کشوری مماس بر خط استوا که شبیه هیچ جا نیست (تصاویر)

مردم اوگاندا به زبان‌ های انگلیسی و لوگاندا (که زبان محلی مختص همین کشور است) و گاهی سواحیلی (زبان مشترک در قاره آفریقا) صحبت می‌کنند.

به دلیل اقلیم منحصر به فرد، اوگاندا کشوری تک‌ فصل با هوای بسیار معتدل و مطلوب محسوب می‌شود و در طول سال، دمای هوا از 16 درجه سانتی‌گراد پایین‌تر و از حدود 30 درجه سانتی‌گراد بالاتر نمی‌رود.

باران‌ های گاه و بیگاه هفتگی در کنار سه فصل (سه ماه) پربارش در سال، کشاورزی دیم را رونق داده و اوگاندا را به یکی از قطب‌های تولید قهوه، کاکائو، تنباکو، شکر و انواع میوه‌های استوایی تبدیل کرده است.‌

قاب عکس اوگاندا، تصویری است یکپارچه سبز، سرشار از جاذبه‌های طبیعی و بصری، مملو از آرامش و ماندگار در ذهن.

اولین روز پس از بازگشت از اوگاندا، وقتی که می‌خواهید در مورد آن بنویسید، یکی از جملات متن‌تان این خواهد بود: «اوگاندا شبیه هیچ کشور دیگری نیست.»

نقش زن‌ها در اقتصاد روزمره، مشاغل سبک و درآمدزایی از طریق دستفروشی بسیار پررنگ است. لوازم اولیه زندگی، میوه، غذاهای محلی و انواع خشکبار از‌جمله کسب و کار خانم‌هاست.

غذافروش‌های محلی با توجه به قیمت بسیار پایین، گزینه مناسبی برای مردم به‌حساب می‌آیند؛ هر چند ممکن است به عنوان توریست یا خارجی مقیم، هیچ زمان هوس این غذاها به سر آدم نزند اما نمی‌توان نقش این رستوران‌های خیابانی را در تامین غذای افراد محلی نادیده گرفت.

این صحنه، از‌جمله پرتکرار‌ترین صحنه‌هایی است که در اوگاندا خواهید دید. استانبولی میوه روی سر و تعدادی کیسه زباله در دست. دوره‌گردهایی که پوست میوه را برایتان می‌کنند، منتظر می‌شوند میوه را میل کنید، زباله‌ها را توی همان کیسه‌ها می‌ریزند، تسویه می‌کنند و می‌روند.

در مناطق حاشیه‌ای شهرها و همچنین در جاده‌های بین‌شهری، گاوها و بزها مشغول چرا هستند. گاو و بز، پرمصرف‌ترین گوشت‌ها را در سبد غذایی مردم دارند.

سیگیری، اجاق‌های مخصوص پخت و پز با ذغال است. به‌دلیل سرسام‌آور بودن قیمت تمامی انواع انرژی، پخت غذا با سیگیری، یک روش مرسوم حتی در منازل ثروتمندان محسوب می‌شود.

پیاده‌روهای مشجر و باصفا در همه جای شهر به‌خصوص مناطق نزدیک به مرکز کامپالا دیده می‌شود. اگر قصد پیاده‌روی داشته باشید، به‌دلیل تنوع مسیر، هیچ‌گاه خسته نخواهید شد. البته توصیه می‌شود که جز در مناطق امن و با پوشش امنیت بالا، شب را برای قدم زدن انتخاب نکنید.

انتبه، شهری است که از آن وارد خاک اوگاندا می‌شوید؛ شهری در 40 کیلومتری پایتخت، با مناظر طبیعی بی‌نظیر و مشرف به دریاچه ویکتوریا. اگر به اوگاندا سفر کردید، پارک گیاه‌شناسی انتبه را در برنامه‌های بازدیدی‌تان منظور کنید.

کامپالا، پایتخت اوگاندا مملو از پستی و بلندی‌هایی است که بر زیبایی‌های آن افزوده است. ساخت منازل مانند کشورهای جنوب‌شرق آسیا به‌گونه‌ای است که در مقابل باران‌های موسمی مقاوم باشد. در ساعات آغازین و پایانی روز، بوی ناشی از سوزاندن چوب، برگ یا بعضا زباله، مشام را پر می‌کند.

خوراک مردم در اوگاندا بر‌پایه گیاهخواری است. قوت غالب مردم، ماتوکه (موز کال) است. ماتوکه را می‌پزند، به‌شکل پوره درمی‌آورند و با انواع و اقسام گیاهان دیگر مانند سیب‌زمینی شیرین، پوره‌ذرت (پوشو) و حبوبات می‌خورند. مرغ، ماهی و گوشت، گاهی تکمیل‌کننده این سفره غذاست.

Independence Monument یا بنای استقلال، در یکی از مناطق مرکزی کامپالا واقع شده است. این بنا، مجسمه مردی است که با زحمت و تلاش، فرزند خود را روی دست، بالا گرفته است. در واقع، نمادی از زحمات نسل‌های‌قبل که برای امنیت و آرامش نسل امروز، متحمل سختی‌هایی شده‌اند.

دریاچه ویکتوریا، منبعی غنی از آب و یکی از عوامل آبادانی اوگاندا‌ست؛ یکی از اماکنی که تعدد انواع تمساح در آنجا باعث شده مناطقی از آن برای حفظ جان افراد تحت حفاظت باشد. وسعت، زیبایی و آرامش محض، سه‌گانه‌ای است که ویکتوریا به جسم و روح شما هدیه می‌کند.

محمد لطفی - نویسنده / روزنامه جام جم