روز عرفه، روز بارش رحمت، مغفرت و عفو عمومی

حجت الاسلام والمسلمین محسن غرویان در گفت وگو با جام‌جم آنلاین درباره روز عرفه بیان کرد: روز عرفه به دلایل عرفانی و معرفتی که در ایام و مناسک حج بر انسان سالک حاصل می‌شود، عرفه نامیده شده که از ماده معرفت و عرفان است.

وی ادامه داد: پیام روز عرفه این است که انسان حاجی و سالکی که احرام بسته و از همه تعلقات دنیوی فاصله گرفته است به درجه‌ای از توحید و معرفت و عبودیت پروردگار می‌رسد که می‌تواند با خدا خلوت و مناجات همچنین روح خود را تزکیه کند و با لباس احرام که دو تکه پارچه بیشتر نیست، می‌تواند در محضر الهی، روح و روان خود را شست‌وشو دهد و از گناهان پاک شود.

غرویان با بیان این‌که مناجات امام حسین (ع) در روز عرفه، اوج عرفان و مضامین عرفانی است که در دعای عرفه خوانده می‌شود، گفت: در مورد زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه فواید و فضیلت‌های بسیاری وارد شده که حاکی از اهمیت و جلالت شأن و بزرگی امام حسین(ع) و زمین کربلاست. بهترین عمل در سرزمین عرفات مقدس، قرائت دعای امام حسین در روز عرفه است؛ از بلندترین مضامین عاشقانه و عرفانی که بین عابد و معبود و خالق و مخلوق می‌تواند واقع شود.

وی تاکید کرد: مضمون دعای عرفه، امام حسین (ع) است و باید در مضامین آن بسیار دقت شود. همچنین انسان با حال و حس معنوی بالایی باید این مضامین را بخواند.

مدرس حوزه علمیه قم در ادامه بیان کرد: فلسفه دعا و روز عرفه و علت این‌که در سرزمین عرفات این دعا توسط حجاج خوانده می‌شود نیز همین است. سرزمین عرفات، محل عرفان، معرفت به نفس و لقای پروردگار و دستاورد روزعرفه، معرفت النفس و معرفت الله است. در روایات داریم «مَن عرفَ نفسَه فَقَد عَرفَ ربَّه: هرکسی خودش را بشناسد خدای خودش را می‌شناسد»، و به فرموده‌ آیت‌الله جوادی آملی این روایت نبوی از پیغمبر اکرم(ص) در واقع عکس نقیض آیه‌ قرآن است که می‌فرماید: «نَسوا الله فأنساهم أنفسهُم» عده‌ای هستند که خدا را فراموش کرده‌اند و خودشان را هم فراموش می‌کنند، یعنی هر کسی خدا فراموش باشد، خود فراموش می‌شود؛ یعنی در واقع خدا ناشناس، خود ناشناس است.

غرویان بیان کرد: از نظرمنطقی، عکس نقیض این آیه قرآن می‌شود کسی‌که خودش را بشناسد خدایش را می‌شناسد، پس بین این روایت پیغمبر اکرم(ص) با آیه قرآن‌ رابطه عکس نقیض برقرار است و هردو هم صحیح است. در حقیقت این خودشناسی و خداشناسی همان عرفه حقیقی است که انسان را به مراتب بالای عرفان می رساند و این حاصل عرض بنده است.

این مدرس حوزه علمیه قم با بیان این‌که روز عرفه چنان اهمیت دارد که با شب قدر برابری می‌کند، گفت: شب قدر، شب برنامه‌ریزی تقدیر و سرنوشت است. انسان بعد از چندشبانه‌روز روزه داری، آمادگی روحی پیدا می‌کند تا به خداوند متصل شود و تقدیر و سرنوشت خود را مشخص کند، روز عرفه نیز این‌گونه است. به این معنا که حاجی بعد از چند روز سلوک و انجام مناسک حج نظیر طواف، نماز و طی صفا و مروه در روز عرفه به این مقام عرفانی می‌رسد. سالک نیز بعد از چند روز روزه‌داری در ماه رمضان برای مقام عرفانی والا آماده می‌شود و از این جهت هر دو با هم شباهت دارند که بعد از طی منازل و سیر در آفاق و انفس، هر دو به این مقام عرفانی نایل می‌شوند.

نسترن نعمتی - جام‌جم آنلاین