«رادیو جوان»روی موج کنگره

رادیو جوان از کجا آمد؟
همان‌طور که گفتیم هیچ جا اطلاعات مشخصی درباره این ماجرا وجود ندارد و تنها چیزی که مشخص است فعالیت مستمر این رادیو در عرصه موسیقی است. موسیقی‌ای که هم شامل حال موسیقی‌های مجاز داخلی می‌شود و هم انواع موسیقی‌های ایرانی که خارج از کشور ساخته می‌شوند. اما با این حال برخی خوانندگان ایرانی خارج از کشور هم تحریمش کرده‌اند و نمی‌توانید هیچ قطعه‌ای از آنها را روی نرم‌افزار این برنامه پیدا کنید.حالا ما رفته‌ایم سراغ این‌که به کجا وصل است؟ بله. کلی تحقیق و جست و جو کردیم تا ببینیم ریشه ماجرا به کجا می‌رسد. هر قدر هم بیشتر گشتیم به اطلاعات کمتری رسیدیم تا این‌که برخی منابع ما بر این نکته تاکید کردند که رادیو جوان از کنگره آمریکا بودجه و خط می‌گرفته است. هر چند تاکید کردند که نمی‌دانند هنوز هم بودجه این رادیوی اینترنتی را کنگره می‌دهد یا نه، اما همین سرنخی شد تا ماجرا را پی بگیریم. جست‌و‌جوها نشان می‌دهد کنگره آمریکا سالانه بودجه‌های میلیارد دلاری برای کارهای فرهنگی علیه ایران هزینه می‌کند. مثلا آخرین خبری که در این باره در رسانه‌های داخلی منتشر شده مربوط به سه سال پیش است و حکایت از آن دارد که کنگره مبلغ دو میلیارد دلار برای مبارزه با فرهنگ ایران در نظر گرفته بوده است.
ضمن این‌که رادیوها، تلویزیون‌ها و رسانه‌های متعددی هم در آمریکا و دیگر کشورها علیه ایران مشغول فعالیت هستند که بودجه شان را همین کنگره تامین می‌کند. نمونه بارزش هم رادیو فرداست که سال‌هاست هم سایتش فعال است و هم فعالیت‌های رادیویی دارد. حالا بماند که شبکه‌های دیگری هم از جمله صدای آمریکا از دل همین کشور مشغول فعالیت فرهنگی، سیاسی و اجتماعی علیه ایران هستند و این موارد را هم به جای تلاش و مبارزه برای آزادی مردم ایران جا می‌زنند.

حالا چرا موسیقی؟
شاید بپرسید این کنگره و شبکه‌های آمریکایی که همیشه خیلی علنی مواضع خود را علیه ایران اعلام کرده‌اند، چه نیازی است که پا در کفش موسیقی کنند؟ موسیقی را می‌توان تاثیرگذارترین هنر دانست. پروسه شکل گیری، تولید و ارتباط گرفتن این هنر با مردم هر جامعه به مراتب زمان بسیار کوتاه تری نسبت به ادبیات، تئاتر، سینما و ... است. موسیقی می‌تواند ذائقه و تفکرات مردم یک جامعه را به‌راحتی تحت‌الشعاع خود قرار داده و دچار تغییرات اساسی کند. حالا رادیو جوان وارد عرصه موسیقی می‌شود و ابتدا با آثار خوانندگان شناخته شده با مخاطبان خود ارتباط گرفته و کم‌کم فضای کاری‌اش را دچار تغییراتی کرد.تغییراتی که ابتدا خود را در آمار دروغین پربازدیدها نشان داد و می‌شود گفت این آغاز بازی ای بود که این روزها به شکل پررنگ و عجیبی خود را نشان داده است. بماند که انتشار برخی آهنگ‌هایی که موزیسین‌های دیگری ادعا داشته‌اند از آنها دزدیده شده و ... هم بدنامی این شبکه را دو چندان کرد.همچنین انتشار آثار خوانندگان داخلی ایران و ایجاد مشکلاتی برای آنها در وزارت ارشاد مشکل بزرگی بود که تا مدت‌ها فعالیت بسیاری را تحت‌تاثیر خود قرار داد و برخی خوانندگان از جمله بنیامین بهادری را بر آن داشت تا نامه بنویسد و از رئیس‌جمهور برای حل این مساله کمک بخواهد.

