موج توافقات تجاری دوجانبه در دنیا

به گزارش مقاومتی نیوز، با وجود عضویت اقتصادهای بزرگ در توافق‌نامه‌های تجاری دو و چندجانبه با کشورهای گوناگون، این کشورها مجدانه به دنبال شرکای جدید تجاری با شرایط بهتر هستند.

پیگیری تحرکات قدرت‌های بزرگ اقتصادی در برقراری و تقویت روابط تجاری دو و چندجانبه، نشان می‌دهد این کشورها برای بهبود تراز تجاری و افزایش صادرات خود از کمترین مبالغ هم چشم‌پوشی نمی‌کنند. طبعا همه کشورها به دنبال توافقاتی هستند که به بهترین نحو دو هدف حفظ و ارتقای توان تولید در داخل و دسترسی به بازارهای بزرگ‌تر و بیشتر را محقق کند.

در این گزارش به سه مورد از مذاکراتی که هم‌اکنون بین برخی کشورهای دنیا در جریان است، اشاره می‌شود.

تقویت مبادلات پرو و استرالیا با توافق تجاری دوجانبه

اخیرا استرالیا توانسته است شاهکاری در حوزه صادرات محصولات کشاورزی انجام دهد. استرالیا در هفته اخیر توانسته در حوزه تجارت آزاد با کشور پرو به توافقی دست یابد که طی آن صادرات محصولات کشاورزی و دامی استرالیا نظیر شکر، گندم و گوشت به پرو افزایش خواهد یافت. اهمیت این توافق‌نامه در آن است که استرالیا توانسته صادرات محصولات کشاورزی خود را از چند هزار کیلومتر آن‌طرف‌تر به کشوری در همسایگی برزیل ـ یعنی یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های کشاورزی ـ افزایش دهد.

دولت‌های استرالیا و پرو پس از حدود 9 ماه مذاکره بر سر تجارت آزاد با یکدیگر توافق کردند. این توافق‌نامه را می‌توان سریع‌ترین توافق‌نامه تجارت آزاد استرالیا نامید که به نتیجه رسیده است.

به گفته استیو کیوبو، وزیر بازرگانی استرالیا، این توافق‌نامه اشتغال و رشد اقتصادی را برای این کشور به ارمغان خواهد آورد. بر‌اساس این توافق‌نامه تعرفه واردات 99 درصد از کالاهای ساخت استرالیا طی پنج سال حذف خواهد شد.

استرالیا یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان شکر پرو است که توانسته طی 18 سال حدود 90 هزار تن شکر به این کشور صادر کند که این مقدار معادل 30 درصد از کل واردات شکر در پرو است.

وزیر بازرگانی استرالیا همچنین گفته است: «حذف تعرفه‌ها به کشاورزان استرالیایی کمک خواهد کرد صادرات خود را افزایش دهند. افزایش صادرات به معنای افزایش شغل خواهد بود. آنان تاکنون از بازار کنار گذاشته شده بودند.»

توافق تجاری استرالیا ـ‌ پرو به عنوان یکی از بلندپروازانه ترین توافقات تجاری برای خدمات، فرصت‌های جدیدی برای ارائه‌دهندگان آموزش در استرالیا ایجاد خواهد کرد. پرو مدارک دانشگاهی استرالیا را به رسمیت خواهد شناخت که به همین علت استرالیا می‌تواند تعداد دانشجوی بیشتری از پرو جذب کند.

پرو یکی از سریع‌ترین اقتصادهای رو به رشد جهان را دارد؛ به طوری که میانگین رشد اقتصادی این کشور در یک دهه گذشته برابر 9/5 درصد بوده است.

