خداداد عزیزی: بعضی‌ها با پیامک تبریک و تسلیت، مربی می‌شوند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرورزشی ، چند هفته پیش‌تر خبر سرمربی‌گری کریمی را منتشر شده بود که در نهایت به واقعیت پیوست. همین موضوع بهانه خوبی شد برای مصاحبه‌ای متفاوت با خداداد عزیزی، چهره دوست‌داشتنی و کاریزماتیک فوتبال ایران که خودش هم اذعان دارد برخلاف دوران بازی در هنگام مربی‌گری تصمیمات اشتباهی گرفته است. سوژه مصاحبه امروز مربی شدن فوتبالیست‌های سرشناس و موفقیت یا عدم‌موفقیت آنان بود. با حماسه‌ساز ملبورن از علی کریمی شروع کردیم و به علی دایی و جواد نکونام رسیدیم.

خداداد حرف‌های شنیدنی و جالبی در خصوص مربی‌گری در فوتبال ایران، نحوه تیم گرفتن، لابی‌های پشت پرده و... داشت که به خواندنش می‌ارزد. البته او برخلاف همیشه خیلی تمایل نداشت در مورد همبازیان سابق خود که امروز مربی شده‌اند، صحبت کند و به همین خاطر برخی سؤالات ما بی‌جواب ماند!

آخرین بار کی با علی کریمی صحبت کردید؟
همان سفری که همراه همبازیانم به کرمانشاه رفتیم. آنجا آخرین باری بود که با علی بودیم و حرف زدیم.

قبل از برعهده گرفتن هدایت سپیدرود رشت با هم حرفی نزدید؟
نه، علی کریمی با پیشنهاد خوبی مواجه شد و خودش هم اصالتاً اهل گیلان است و این پیشنهاد را پذیرفت. برایش مثل همیشه آرزوی موفقیت می‌کنم.

فکرش را می‌کردید بعد از آن ماجرای نفت تهران، علی کریمی دوباره به عرصه مربی‌گری بازگردد؟ در اولین بازی به گسترش فولاد باخت و...
چرا علی نباید برگردد؟ فوتبال متعلق به علی کریمی و علی کریمی‌هاست. متأسفانه سال‌هاست غیرفوتبالی‌ها آمده‌اند فوتبال را اشغال کرده‌اند و جای امثال کریمی تنگ شده است. من خوشحالم که او به فوتبال برگشته و مربی‌گری می‌کند. این اولین بازی بود و سپیدرود هم تیم پایین جدولی است. ان‌شاءالله علی کریمی با تجربه و مدیریت خودش شرایط این تیم را بهتر می‌کند.

علی کریمی هم از لحاظ اخلاقی شباهت‌هایی به شما دارد. فکر می‌کنید بتواند با مدیریت باشگاه سپیدرود کنار بیاید؟
متأسفانه ما فوتبال خصوصی نداریم. هر چه هست، فوتبال دولتی است. اصلاً فوتبال خصوصی تعریفی ندارد و شاید معدود باشگاه‌هایی همچون گسترش فولاد تبریز باشند که در این عرصه فعالیت می‌کنند. به نظر من این مدیریت باشگاه سپیدرود رشت است که باید ابزار موفقیت را برای علی کریمی فراهم کند. او یک برند را آورده و باید هم حمایتش کند. من یک سؤالی از شما دارم.

بفرمایید.
شما بگویید ما در فوتبال حال حاضر ایران چند مربی موفق فعال داریم؟

والله چه بگویم؟ خودتان اسم می‌برید؟
خیلی اندک‌شمارند. یکی امیر قلعه‌نویی است که چند قهرمانی در لیگ برتر دارد و موفق است، یکی هم علی دایی که قهرمانی‌هایی در لیگ برتر و جام حذفی داشته است.

تفاوت علی کریمی با سایر همبازیان شما چیست؟
از چه نظر؟

کلی گفتیم. شاید بهتر باشد بپرسیم؛ علی کریمی در مربی‌گری موفق می‌شود یا جواد نکونام؟
سؤال بعدی لطفاً!

چرا؟!
دوست ندارم درباره جواد نکونام اصلاً حرف بزنم! گذشته از این سؤال باید برگردم به چند سؤال قبلی شما و بگویم خیلی‌ها می‌گویند کار کردن با خداداد عزیزی سخت است. شما هم شنیدید؟

بله، بارها شنیدیم.
چرا این حرف را می‌زنند؟ اگر هر کس جای خودش باشد و وظایف به درستی تقسیم شود یا اینکه پول و امکانات باشد، چه مشکلی خداداد عزیزی ایجاد می‌کند؟ علی کریمی هم همین‌طور.

خداداد عزیزی یکی از چهره‌های دوست‌داشتنی تاریخ فوتبال ماست که زمان بازی فوق‌العاده بود. با این وجود ستاره سابق فوتبال ایران نتوانست در عرصه مربی‌گری مثل دوران بازی موفق باشد. چه کسی را در این میان مقصر می‌دانید؟
بیشتر از همه خودم را مقصر می‌دانم. از انتخابات اشتباه خودم بیشتر لطمه خوردم. در فوتبال ایران متأسفانه همه چیز بر مبنای رابطه است. شما اگر رابطه و رانت‌ نداشته باشی، نمی‌توانی در تیم‌های خوب و باامکانات مربی‌گری کنی. شما فکر می‌کنید انتخاب نفت تهران دست علی کریمی بود؟ نبود! او به هر حال باید در فوتبال مربی‌گری می‌کرد. وقتی پیشنهادات خوب به دیگران می‌رسد یا پای پورسانت‌ قرارداد سرمربیان وسط است، دیگر به علی کریمی تیم نمی‌رسد. چرا تیم‌های پولدار و باامکانات به کریمی پیشنهاد نمی‌دهند؟ من یک مربی را می‌شناسم که ۲۵ سال می‌شود مربی‌گری می‌کند. نتیجه عملکرد او چیست؟ به اندازه الکس فرگوسن به این آقای مثلاً مربی زمان داده و باز هم می‌دهند. همیشه هم تیم‌های پولدار سراغ این مربی می‌روند...

چرا اسم نمی‌آورید؟
ولش کنید! حال و حوصله یک‌سری مسائل را ندارم اما چرا همیشه به این آقا تیم می‌دهند؟ الکس فرگوسن است؟ هر کس این همه زمان داشت و تیم می‌گرفت، باید ۲ تا قهرمانی آسیا و حداقل ۵، ۶ قهرمانی لیگ برتر داشت اما کارنامه این آقا چیست؟ من خداداد مقصر بودم. انتخابات بدی در عرصه مربی‌گری داشتم ولی چه پیشنهاد خوبی به من شد که قبول نکردم؟

برخی کارشناسان معتقدند بازیکن ستاره و خوب اصولاً مربی خوبی نمی‌شود. این حرف را چقدر قبول دارید؟
اصلاً و ابداً با شما موافق نیستم.

ولی دیه‌گو مارادونا...
چرا دائم حرف از مارادونا می‌زنید؟ چرا مورینیو را چماق می‌کنید و بر سر فوتبالیست‌ها می‌زنید؟ کسی نمی‌گوید گواردیولا یا همین زین‌الدین زیدان که بازیکنان بزرگی بودند، چگونه مربیان بزرگی هم شدند. مگر زیدان بهترین مربی ۲ سال گذشته دنیا انتخاب نشد؟

مثل اینکه دل پری دارید.
نه دل پری ندارم. خدا را صد هزار مرتبه شکر که به اندازه کافی خدا به من پول داده که محتاج پول فوتبال نباشم. محتاج این نباشم که پیامک تبریک و تسلیت برای مالکان و مدیران باشگاه‌ها یا نمایندگان مجلس بزنم تا تیم بگیرم!

