ظرفیت مجلس برای قرار گرفتن در صدر دیپلماسی عمومی کشور

این اجلاس در شرایطی برگزار می‌شود که به اعتقاد نگارنده، مجالس کشورهای آسیایی در گذشته هیچ‌گاه عملکرد قابل دفاعی نداشته‌اند و اگر مجلس شورای اسلامی می‌خواهد منشأ اثر باشد باید به صورت عملی‌تر در حوزه‌های دیگری فعال شود. به عنوان مثال، گروه‌های دوستی پارلمانی را می‌توان تقویت کرد.

مجلس باید در حوزه‌هایی ورود کند که حوزه‌های تابو در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. یعنی در مواردی که دولت نمی‌تواند ورود کند،مجلس می‌تواند وارد عمل شود.

واقعیت آن است مجلس می‌تواند در راس دیپلماسی عمومی کشور قرار گیرد و راهکاری را برای دیپلماسی بین‌المللی شکل دهد. در شرایط کنونی، دشمنی‌ها علیه ایران به صورت کاذب در حال افزایش است.

در دنیای امروز منفورترین سیاستمداران دنیا مثل نتانیاهو و ترامپ، سیاست‌های ضد ایرانی را در جهان جهت می‌دهند.

تابوهایی شکل گرفته که باید شکسته شود. آنها تلاش دارند وجهه ایرانی‌ها را در دنیا خراب کنند. نمایندگان می‌توانند نقش مثبتی در این زمینه ایفا کنند.

مثلا در موضوع فلسطین اشغالی راهبرد اصلی جمهوری اسلامی ایران، برگزاری همه‌پرسی در این سرزمین است که این راهکار به عنوان یک رویکرد مترقی از سوی همه اعم از مسلمان و غیر مسلمان به رسمیت شناخته می‌شود. اما متاسفانه ایران به صورت مداوم متهم به حمایت از تروریسم می‌شود.

در قبال جنگ علیه ترور و گروهک تروریستی داعش، ایرانی‌ها بیشترین نقش را داشتند و شهدای زیادی دادند اما شاهدیم متهم به حمایت از تروریسم می‌شویم. ما همچنان از داشتن یک لابی قدرتمند در آمریکا و مجالس آمریکا بی‌بهره‌ایم. مجلس شورای اسلامی اگر می‌خواهد در حوزه دیپلماسی وارد عرصه عملی شود، باید تابوشکنی کند و از سیاست‌های تبلیغی دور شود. به اعتقاد من، برگزاری نشست مجالس آسیایی هیچ‌گونه دستاوردی ندارد که به سیاست خارجی کشور کمک کند.

در خلال اجلاس بین‌المجالس جهانی که هر شش ماه یکبار برگزار می‌شود در آنجا هیچ وقت مجالس کشورهای اسلامی و آسیایی عملکرد قابل دفاعی نداشتند و بعضا حتی نشست‌ها و جلسات آنها تشکیل نمی‌شد. بویژه اعضای مجالس آسیایی هیچ‌وقت در اجلالس بین‌المجالس جهانی با هم ننشستند تا نظرهای خود را یک‌کاسه کنند و بر سر مسائل مختلف همچون ماده اضطراری که مهم‌ترین موضوع روز است با هم به تفاهم برسند.

مجالس آسیایی تاکنون کارکرد قابل دفاعی نداشته‌ است. به طور مشخص در بحران‌هایی که امروز شکل می‌گیرد، این مجالس باید در چنین مقاطعی اثری از خود نشان دهند. این مجالس نه تنها نتوانستند در بحران‌ها اثر و ثمری داشته باشند بلکه حتی نتوانستند این امکان را فراهم کنند که تعاملات و مناسبات مشترکی میان کشورهای آسیایی شکل بگیرد که باید برای رفع این آسیب تدبیری اندیشیده شود.

حشمت‌الله فلاحت‌ پیشه - عضو کمیسیون امنیت و سیاست خارجی