در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروهی از دانشمندان دانشگاه میسوری به سرپرستی دیوید شولتز، استاد علوم طبیعی با استفاده از میکروسکوپی خاص تلاش کردند به این سوال پاسخ دهند.
این مطالعه بر اساس پژوهشهای قبلی آزمایشگاه دکتر شولتز در ارتباط با سنجش نورونها در خرچنگها طراحی و انجام شد. پژوهشگران در آن مطالعات، سامانه عصبی خرچنگ را به طور کامل از کار انداختند و سلولهای عصبی از ارتباطات طبیعی و فعالیت و واکنش شیمیایی طبیعی محروم ماندند. سپس یک پالس الکتریکی مصنوعی به هسته سلول عصبی اضافه شد.
آزمایش فریب سلولها
دیوید شولتز میگوید: «ما این سلولهای عصبی محرومشده را با استفاده از پردازشهای رایانهای با ایجاد پالس الکتریکی طبیعی فریب دادیم تا گمان کنند به صورت طبیعی فعالیت میکنند. نتیجه جالب بود، تغییرات خیلی جزئی در این سلولها رخ داد که در نتیجه نشان میداد سلولها فکر میکردند همه چیز مانند قبل است.»
این یافته بسیار جالب است زیرا بدن ما سامانه کنترل مرکزی ندارد که به تک تک نورونها بازخورد دهد که آیا آنها به صورت طبیعی کار میکنند یا نه. بنابراین سلولهای عصبی به سیگنالهای الکتریکی خودشان اتکا میکنند تا به فعالیت طبیعی ادامه دهند.
بدون این سیگنالهای الکتریکی، سلول نمیتواند مشخص کند که آیا به صورت درست و طبیعی فعالیت میکند یا نه و این میتواند منجر به تغییراتی شود که در نهایت موجب بروز مشکلاتی مثل اسپاسمها یا تشنجها شود. دانشمندان با مطالعه عملکرد نورونها زیر میکروسکوپ دریافتند سیگنال الکتریکی یا ولتاژ خود نورون میتواند بیانگر کارکرد طبیعی نورون باشد. این یعنی اگر این ولتاژ نباشد، هیچ چیز کار نمیکند.
سلولهای عصبی، بهویژه سلولهایی که در راه رفتن، تنفس و جویدن نقش دارند، میتوانند با تغییرات بدن سازگار شوند اما هرگز کار خود را متوقف نمیکنند؛ مگر اینکه آسیبی کشنده و مهلک وجود داشته باشد.
با وجود اینکه چه سیگنالهایی سلولهای عصبی را فعال نگه میدارد هنوز شناخته و بررسی نشده است. اما در مطالعات جدید، دانشمندان دانشگاه میسوری متوجه شدهاند سیگنالها و پالسهای سلولهای عصبی میتواند نشانگر این باشد که سلول عصبی به طور طبیعی کار میکند و چنانچه این سیگنال وجود نداشته باشد، به معنای این است که هیچچیز کار نمیکند.
این یافته چه اهمیتی دارد؟
برای افرادی که از بیماریهای نورولوژیکی مختلف مانند اماس، صرع یا آسیبهای نخاعی رنج میبرند، این یافته میتواند شیوههای درمان برای کم یا حذفکردن چنین نشانههایی را تحتتاثیر قرار داده و کمککننده باشد. در حالی که هنوز هیچ درمانی برای بیماران با آسیبهای نخاعی وجود ندارد، محققان معتقدند براساس این یافتهها پزشکان میتوانند به شیوهای عمل کنند تا سلولهای عصبی گمان کنند هنوز همهچیز به طور طبیعی کار میکند.
انسیه قاسمیان شیروان
دانش
منبع: medicalxpress
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد