آشفته و سرگردان

هر چند هنوز در اول راه جشنواره فیلم هستیم، اما دعوت‌نامه را می‌توان یکی از ضعیف ترین و سطحی‌ترین فیلم‌های این دوره از جشنواره دانست؛ فیلمی که با دستمایه قرار دادن تم بخشش و گذشت آن هم در فضایی مذهبی و در لوکیشن شهر مشهد و بارگاه امام رضا(ع) می‌خواهد احساسات مردم را تحت تاثیر قرار دهد. فیلم نمی‌تواند به‌دلیل پراکندگی داستانی با مخاطب ارتباط مناسب برقرار کند و سرگردان و آشفته ادامه می‌یابد. فیلمنامه بسیار ضعیف در کنار بازی‌های ضعیف‌تر (از سوی بازیگران حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای) از دعوت‌نامه فیلمی شعارزده ساخته است.

این فیلم دوشنبه‌شب در برج میلاد برای اهالی رسانه به نمایش درآمد که با واکنش منفی منتقدان روبه رو شد.این در حالی است که مهرداد فرید، یکی از روزنامه‌نگاران قدیمی است که قبل از این که فیلمسازی را آغاز کند، در مطبوعات قلم می‌زد.

ازدواج پرماجرا

روزی در یکی از روزنامه‌ها آگهی جالبی دیدم، آگهی پیدا کردن همسر در موسسه‌ای که سمیناری هم راجع به آن برگزار می‌کرد. من هم ثبت نام کردم و بعد به موسسه رفتم و از نزدیک روند کاری و ماجراهای آدم‌ها را دنبال کردم.

فرآیند بسیار جالبی بود. این موسسه آدم‌ها را دور هم جمع می‌کرد تا با هم برای ازدواج آشنا شوند. پیش از آشنایی با این موسسه البته می‌دانستم جامعه دست به گریبان مشکل بالا رفتن سن ازدواج است، اما واقعا به بحرانی بودن ماجرا بعد از آشنایی با این موسسه پی بردم. شروع قصه من از اینجا بود و مدت زیادی زمان صرف نگارش فیلمنامه کردم و آنقدر به آن پر و بال دادم تا نتیجه ختم شد به آنچه در فیلم می‌بینید. اینها حرف‌های محمود غفاری، کارگردان فیلم شماره 17، سهیلا است.

« شماره17، سهیلا» فیلم تر و تازه‌ای است که به موضوع ازدواج زنان در جامعه امروز می‌پردازد. نقطه قوت فیلم، فیلمنامه آن است که بلاتکلیف و سردرگم نیست و به‌صورت خطی اما با ریتمی خوب تا انتها روایت می‌شود. از نکات مثبت فیلم می‌توان به حضور زهرا داوودنژاد در مقام بازیگر اشاره کرد که به نقش جان داده و آن را باورپذیر کرده است. اولین فیلم محمود غفاری را می‌توان یکی از آثار متفاوت جشنواره امسال در نظر گرفت.

ساناز قنبری