به نکته جالبی اشاره کردید. شما هم معتقدید برخی مربیان با این روش صاحب تیم می‌شوند؟
شک نکنید! خاطرم هست پدیده مشهد لیگ برتری شد. من با محسن پهلوان مالک این باشگاه سلام و علیکی داشتم. ۲ ماه بعد از لیگ برتری شدن پدیده، او با من تماس گرفت و با تعجب پرسید که چرا یک زنگ نزدم که تبریک بگویم؟!

جداً؟!
بله، پهلوان می‌گفت ۲۰۰ نفر به او زنگ زدند که تبریک بگویند.

حالا شما چرا لیگ برتری شدن پدیده را به همشهری‌تان تبریک نگفتید؟
به خودش هم گفتم که حاجی زنگ نزدم تا فکر نکنید چشمم دنبال مربی‌گری در پدیده است. عالم و آدم به او زنگ زده بودند اما اخلاق من این‌طوری است.

اما پدیده مشهد در آن مقطع هم پول داشت و هم امکانات!
هم پول داشت و هم امکانات! من هم قبول دارم. من همیشه در تیم‌هایی کار کردم که بی‌پول و بدون امکانات بودند. در ابومسلم خودم زمین پیدا می‌کردم، بلیت تهیه می‌کردم و هتل رزرو می‌کردم. پدیده همه چیز داشت ولی من آدمِ پاچه‌خاری و زنگ زدن به مالک باشگاه نبودم. اگر آن‌ها به توانایی من ایمان داشتند، خودشان زنگ می‌زدند. به هر حال هر کس یک اخلاقی دارد و من هم این‌طوری هستم.

این شکل دوری و رابطه نگرفتن با دوستان هم اشتباه است، نیست؟
گفتم اخلاق من این‌طوری است. یک چیزی یادم آمد که بد نیست عنوان کنم؛ قبل از آن که علی کریمی هدایت نفت تهران را برعهده بگیرد، به او گفتم قبول نکن! به او گفتم اشتباه مرا مرتکب نشو و... ولی علی تا کی می‌تواند منتظر بنشیند که یک تیم با امکانات سراغش برود؟

اگر موافق باشید می‌خواهیم اسم چند مربی جوان را بیاوریم و نظر شما را درخصوص مربی‌گری آنان در فوتبال ایران بپرسیم.
لطفاً بگذرید! اصلاً تمایلی ندارم به این سؤال جوابی بدهم. حرفی می‌زنم که...

حداقل بگویید در دوران بازی فکرش را می‌کردید فلان همبازی‌تان مربی موفقی می‌شود یا نه؟
زمانی که بازی می‌کردیم، اصلاً به فکر این مسائل نبودیم. خود من اصلاً و ابداً فکر نمی‌کردم روزی به عنوان مربی روی نیمکت بنشینم.

در مورد سایر همبازیان خودتان چطور؟
اصلاً به این مسائل فکر نمی‌کردیم. هر کس بازی خودش را می‌کرد.

بهترین مربی‌ای که تاکنون با او کار کردید؟
تومیسلاو ایویچ یک مربی کامل بود.

این حرف را مهدی مهدوی‌کیا هم زد...
عین حقیقت است. ایویچ همه چیز داشت. از لحاظ فنی، بدن‌سازی، کوچینگ، آنالیز حریفان و حتی روحی و روانی فوق‌العاده بود. جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و حریفان را برای ما مو به مو آنالیز کرده بود و...

ببخشید که وقت‌تان را گرفتیم. خیلی دوست داشتیم این مصاحبه بیشتر در خصوص مربی‌گری باشد و نظرات شما را در مورد مربیان شاغل در فوتبال ایران و... بدانیم که نشد! به هر حال ممنون هستیم.
خواهش می‌کنم. خدا نگهدار!