بدرود سال بدخبر

حال خبرهای دنیا در سالی که گذشت خوش نبود، هر صفحه خبری که ورق می&zwnj;زدیم یک خبر ناگوار اضافه می&zwnj;شد و حال دل اهالی رسانه را مثل مردم بدتر می&zwnj;کرد. بعضی اوقات به نظرم می&zwnj;رسید که این اخبار شاید به دلیل جذابیت بیشتر خبرهای تلخ و پر تنش اینقدر روی خروجی رسانه&zwnj;ها قرار می&zwnj;گیرند، اما وقتی باقی اخبار را هم مرور می&zwnj;کردیم خبر خوب چندانی پیدا نمی شد و دنیا گرفتار سیاهی اخبار شده بود. جدا معتقدم حال دنیا هر روز در حال بدتر شدن است. تصور می&zwnj;کنم هر چه تقویم بیشتر ورق می&zwnj;خورد زندگی برای انسان سخت&zwnj;تر می&zwnj;شود. امسال اما علاوه بر تمامی سختی&zwnj;هایی که هر روز به سختی&zwnj;های گذشته دنیا افزوده می&zwnj;شد کرونا هم آویز غمگینی از طاق آسمان بود که هر روز بالای سر مردم دنیا خودنمایی می&zwnj;کرد.گاهی اوقات آمار فوتی&zwnj;ها را که در خبر می&zwnj;خواندم باورم نمی شد، یعنی به همین سادگی داریم هموطنان خودمان را از دست می&zwnj;دهیم؟! به آمار جهانی که نگاه می&zwnj;کردم نگران تر می&zwnj;شدم و حتی گاهی اوقات برای حال نوع بشر مجبور بودم بغضم را کنترل کنم، تمام اینها را به سنگین تر شدن کار و افزایش شیفت کاری و افزوده شدن بخش کرونا به اخبار اضافه کنید و تصور کنید چقدر فشار روحی بالایی در بین اهالی خبر در صدا و سیما بود که البته بعد از مدتی بخش کرونا حذف شد و گوینده اصلی خبر باید اخبار کرونا را هم می&zwnj;گفت. البته در این بین، اخباری مثل واکسن ایرانی کرونا هم گاهی اوقات التیامی بر احوال خسته اهالی خبر بود که مثل یک چراغ کوچک در طوفان، هرچند کم سو و کم رمق، اما روحیه بخش و غرور آفرین بود. به عنوان مثال در تماسی که در بخش خبری با دختر آقای مخبر بعد از تزریق واکسن گرفتیم و با او روی آنتن خبر گفت&zwnj;وگو کردیم به عنوان یک خانم ایرانی به خودم افتخار کردم و حال همه&zwnj;مان خیلی خوب شد. این صحیح است که خداوند در قرآن می&zwnj;فرماید که ما شما را در سختی آفریدیم، اما سالی که گذشت از همه نظر و برای تمام مردم دنیا سخت بود، از انفجارهای کشورهای اطراف خودمان مثل افغانستان و عراق گرفته تا اتفاقات و انتخابات آمریکا در آن سوی دنیا و کشته&zwnj;هایی که هرروز به واسطه این ویروس منحوس به خاطره&zwnj;ها افزوده می&zwnj;شدند همه و همه این سال را در بین سال&zwnj;های مختلف متمایز کرده بود و باعث شد دنیا سال ملتهبی داشته باشد، هرچند، روزهای پایانی سال اخبار سیاه کمتری روی کاغذهای سفید نقش می&zwnj;بندند و به نظر می&zwnj;رسد پیشانی تب آلود زمین کمی خنک تر شده باشد. با تمامی این تفاسیر تصور می&zwnj;کنم تا آن غایب سفر کرده که گره تمام گرفتاری&zwnj;ها به دستان مبارک ایشان باز می&zwnj;شود ظهور نکند هیچ باری از روی دوش جامعه برداشته نمی شود، ما سال بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم، تمام دنیا درگیر اتفاقات بزرگ و سخت بود، اما آرزوی من همچنان همان است که خداوند به انسان رحم کند و خبر ظهور مهدی موعود را بخوانم. ان&zwnj;شاء&zwnj;ا... فضه&zwnj;سادات حسینی گوینده خبر / روزنامه جام جم