رونمایی آلبوم ناظری و اندوه او برای همشهری‌هایش

به گزارش مهر، آلبوم موسیقی عاشق کیست به آهنگسازی امیر پورخلجی و خوانندگی شهرام ناظری با اشعار ابوسعید، عصر دوشنبه 22 آبان با یک دقیقه سکوت حاضران به احترام درگذشتگان زلزله‌زدگان غرب کشور در فرهنگسرای نیاوران رونمایی شد.

شهرام ناظری، خواننده موسیقی ایرانی در این مراسم ضمن ابراز تاسف فراوان از حادثه زلزله استان‌های غربی کشور توضیح داد: از خبر زلزله در منطقه کردنشین برای خانواده خودم یا به قول ما کردها «بوآن خودم» دلم گرفت و چقدر خوب است قومی مانند قوم کرد که نجیب، اصیل و سلحشور هستند، فرهنگ ایرانی خود را تاکنون حفظ کرده‌اند. همه قوم‌های ایرانی خوبند، اما قوم کرد همیشه پیشمرگ و جان‌فدا بودند. این قوم انواع مرگ‌ها و بمباران شیمیایی را تجربه کرده اند و اکنون هم بلای آسمانی بر آنها نازل می‌شود.

خواننده آلبوم عاشق کیست، گفت: فکر کردم که مراسم امروز را لغو کنیم، اما دوستان گفتند شاید همین رونمایی از این آلبوم خبری امیدبخش برای مردم باشد. پس من از شما می‌خواهم چند لحظه به یاد کردها و خانواده خود من سکوت کنیم.

وی با خواندن یک رباعی از ابوسعید ابوالخیر عنوان کرد: من یکی از عشق هایم ابوسعید بوده است. بعدها که با اخوان و کدکنی آشنا شدم، تازه فهمیدم این بزرگمرد در تاریخ ایران چه کرده است. همیشه هم در ذهنم بود که بتوانم اثری به یاد ابوسعید خلق کنم، همان طور که آثاری درباره مولانا و فردوسی خلق کردم. بر این اساس هم با آقای پورخلجی آشنا شدم و دیدم که ایشان جوانی با فرهنگ هستند. خیلی برای من مهم است که با موسیقیدانی کار کنم که ادبیات را بشناسد.

ناظری افزود: من خیلی زیاد به استودیو رفتم و زحمات بسیاری را هم در این زمینه کشیدیم و خودم این مرارت‌ها را به جان خریدم تا با همفکری و همراهی این جوان موسیقیدان توانستیم این اثر را تولید کنیم. ما خودمان وارد عمل شدیم و این کار را زیر نظر بزرگمردی مانند شفیعی کدکنی به سرانجام رساندیم. به اعتقاد من ابوسعید مانند استاد مولاناست.

ناظری تصریح کرد: اگر خوانندگان سراغ کارهای ریشه‌ای نمی‌روند، گناهی ندارند. ما آخرین بازماندگانی هستیم که اصولی داشته‌ایم و به تربیت درست معتقد بودیم. متاسفانه در سال‌های پیش بسیاری از ستون‌های موسیقی مُردند، مراکز موسیقی که اهمیت داشتند همه از بین رفتند. وقتی کاری ریشه‌ای دنبال نشود، نتیجه‌اش همین شده و باعث می‌شود خوانندگان امروز کارشان سه یا شش ماه بیشتر ماندگار نشود. البته به نظر من این اوضاع حالاحالاها ادامه دارد که شاید 200 سال بعد این اوضاع کمی بهتر شود و به نقطه صفر نزدیک شویم.