ایتالیا، مهد اسطوره های محبوب و دوست داشتنی! +تصاویر

به گزارش جام جم آنلاین ، در میان اسطوره های فراوانی که فوتبال ایتالیا به خود دیده است فرانچسکو توتی آخرین نفری است که برای همیشه با فوتبال خداحافظی می کند. او جز نسل خوش چهره های فوتبال ایتالیاست. انگار گذر زمان روی چهره فوتبالیست های ایتالیایی هم تاثیر گذاشته است. کافی است ستاره های کنونی فوتبال ایتالیا را با اسطوره های نسل قبل مثل همین توتی و یا دل پیرو مقایسه کنید!

به هر حال باید به فوتبال بی نظیر و باشکوه ایتالیا اشاره کرد، به ستاره های خوش استیلش و قهرمانی هایی که از خود به جای گذاشتند. فوتبال ایتالیا پر از داستان های جذاب است که قهرمانانش همین اسطوره ها هستند.

این قهرمان ها چه کسی هستند؟ با برخی از آنها آشنا می شویم:

پائولو مالدینی

متولد : 1968 (49 ساله)

او اسطوره میلان و تیم ملی ایتالیاست. او با وفاداری به میلان قلب هواداران را تسخیر کرد. پدرش چزاره مالدینی فقید است که قبلا هدایت تیم ملی ایتالیا را بر عهده داشت. شماره ۳ باشگاه میلان به احترام او بایگانی شده است و بعد از خداحافظی مالدینی هیچ‌کس پیراهن شماره ۳۳ را بر تن نمی‌کند، مگر یکی از پسرانش یعنی کریستین و دانیل که هر دو در تیم های پایه میلان به میدان می روند. مالدینی فقط یک فوتبالیست نبود، او با آن چهره جذاب و آن تیپ های دل نشین به شدت محبوب بود و محبوب ماند.

حسرت بزرگ او این است که هرگز با تیم ملی ایتالیا به قهرمانی تورنمنت معتبری نرسید.

الساندرو دل پیرو

متولد: 1974 (43 ساله)

اسطوره یوونتوس و کسی که هرگز برایش جانشینی پیدا نمی شود. به اعتقاد پله اسطوره بی بدیل دنیای فوتبال او یکی از 100 بازیکن برتر تاریخ فوتبال است. او برندهٔ جایزهٔ پای طلایی هم شده که به بازیکنانی تعلق می‌گیرد که از لحاظ اخلاقی و تکنیکی بهترین باشند. الکس بهترین گلزن تاریخ یووه است. دل پیرو با ایتالیا قهرمان اروپا و جهان شد. او به پسر طلایی فوتبال ایتالیا شهرت دارد.

روبرتو باجو

متولد 1967 (50 ساله)

تصویری که از باجو در ذهن بسیاری از فوتبالدوستان باقی مانده ضربه پنالتی ای است که مقابل برزیل در جام جهانی 94 برزیل از دست داد. او با اینکه با این پنالتی هدر رفته قهرمانی را از کشورش گرفت اما جز برترین و محبوب ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایتالیاست. باجو در سال ۱۹۹۳ به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب شد و جایزهٔ توپ طلای اروپا را کسب کرد.باجو در ۳ جام جهانی نیز در تیم ملی ایتالیا بازی کرد. فیورنتینا، میلان، یوونتوس و اینترمیلان مهم ترین باشگاه هایی است که روبرتو برای آنها بازی کرد. پست او مهاجم بود. روبرتو باجو پیرو مکتب بوداست و در ایتالیا به او لقب بودای کوچک را داده بودند. او همیشه بازوبند کاپیتانی ۳ رنگ و خاصی مرتبط با بودا به همراه داشت که در تیمهای مختلف بر بازو می‌بست.

جی جی بوفون

متولد: 1978 (39 سال)

بوفون همچنان درون دروازه یوونتوس آقایی می کند. او مرد اول این روزهای فوتبال ایتالیاست و ممکن توپ طلای 2017 را هم ببرد. فعلا با تیمش به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده است و میخواهد به هر شکل ممکن این افتخار را هم به مجموعه افتخاراتش اضافه کند. بوفون یکی از برترین دروازه بانان جهان به شمار می رود و هم اکنون نیز محبوب ترین چهره ایتالیایی هاست. این گلر محبوب با تیم ملی ایتالیا هم قهرمان اروپا شد هم ایتالیا. بوفون در یک خانواده ورزشی متولد شد پدرش وزنه‌بردار بود و مادرش نیز پرتاب دیسک و خواهرانش قهرمانان تیم ملی والیبال ایتالیا بودند. لورنزو بوفون دروازه‌بان سابق ایتالیا هم پسر عموی پدربزرگ وی بوده است.[۷] بوفون یک کاتولیک است.

