سینما، آموزش فرهنگ است

ما حدود یک سال پیش کمپین کودکان بدسرپرست را با شعار بدسرپرست تنهاتر است راه‌اندازی کردیم و در آن از مسئولان، هنرمندان، پزشکان، روان‌شناسان، جامعه‌شناسان و... بسیاری دعوت کردیم تا با ما همکاری داشته باشند. الان چندروزی است که موضوع آتنا اصلانی دختر خردسالی که مظلومانه کشته شد سرزبان‌هاست! نمی‌خواهم در اینجا دنبال مقصر بگردم، چون تک تک ما به عنوان شهروندان این جامعه در ماجرای آتنا و امثال او مقصریم. فقط می‌خواهم بگویم که بیاییم و نگذاریم که آتناهای دیگری قربانی شوند. آتنا و خیلی از کودکان ما نمی‌دانند که چگونه باید از خود مراقبت کنند، نمی‌دانند که باید در مواجهه با غریبه‌ها محتاط باشند، نمی‌دانند که چطور باید بچگی کنند! از آن‌طرف خانواده‌هایشان هم نمی‌دانند که چطور کودکانشان را بزرگ و آنها را وارد جامعه کنند. چرا فکر می‌کنیم هر پدر و مادری به حکم پدری و مادری‌اش از همه چیز مطلع است؟ خیلی‌ها واقعا نمی‌دانند در جامعه امروز از چه راهی می‌توانند فرزندانشان را درست تعلیم دهند. در چنین شرایطی وظیفه رسانه‌هایی مانند سینما و تلویزیون آگاهی‌بخشی به خانواده‌هاست. عملکرد مثبت سینما را در انتقال پیام‌های اجتماعی نفی نمی‌کنم، اما متاسفانه ما به برخی از مسائل بیخود و بی جهت انگ تابو می‌زنیم و در چگونگی بیان آن واهمه داریم. در صورتی که اینها نیاز جامعه است. فیلم‌های ما باید بتواند نکات مهمی را به خانواده‌ها آموزش دهد و در وهله اول آنها را توجیه کند. سینما فقط یک فیلم نیست بلکه آموزش فرهنگ نیز هست و کمک به سلامت جسم و روح مردم یک کشور با آموزش در فیلم‌های سینمایی بسیار ممکن است. سکوت و سرپوشی در بیان چنین معضلات اجتماعی آنها را بزرگ‌تر و پررنگ تر می‌کند. بیاییم و قبل از وقوع یک حادثه به فکر چاره‌ای برای آن باشیم و به این فکر کنیم که اگر آتنا از این واقعه زنده بیرون می‌آمد چطور می‌توانست با این درد و غم زندگی کند؟

فلور نظری

بازیگر و سفیر کودکان بدسرپرست