مرثیه پوریای ولی

زورخانه ای بودکنار خیابان انقلاب"پوریای ولی" نام.لبریز از پهلوانسرشار از جوانمردپر از سینه های ستبرو چشمان فروتنشعر محبت و عدالت میگفتندداستان پیکار با دیوان ستمگر مینوشتندآواز عشق و شهادت میخواندندو باغ لاله ها و پرستوهای مهاجر نقاشی میکردندسالها بعد پل زیرگذری ساختند در خیابان انقلابخانه های اطراف باید تغییر کاربری میدادندهایپر مارکت ها سبز شدپر شد از موبایل فروش هاپاساژ های فرد اعلاو زورخانه "پوریای ولی" خراب شدتا کافی نت برای بازی نوجوانان سبز شودپسرجان! بر روی صندلی بنشینگیم پد را محکم در دست بگیرو در صفحه کامپیوتربا دیوان ستمگر بجنگ.اینجا شهر بازیستبازی خدای جنگبازی شاهزاده ایرانیبازی جزیره میمون هامبارزان خیابانیشورش در شهرندای وظیفهفانتزی تیراندازیچه برکتی کرده این کافی نت مبارکپر از کودکان پهلوان مبارزه دیجیتالیزورآزمایی دروغکیعرق ریختن های پفکیپیروزی های چاخانکیخیابان انقلاب دیگر صدای زنگ زورخانه ای را نمیشنودخیابان انقلاب دیگرپهلوانهایی از تبار پوریای ولی نمیبیندخیابان انقلاب دیگرنه آواز شهادتنه شعر عدالتنه داستان مبارزه با دیوان ستمگر را نمیشنودچشمانش به دنبال تابلوی "ایثار" کاظم چلیپا میگردددر خیابان حافظزورخانه پهلوانان هنر انقلاب را خراب کرده انددر خیابان حافظ کافی نت هنر انقلاب اسلامی ساخته اندگوش تا گوش کودکان جنگجوبه جای رجز خواندن جیغ میزنندچه برکتی کرده این کافی نت سرشار از بازی مجازیدریغ از یک لحظه مبارزه حقیقی.حوزه هنری مگر در خواب آن پهلوانان را ببیندصدای زنگ زورخانه را بشنودشعر قیصر امین پور را بچشدصدای تار محسن نفر را نوش جان کندداستانهای سوره را نجوا کندو تابلوی "شهید شمع تاریخ است" را ببیندروزگار، روزگار کافی نت و بازی بچه هاستدر کنار خیابان انقلابعلی شاه حاتمی