فابیو کاناوارو

متولد: 1973 (44 ساله)

این مدافع سابق تیم ملی فوتبال ایتالیا هم اکنون سرمربی تیم تیانجین چوانجیان چین است.

وی که بازی خود را از تیم فوتبال ناپولی آغاز کرد در این باشگاه توپ جمع کن بود و اولین بازی باشگاهیش را در مقابل تیم یوونتوسدر تاریخ ۷ مارس ۱۹۹۳ انجام داد. تیم‌های بعدی او به‌ترتیب پارما، اینتر میلان، رئال مادرید و الاهلی امارات بوده‌اند. کاناوارو که در سال 2006 با ایتالیا قهرمان جام جهانی شد در همان سال توپ طلای برترین بازیکن فوتبال جهان را به دست آورد.

فرانکو باره سی

متولد: 1960 (57 ساله)

باره سی یکی از بزرگ ترین، محبوب ترین و برترین بازیکنان تاریخ باشگاه میلان است. او بعد از مالدینی رکورددار بازی کردن برای این تیم است. باره سی به عنوان کاپیتان موفق به کسب پنج اسکودتو شده و همچنین سه بار جام باشگاه‌های اروپا را بالای سر برده‌است.باره سی همچنین یکی از اعضای ایتالیا در جام جهانی ۱۹۸۲ بود و موفق شد همراه تیم ایتالیاقهرمان جهان بشود.

آندره آ پیرلو

متولد: 1979 (38 ساله)

خوش تیپ، جذاب و تکنیکی. ایتالیایی ها او را در این سه کلمه خلاصه می کنند. او نیز از اساطیر تیم رم است که البته اکنون در لیگ آمریکا روزگار می گذراند. پیرلو که همراه با تیم ملی فوتبال ایتالیا نایب قهرمانی در یورو ۲۰۱۲ و قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ را در کارنامه دارد. در حال حاضر هافبک دفاعی بازیساز تیم نیویورک سیتی است. او به خاطر تکنیک، دریبل، دید عالی، تخصص عالی در ضربات آزاد و شوت و پاس‌های بلند و دقیق تحسین شده است. هم تیمی‌هایش در تیم ملی فوتبال ایتالیا به او لقب معمار را داده‌اند زیراپاس‌های دقیق او سبب گل‌های فراوانی برای تیم ملی شده است. او در یک خانواده ثروتمند متولد شد.

جیان لوکا ویالی

متولد: 1964 (53 ساله)

سمپدوریا و یوونتوس وهمچنین چلسی باشگاه هایی بوده اند که این اسطوره برای آنها بازی کرده است. او طلایی‌ترین دوران سمپدوریا را درکنار مربی بزرگی به نام اسون گوران اریکسون و دیگر ستاره این تیم روبرتو مانچینی رقم زد تا اکنون یکی از اسطوره های قابل احترام ایتالیا باشد.

الساندرو کاستاکورتا

متولد: 1966 (51 ساله)

یکی از محبوب ترین مدافعان تاریخ فوتبال ایتالیا در کنار مالدینی ، کاستاکورتا است. او در دهه 90 میلادی دوران درخشانی با میلان پشت سر گذاشت و با این تیم پنج بار قهرمان اروپا شد. او به همراه ایتالیا در دو جام جهانی ۹۴ و ۹۸ حاضر شد و مدال نقرهٔ مسابقات جام جهانی ۹۴ را از آن خود کرد. همچنین یکی از ارکان اصلی ایتالیا در مسابقات یورو ۹۶ بود.

فیلیپو اینزاگی

متولد 1973 (44 ساله)

این هم یکی دیگر از اسطوره های محبوب باشگاه میلان به شمار می رود. پارما ، یوونتوس و میلان مهم ترین باشگاه های دوران فوتبالی او هستند اما او در میلان بود که تبدیل به یکی از بزرگ ترین بازیکنان ایتالیا شد. او کوهی از افتخارات مختلف در زمینه باشگاهی و ملی دارد که البته هیچکدام به پای فتح جام جهانی 2006 نمی رسد.

