یک ماموریت ویژه و چند نکته

اما اعزام این نماینده، پیام‌های دیگری را نیز با خود دارد؛ این‌که رئیس‌جمهور یک وزیر غیرمرتبط یا کم‌ارتباط از نظر مسئولیت در کابینه را در عین وجود سازمان تخصصی – سازمان حفاظت محیط‌زیست – که رئیسش، معاون رئیس‌جمهور و از نظر جایگاه اداری، بالاتر از وزیر است مامور بررسی ریزگردهای خوزستان می‌کند، به خودی خود نشان از نوعی دلسردی یا کم‌اعتقادی به سازمان تخصصی و اقدامات، برنامه‌ها و گزارش‌های آن است. وگرنه با این همه سال تجربه میدانی که سازمان حفاظت محیط‌زیست از گرد و خاک خوزستان در همین دولت دارد و با وجود تشکیلات گسترده‌ای که حقوق می‌گیرد و اجرای پروژه‌ها و اقدامات مختلف ادعاشده برای حل مشکل ریزگردها، اعزام نماینده ویژه از سوی رئیس‌جمهور چندان محلی از اعراب ندارد. حتی اگر بپذیریم که حل مشکل ریزگردها از عهده یک دستگاه خارج است - که حتما این‌گونه است - باز هم این سازمان حفاظت محیط‌زیست بود که به عنوان دستگاه تخصصی می‌باید با ایجاد ابتکار و تحرک، دستگاه‌هایی چون وزارت نیرو، وزارت نفت، سازمان برنامه و بودجه، استانداری خوزستان، ستاد مدیریت بحران و حتی همین وزارت جهاد کشاورزی را گردهم می‌آورد و از مجموع نظراتشان در چند صفحه راهکاری به دولت ارائه می‌کرد تا اجرا شود. اما در غیاب انجام این وظیفه بدیهی و ماهوی و البته حاد شدن بحران گرد و خاک خوزستان، رئیس قوه مجریه به احتمال زیاد مجبور شده یکی از اجرایی‌ترین و ساکت‌ترین مدیرانش را در قالب نماینده ویژه به این استان بفرستد تا به‌جای دستگاه تخصصی، به هیات وزیران راهکار معرفی کند.

در کنار این شاید مشخص شود که عزم کلی دولت برای مقابله با مشکل گرد و خاک خوزستان تاکنون چندان جزم نبوده و شاهد مثال این که، مدیران خوزستانی بارها از پرداخت نشدن بودجه‌های اندک مصوب مقابله با ریزگردها گلایه کرده بودند. اما اکنون و با بالا گرفتن مشکل، دست‌کم یک نماینده ویژه به استان رفته تا طرحی نو دراندازد.

مردم خوزستان در انتظار اجرایی شدن این طرح نو در انداختن نماینده ویژه هستند.

سیدعلی دوستی‌موسوی

دبیر گروه ایران