر یک از ژن‌های انسان در رابطه با سرطان در مقالات مختلف بررسی شده است. اما درک دلایل سوگیری در تحلیل‌های بزرگ و اصلاح آن‌ها برای افزایش ارزش بینش‌ها و پیش‌بینی‌ها در خصوص این بیماری اهمیت فزاینده‌ای دارد.»

با توجه به اینکه این روز‌ها سرطان تقریباً از هر دو نفر زندگی یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، قرار نیست که سرعت مطالعات در مورد این بیماری کاهش پیدا کند و در واقع مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که چگونه رشد حجم تحقیقات سرطان در حال حاضر از هر موضوع دیگری پیشی گرفته است.

از این گذشته، با توجه به تعداد داده‌ها و منابع آزمایشگاهی مانند رده‌های سلولی تثبیت شده موجود، مطالعه سرطان نسبتاً «آسان» است. همچنین موضوعی است که بودجه زیادی را جذب می‌کند، اگرچه این بودجه به هیچ وجه به طور مساوی بین همه انواع سرطان توزیع نمی‌شود.

به گفته دِ ماگاله، اگر یک ژن انسانی هنوز با سرطان مرتبط نشده است، احتمالاً به این دلیل است که به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است؛ فقط زمان لازم است تا به این فهرست بلند بالا بپیوندد.

شکی وجود ندارد که مطالعات مرتبط با ژن‌ها و سرطان در مقابله با این بیماری حیاتی هستند، اما این گزارش اخیر هشدار می‌دهد که محققان باید حواسشان به سوگیری‌های احتمالی برای مرتبط دانستن هر بخش از ماهیت ژنتیکی با سرطان‌ها باشند.

دِ ماگاله نتیجه‌گیری می‌کند: «در دنیای علمی که همه‌چیز و هر ژنی می‌تواند با سرطان مرتبط باشد، چالش اصلی تعیین عوامل کلیدی در شکلگیری سرطان و اهداف درمانی امیدوارکننده‌تر است.»

نتایج این تحقیق در Trends in Genetics منتشر شده است.