گنارو گتوزو

متولد 1978 (39 ساله)

وی سابقه بازی در تیم‌های پروجا، رنجرز، سالرنیتانا، آ. ث. میلان و سیون را دارد. در حال حاضر به سرمربیگری تیم جوانان میلان(پریماورا) مشغول است. وی عمدتاً به عنوان هافبک دفاعی بازی می‌کرد. گتوسو بازیکنی پرتکاپو و تکل‌زن بود، که در دوران اوج خود به عنوان یکی از بهترین هافبک دفاعی‌های جهان مطرح بود. در دوران حضورش در میلان، وی لیگ قهرمانان اروپا را در فصل‌های ۰۳−۲۰۰۲ و ۰۷−۲۰۰۶ فتح کرد، و همچنین عنوان قهرمانی سری آ را در سال‌های ۰۴−۲۰۰۳ و ۱۱−۲۰۱۰۰ به دست آورد. همکاری اعجاب آور وی با آندره آ پیرلو نقشی کلیدی را در قهرمانی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶ و همچنین موفقیت‌های میلان در سطوح داخلی و بین‌المللی داشت.

جیان فرانکو زولا

متولد 1966 (51 ساله)

زولا هم یکی از برترین های تاریخ فوتبال ایتالیاست. وی سابقه بازی در تیم‌های ناپولی، پارما و چلسی را دارد، زولا با انتخاب ورزشی‌نویسان انگلیسی به عنوان بازیکن برتر تاریخ باشگاه چلسی انتخاب شده است. در کارنامه افتخارات زولا یک توپ طلا دیده می‌شود بهمراه یک کفش طلای اروپا.او در دو فصل حضورش در پارما بعنوان بهترین بازیکن لیگ و در ۱۲ فصل حضورش در لیگ برتر در ۵ فصل به عنوان بهترین بازیکن لیگ انتخاب شد که نوعی رکورد است.

کریستین ویه ری

متولد 1973 (44 ساله)

ویه ری هرگز به هیچ باشگاهی وفادار نماند. در کارنامه فوتبالی او می توانید تیم های متعددی را ببینید که او برای آنها بازی کرده است، از یوونتوس و اتلتیکو مادرید تا اینترمیلان و آتالانتا. یک بار مارادونا درباره او گفت که کریستین یک غربتی است که مدام از این باشگاه به آن باشگاه می رود و پولدارتر می شود! اما این اظهارنظر بی ادبانه باعث نشد تا او محبوب بسیاری از فوتبالیست های ایتالیایی نباشد.

ویه ری در سال 99 با انتقال 50 میلیون دلاری به اینترمیلان به گران ترین بازیکن آن دوران تبدیل شد.

الساندرو نستا

متولد 1976 (41 ساله)

ته مانده نسل طلایی برترین مدافعان تاریخ ایتالیا بود. نستا تاکنون در تیمهای پارما باشگاه فوتبال لاتزیو و آ.ث. میلان بازی کرده است. در سال 2006 هم با ایتالیا قهرمان جام جهانی شد. نستا در دوران اوجش بسیار محبوب بود هر چند اکنون نیز از محبوب ترین فوتبالیست های ایتالیایی به شمار می رود که البته بازنشسته شده است. او در کودکی هنگام پرش از سکوی شیرجه کمرش به لبه استخر برخورد کرد. پزشکان تنها راه درمان او را روی آوردن به ورزش دانستند تا او فوتبالیست شود و سپس مبدل به یکی از اساطیر فوتبال ایتالیا.

دینو زوف

متولد 1942 (75 ساله)

فهرست اساطیر ایتالیایی ما با مسن ترین اسطوره پایان میپذیرد، یعنی دینو زوف. او و بوفون رقابت تنگاتنگی بر سر کسب عنوان برترین دروازه بان تاریخ فوتبال ایتالیا دارند. در دوران بازیگری در تیم‌های، اودینزه، مونتووا، ناپولی،یوونتوس بازی کرده‌است و ۱۱۲ بازی ملی هم برای تیم ملی فوتبال ایتالیا انجام داده. او همچنین به عنوان مربی در تیم‌های یوونتوس، تیم ملی فوتبال ایتالیا، لاتزیو و فیورنتینا فعالیت کرده است. دینو زوف در جام جهانی 82 با ایتالیا قهرمان شد. در سال 68 میلادی هم با همین تیم قهرمان جام ملت های اروپا شد.

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین