بچه مهندس؛ روایتگر بچه‌های رها شده

البته این سریال‌ها خیلی جزو کارهای شاخص نبودند و با بودجه‌های کم هم تولید می‌شد، به همین دلیل بیشتر جنبه اطلاع‌رسانی داشت تا سرگرمی.

اما در طول این سال‌ها هیچ‌گاه در باکس نمایشی که برای مخاطبان بزرگسال پخش می‌شود، موضوع یک سریال تلویزیونی، کودکان نبودند، اما رمضان امسال اتفاق خوشایندی افتاد و معاونت سیمای رسانه ملی علاوه بر تولید مجموعه‌های اجتماعی، محوریت یکی از سریال‌ها را بچه‌ها قرار داده است.

داستان مجموعه تلویزیونی بچه مهندس به کارگردانی علی غفاری که این شب‌ها از شبکه دو پخش می‌شود یک درام اجتماعی است و داستان زندگی پسری (جواد جوادی) را کمی بعد از تولد در نیمه دوم دهه 60 تا به امروز به نمایش می‌گذارد.

روزهای تلخ و شیرین

فیلمنامه این مجموعه که به قلم سجاد ابوالحسنی نوشته شده، شامل چهار فاز است که دوره نوزادی، کودکی، نوجوانی و جوانی شخصیت اصلی قصه را روایت می‌کند. در کنار شخصیت اصلی، قصه چند کودک دیگر را هم در این سریال می‌بینیم که روزهای تلخ و شیرین زندگی را با هم می‌گذرانند، چشم به راه پدر و مادر هستند و غم و شادی‌های زیادی را در کنار هم تجربه می‌کنند.

این سریال با ظرافت روایتگر زندگی کودکانی هست که توسط پدر و مادرهایشان رها شده‌اند و حالا زندگی اجتماعی را در محیطی به نام پرورشگاه تجربه می‌کنند.

یکی از حسن‌های این سریال شخصیت‌پردازی صحیح از بچه‌های این محیط و آدم‌هایی است که در کنار آنها به‌عنوان مربی و مدیر حضور دارند و نکته جالب این است که نویسنده سریال بدون آن‌که سیاه نمایی کند هم به خوشی‌ها و هم به تلخی‌های زندگی این بچه‌ها پرداخته است.

او در قصه خانم جاهد، مدیر پرورشگاه را یک آدم جدی و بداخلاق طراحی کرده است که بچه‌ها برایش خیلی اولویت ندارند، بلکه حفظ جایگاه و پست‌اش برایش اهمیت زیادی دارد، به همین دلیل مخارجی که به او برای تامین پرورشگاه داده می‌شود را صرف امو دیگر می‌کند.

مربیان دلسوز

از سوی دیگر در کنار خانم جاهد، مربیان مهربان و دلسوز را قرار داده که با تلاش شبانه‌روزی‌شان فقط در راستای کمک به بچه‌ها قدم برمی‌دارند و سعی می‌کنند محبت لازم را به بچه‌ها داشته باشند که در این‌باره می‌توان به مامان صدیقه جوادی (ساناز سعیدی)، بابای پرورشگاه (پرویز پورحسینی) و ... اشاره کرد. در واقع نویسنده با این طراحی قصه تلاش کرد تم قصه خاکستری باشد و به هیچ وجه سفید یا سیاه مطلق نباشد تا مخاطب هم با تماشای واقعیات جامعه از دیدن سریال لذت ببرد. البته کارگردان هم تلاش کرده تا فیلمنامه در مرحله اجرا به بهترین شکل در بیاید.

گرفتن بازی‌های روان از بازیگران از ویژگی‌های این سریال محسوب می‌شود. ضمن این‌که علی غفاری کارگردان در انتخاب بچه‌ها نهایت حساسیت را داشته است، چون هر‌کدام از بچه‌هایی که در این سریال بازی می‌کنند به لحاظ روحی ویژگی‌هایی دارند که کاملا با چهره‌های آنها همخوانی دارد. بویژه پسر بچه‌ای که نقش جواد جوادی را بازی می‌کند. گرچه کار کردن با بچه‌ها دشواری‌های خاص خودش را دارد و بسیار هم سخت است، اما کارگردان نهایت تلاش خودش را کرده تا بازی روان از این پسر بچه بگیرد و اتفاقاً موفق شده و بازی پسر بچه برای مخاطبان هم دلنشین است.

همچنین این اتفاق درباره دیگر بچه‌ها هم افتاده است. در مجموع پخش مجموعه بچه مهندس در ایام ماه رمضان حال و هوای دیگری به آثار امسال داده و مخاطبان هم همراه این سریال هستند.

فاطمه عودباشی

روزنامه نگار