اعتراف به قتل در هواخواهی از برادرزاده

به گزارش جام‌جم، 28 تیر سال 91 ماموران پلیس تهران در جریان قتل پسر جوانی در یکی از محله‌های تهران قرار گرفتند. با حضور تیم جنایی در بیمارستان مشخص شد، پسر 22 ساله به نام کاوه بر اثر اصابت ضربات چاقو مجروح و به بیمارستان منتقل شده بود. پزشکان برای نجات جان او تلاش کردند، اما پسر جوان بر اثر شدت جراحات جان باخت.

پدر کاوه در شکایتی به ماموران گفت: در محل حادثه شنیدم پسری به نام فریدون فرزندم را با چاقو زده است.

با این ادعا فریدون دستگیر شد و به قتل اعتراف کرد و گفت: یکی از بستگان کاوه و عمویم بر سر یک انگشتر دزدی با هم اختلاف داشتند. این انگشتر را در کیف سرقتی پیدا کرده و بر سر تصاحب آن اختلاف پیدا کرده بودند. روز حادثه متوجه شدم عمویم در پارک دعوا کرده که خودم را به آنجا رساندم. کاوه با چوب به من حمله کرد و من با چاقویی که داشتم ضربه‌ای به او زدم.

متهم به قتل در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد، اما در دادگاه منکر قتل کاوه شد. قضات دادگاه نیز با توجه به اعترافات قبلی متهم، بازسازی صحنه قتل و مدارک موجود در پرونده برای فریدون حکم قصاص صادر کردند. پرونده برای تائید حکم به دیوان عالی کشور رفت که عموی فریدون با مراجعه به دیوان عالی کشور ادعا کرد‌؛ او قتل را انجام داده و برادرزاده‌اش بی‌گناه است.

وی بعد از این ادعا متواری شد و ردی از او به دست نیامد. قضات دیوان‌عالی کشور با توجه به این ادعا حکم را نقض کرده و به دادگاه بازگرداندند که فریدون دوباره محاکمه و به قصاص محکوم شد. این بار هم حکم نقض شد و قضات دیوان‌عالی کشور خواستار شناسایی عموی فریدون و تحقیق از او شدند. فریدون دیروز برای سومین بار پای میز محاکمه قرار گرفت و در دفاع از خود گفت: من قاتل نیستم و وقتی وارد دعوا شدم، مقتول ضرباتی به من زد که بیهوش شدم‌. من قمه نداشتم و عمویم قمه داشت و قاتل است. او به قتل اعتراف کرده و نمی‌دانم چرا برای من حکم قصاص صادر می‌شود.

پس از آخرین دفاع متهم و وکیل مدافعش، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.