راه بی انتها

امروزه راه ، تنها مسیر دسترسی به امکانات مناسب می باشد که پس از مایحتاج اولیه زندگی افراد ، از جمله مهم ترین خواسته های آن هاست.منطقه زیلایی و جلاله و کلوار از توابع شهرستان دنا ، و در فاصله ای در حدود صد و شصت کیلومتری از مرکز استان کهگیلویه و بویر احمد واقع است که به دلیل کوهستانی بودن آن دارای مسیر صعب العبور می باشد.مسیر های صعب العبور ، با عبور از روستاهای متعدد و جاده های نا هموار و سنگلاخی (که در فصل بارش کاملا غیر قابل عبور است) ممکن می شود.روستاهای موجود در این مسیر از کلیه امکانات رفاهی شامل آب مناسب ، گاز ،دسترسی مخابراتی و بعضا برق محروم می باشند. محل تامین آب روستاها چشمه های در دل کوه یا رودخانه در مسیر می باشد که با همت روستاییان، آب شرب خود را از این مکان ها تامین می کنند. عده ای از ساکنین روستاها محل زندگی خود را ترک نموده یا مهاجرت فصلی کرده اند، اما بسیاری از خانواده ها، علی رغم نبود امکانات رفاهی و بهداشتی و فرهنگی و نبود کار و امکان معیشت مناسب در محل زندگی خود مانده و زندگی خود را از طریق دامداری و کشاورزی اداره می کنند. علی رغم وجود راه مناسب ساکنین این مناطق به دلیل بی توجهی مسئولین زیر ربط از امکانات رفاهی و بهداشتی محروم می باشند و خواستار داشتن راه دسترسی مناسب می باشند. این امر سبب بروز مشکلات متعددی در بین مردم این منطقه از جمله محرومیت تحصیلی در بین کودکان و جوانان ، مرگ ناشی از نبود راه و راه صعب العبور، ساخت و ساز های نا مناسب در مجاورت کوه که خطر ریزش کوه را به همراه دارند، فقر فرهنگی و عدم آگاهی مردم از چگونگی زندگی ، نبود امکانات بهداشتی و پزشکی ، از بین رفتن مادران باردار و بیماران، قطع شدن اعضای بدن افراد ،غرق شدن، عدم استفاده از جاذبه های گردشگری در منطقه ، نبود معلم و غیره شده است و این سوال را در ذهن به جای می گذارد که مسئولین امر (با توجه به تعداد زیاد خانوار در این مناطق) نمی خواهند راه مناسبی را برای مردم این مناطق احداث نمایند تا مردم دچار مشکل نشوند؟