پله‌پله تا سقوط!

به گزارش جام‎جم آنلاین ، چه اتفاقی برای تیم ملی والیبال ایران افتاد و چرا وضعیت اینگونه شد؟ چرا نگرشی ناامیدکننده نسبت به آینده تیم ملی والیبال ایران وجود دارد؟ چرا اهالی والیبال می‌گویند که کشتی والیبال ایران در دریای پرتلاطم و مواج گیر افتاده است؟ واقعیت این است که اتفاقات پیرامون والیبال ایران در شرایط کنونی جالب نیست. در واقع برخی از موارد سر جای اصلی خود قرار ندارند و باعث شده است تا همه چیز زنجیروار همدیگر را تحت‌تاثیر قرار بدهند. معضلات والیبال ایران و دلایل افت آن را می‌توان در دسته‌های مختلفی تقسیم کرد.

1-استعدادیابی ناقص

همه چیز در ظاهر خوب به نظر می‎رسد. از شکل‎گیری مراکز استعدادیابی گرفته تا اعزام مربیان به شهرهای مختلف برای شناسایی استعدادهای بلندقد. اما روند این استعدادیابی کاملا ناقص است. بازیکنان پس از پشت سر گذاشتن مراحل تست‌های فنی و جسمانی وارد مرحله حرفه‌ای‌تری می‌شوند اما در همین مرحله است که به حال خود رها می‌شوند.در واقع مهم‎ترین نکته پرداختن به بازیکنان پس از مرحله استعدادیابی است. این بازیکنان پس از مرحله استعدادیابی سرگردان می‌شوند. تمرینات آنها در این مرحله جدی تلقی نمی‌شود و فقدان برنامه در این مرحله باعث دلسردی بازیکنان می‌شود.

2-سرمایه گذاری‌های غلط

ورزش یک صنعت است اما کسی آن را جدی نمی‌گیرد. همانطور که در بازار اقتصادی ایران ، تازه واردها و بی‌تجربه بودنشان باعث ایجاد خسران و ضرر می‌شود به همان میزان حضور همین دست از افراد در ورزش نتایج مشابه به جای می‌گذارد. در بهترین حالت ممکن این سرمایه‌گذاری‌ها شاید ضرر و زیان به دنبال نداشته باشد اما بازدهی مثبت هم برای والیبال ایران به همراه نخواهد داشت. بارزترین مثال از کسانی که در والیبال ایران سرمایه‎گذاری غلط می‎کنند به کسانی برمی‎گردد که بدون پشتوانه علمی و فنی و فقط بر اساس کسب درآمد اقدام به دایر کردن مراکز پرورش بازیکن و باشگاه‎های والیبال می‎کنند. این افراد سودجو بدون توجه به آینده بازیکنان و موفقیت آنها فقط به این فکر می‎کنند چگونه با جذب بازیکنان نوجوانان به این مراکز پول بیشتری به دست بیاورند. از آنجایی که آموزش‎های ارائه شده در این مراکز اصولی نیست آینده آنها به مخاطره می‎افتد.

3- مدیران اشتباهی

همه جای ایران انباشته از مدیران شیفته خدمت و شیفته میز و موقعیت است. والیبال نیز قرار نیست استثنا باشد. در والیبال ایران نیز می‌توانید مدیران متعددی را پیدا کنید که نه دانش مدیریت دارند و نه از درک کاملی نسبت به والیبال برخوردار هستند. این افراد پیشرفت والیبال را جز اولویت‎های دست چندم خود قرار می‎دهند. این مدیران اشتباهی با خود زیردستان اشتباهی هم به والیبال می‎آورند. نتیجه‎اش هم که اکنون کاملا مشخص است.

4-سالاری ستار‌ه‌ها

وقتی تمام امید ایران در عرصه‎های بین‎المللی به ستاره‎هایش است، چگونه می‎توان انتظار داشت آنها دچار خودبزرگ‎بینی بیش از اندازه نشوند. آنها در والیبال ایران جولان می‎دهند، اعتراض می‎کنند و بدرفتاری از خود نشان می‎دهند و البته کسی هم به آنها خرده نمی‎گیرد و صد البته همچنان به این رفتارهای خود ادامه می‎دهند. بر روی این نکته هم باید تاکید شود که همه ستاره‎های والیبال ایران اینگونه نیستند اما در مقابل برخی دیگر از حد گذرانده‎اند و در برخی از تصمیمات والیبال نیز تاثیر می‎گذارند. حضور و تداوم بی منطق‎ این ستاره‌های قدیمی باعث شده است تا همین امروز هم بازیکنان جوان فرصت‌های بزرگی را از دست بدهند. آنها هنوز باید شاهد یکه‌تازی این ستاره‎های قدیمی باشند.