این روزها چه خبر است؟
رادیو جوان سخت در حال تلاش برای پول درآوردن است. از چند سال پیش هم اوضاع همین‌طور بوده اما حالا ظاهرا موضوع خیلی جدی‌تر شده است. آن‌قدر که بخش‌های مختلف سایت به قیمت‌های بسیار بالایی برای ارائه آهنگ‌های مختلف فروخته می‌شوند. قطعاتی که بسیاری از آنها از هر اثر موسیقایی داخلی و خارجی فارسی با هر کیفیتی پایین‌تر هستند. همچنین آمار بازدیدهایی که سایت اعلام می‌کند عجیب و غریب است. مثلا آهنگ یا موزیک ویدئوی یک خواننده ایرانی در این سایت 12 میلیون بازدید دارد و در سایت پربیننده‌ای مثل یوتیوب نهایتا به آمار صد هزار بازدید می‌رسد.
طبق گفته‌های یک خواننده جوان که می‌خواسته برای انتشار آهنگ خود در این رادیوی اینترنتی اقدام کند، رادیو جوان برای انتشار یک آهنگ در بخش اسلایدشو برای مدت 20 ساعت مبلغی حدود شش میلیون تومان دریافت می‌کند.انتشار آثار و تک قطعات خواننده‌ها در بخش‌های دیگر این سایت هم طبق تعرفه بین یک تا سه میلیون تومان برای هر روز هزینه دارد. حالا فکرش را بکنید این سایت در ماه اگر فقط 20 آهنگ منتشر کند، چه درآمدی خواهد داشت.

تحریم هستیم اما میشه!
ما تحریم هستیم دیگر. برای نیازهای خیلی مهمی که داریم... اما در همین شرایط رادیو جوان ظاهرا در ایران هم کلی رابط دارد که در کار جذب پول برایش هستند و آهنگ‌های خوانندگان جوانی را که اغلب خواننده هم نیستند! با دریافت مبلغی به سایت ارائه می‌کند. یعنی کلی واسطه که برخی به طور مستقیم با رادیو جوان روبه‌رو هستند و برخی دیگر هم فقط راهش را یاد گرفته‌اند و می‌دانند چطور از جوان‌ها پول بگیرند و موسیقی‌شان را روی چند سایت منتشر کنند.این هم تجارت زیرپوستی ای است که رادیو جوان برنامه‌ریزی شده و نشده برای ارائه موسیقی ایرانی تدارک دیده است. آن هم با درج آمارهایی کنار آنها که نشان می‌دهد پول و کیفیت پایین و ضد فرهنگ بودن برخی آثار تنها مولفه‌های مهم برایش است.فاجعه اصلی را می‌توان در بخش تاپ تن رادیو جوان مشاهده کرد. به طور هفتگی قطعاتی به عنوان آثار پرمخاطب سایت در این بخش معرفی می‌شوند که شنیدنشان می‌تواند برق از سرتان بپراند. فکرش را بکنید یکی از این کارها موسیقی رپ است و از اول تاآخرش خواننده با یک ریتم تند عربده می‌کشد که «قرصمُ بده»!
به نظر شما مخاطبان ایرانی چنین قطعه‌ای را بیش از هر اثر دیگری شنیده‌اند؟ پس موسیقی‌هایی که در کوچه و خیابان و فضای مجازی برای هم پخش و ارسال می‌کنند چرا هیچ‌کدام اینها نیست؟ تاپ تن ‌فروشی هم حالا یکی از فعالیت‌های پررنگ سایتی شده که شاید کنگره آمریکا بودجه‌اش را کم یا قطع کرده و گفته خودش باید درآمد بیشتر کسب کند. این بخش خوشبینانه ماجراست، وگرنه که می‌شود گفت پول بیشتری هم می‌گیرد تا مشتی اراجیف را به خورد بخشی از مخاطبانش بدهد به نام این‌که خیلی‌ها شنیده و دوستش داشته‌اند. بعد هم بنشیند و پول‌های دو طرف یعنی هم خوانندگان جوان و تبلیغات و طرف دیگر کنگره آمریکا را بگیرد و بریزد توی کیسه‌اش، بعد هم تماشا کند که چطور رفته رفته سلیقه موسیقایی مردم را تباه می‌کند و این اضمحلال را تسری می‌دهد. حالا کدام مورد است... شما چه فکر می‌کنید؟

زینب مرتضایی‌فرد

فرهنگ و هنر