حجم تجاری دو کشور در سال 2016 برابر 461 میلیون دلار بود که در سال 2017 به میزان 2/51 درصد بر آن افزوده شد. پیش‌بینی می‌شود در پی این توافق‌نامه علاوه بر شکر، صادرات استرالیا به پرو در گوشت گاو، محصولات لبنی، داروها، محصولات باغی، کانگورو و گندم به میزان قابل توجهی افزایش یابد و در مقابل برخی محصولات پرو نیز به استرالیا صادر شود.

پاکستان و چین در مسیر
یک توافق تجاری گسترده

در سال‌های اخیر تحرکات چین برای دستیابی بیشتر به بازار پاکستان بیشتر شده است. در همین راستا بتازگی کشور چین با خواسته‌های پاکستان پیرامون توافق‌نامه تجارت آزاد بین دو کشور کنار آمده است. پاکستان خواستار گنجاندن شرایطی در توافق‌نامه است که به موجب آن از صنایع پاکستانی حفاظت شود.

طی نهمین دور از مذاکرات تجارت آزاد چین ـ پاکستان هیات پاکستانی، خواسته‌های صادرکنندگان پاکستانی را برای لحاظ کردن در پیش‌نویس نهایی توافق‌نامه ارائه کرد. این خواسته‌ها شامل تقاضای صادرکنندگان پاکستانی برای بهره‌مندی از تعرفه‌های مشابه با کشورهای آسه‌آن است.

پاکستان همچنین به منظور حفاظت از محصولات داخلی جلسات متعددی را با صاحبان صنایع و اصناف گوناگون برگزار کرده است و بنا دارد از اعطای امتیاز درباره بسیاری از محصولات خودداری کند.

بر همین اساس، یوسف داگا خواستار افزودن بندهایی است که به موجب آنها از فشار بی‌مورد بر حالت تعادل در تراز تجاری جلوگیری می‌شود. دست آخر این‌که هیات چینی پس از مذاکرات نفسگیر پذیرفت که نگرانی‌های پاکستان را در تدوین متن توافق‌نامه لحاظ کند.

هند با بلوک تجاری RCEP توافق تجاری منعقد می‌کند

کشور هند و بلوک تجاری RCEP (شامل 16 کشور آسیای شرقی و اقیانوسیه) در حال مذاکره برای نهایی کردن یک توافق تجاری دوجانبه هستند. با این حال مشکل اصلی نگرانی‌های هند از سرنوشت صنعت لبنیات این کشور پس از ورود به توافق‌نامه RCEP است. هندی‌ها از طرفی مایل به عضویت در این پیمان هستند و از طرفی نمی‌خواهند در مورد صنعت لبنیات خود خطر کنند.

توافق جامع همکاری اقتصادی منطقه‌ای RCEP که انتظار می‌رود در ماه نوامبر امضا شود سبب نگرانی ایالت کرالا درباره آینده خود در صنعت لبنیات شده است.

به گفته کی راجو، وزیر جنگلداری، دامپروری، لبنیات و کشاورزی هند امضای این توافق‌نامه راه را برای ورود شیر و محصولات لبنی دیگر کشورها هموار می‌کند. صنایع لبنی کرالا که عمدتا کوچک و ناچیز هستند توانایی رقابت با همتایان خود را در استرالیا و نیوزیلند ندارند. جریان واردات مواد خام ارزان‌قیمت برای بازتولید شیر ممکن است بر بازار شیر طبیعی اثر بگذارد و موجب آسیب به دامداران هندی شود.

ترس آن وجود دارد که عجله در گشودن درها روی واردات محصولات لبنی منجر به وقوع یک فاجعه برای صنایع بومی در این بخش شود، مگر آن‌که تولیدکنندگان کوچک، با اتخاذ سیاست‌های مناسب مورد حمایت قرار بگیرند.

برای رفع این نگرانی، وزیر کشاورزی هند از دولت مرکزی خواسته است قبل از نهایی شدن توافق‌نامه RCEP با مقامات همه ایالت مشورت و گفت‌وگو کند. وی همچنین از دولت خواسته است اهداف RCEP را بازنگری و اصلاح کند.