واکنش عبدالرضا هلالی به انتقادها در مورد شعر میثم مطیعی + عکس

به گزارش جام جم آنلاین، عبدالرضا هلالی در اینستاگرامش نوشت:

اعتقاد و انتقاد
در جامعه ما همه شعار میدهند که «انتقاد» خوب است. همه مدعی اند که تحمل شنیدن انتقاد را دارند .اما، در واقع «همه قابل انتقادند به جز خودمان». این هم از قواعد نانوشته ی جامعه ماست. اگر ما یک انتقاد بسیار معمولی از یک مدیر و یا حتی یک دوست بشنویم؟! باید اول با ما بودنش را ثابت کند و گرنه او دشمن ماست . با این وصف می توان یک قاعده دیگر هم از این رفتارها استخراج کرد که : «هر چه آدم ها کوچک تر می شوند، تحمل شان نسبت به شنیدن انتقاد کم تر میشود» آدم کوچک در مقابل منتقد ، قدرت نمایی می کند تا منتقدین دیگر حساب کار دستشان بیاید. از آنجا که جمهوری اسلامی ، باید جمهوری آدم های بزرگ باشد .ما باید تحمل مخالف و مخالفت را داشته باشیم . اینگونه حتا قیچی باغبانی هم ، که دشمن بزرگ شمشاد هاست ، دوست واقعی شان میشود چرا که با به نقد کشیدن و هرس کردن شمشادها باعث رشد و نمو آنها میشود و شکل های زیبایی به شمشادها میدهد .

همه میدانیم که عصبانیت ما نباید باعث بسته شدن دهان منتقدانمان شود که اینگونه سکوتی ، نعره هایی بزرگ را به دنبال خواهد داشت . ما باید یاد بگیریم که برای رشد یکدیگر از هم انتقاد کنیم و لازمه این یادگیری تعامل در فضای آزاد و با زبانی رها شده از سلطه است .در جامعه ایی که پر از تعصبات دینی و مذهبی ، قومی و قبیله یست، قدرت نقد پذیری در آن کم خواهد شد و دوستی ها از بین خواهد رفت . در این حالت مردم در ذهن ما به دو دسته تقسیم می شوند ، موافقان و مخالفان ما، و درست همینجاست که خود من ترازوی حق و باطل میشوم و میپندارم که فقط فکر و اندیشه من است که حق را از باطل تشخیص میدهد و این تعصب ورزی و عدم نقد پذیری و گوش ندادن ، شروع نزاع و درگیریهای بعدی خواهد شد . بنده با وجود مخالفت با بعضی از سیاست های آقای روحانی ، در شب پیروزی انتخاباتی ایشان شیرینی پخش کردم تا کام کسی تلخ نشود هرچند مورد شماتت و سرزنش خیلی از دوستان قرار گرفتم اما چون در پست های قبلی خودم، گفته بودم : با اینکه با شما مخالفم اما جانم را میدهم تا مخالف من حرفش را بزند تا آخر ایستادم ، پس حالا نوبت آنهاست که روی حرفشان بایستند و حرفهای مخالفشان را بپذیرند و به جان بخرند . مردم عزیز...مداح بی خیال به درد نمیخورد و میشود ناظر شهادت در روز واقعه...در آخر قسمت های زیادی از شعر شنیده نشد و تنها چند بیت آن دستمایه سیاسیون شد.