اشباح دنیای مجازی

لاشخورهای فضای مجازی یعنی آنها که سعی کردند از حادثه‌ای چنین مهیب و چنین حیرت‌آور برای مزخرف‌گویی‌های مثلا سیاسی یا مثلا اندیشمندانه استفاده کنند و به سلیقه خودشان با این و آن تسویه‌حساب کنند. باد بی‌نیازی خداوند بود که می‌وزید، اما اشباح فضای مجازی نمی‌دیدند و غریو لمن الملک‌ خداوند بود که می‌پیچید، اما گورخوابان فضای مجازی نمی‌شنیدند. این اولین آسمانخراش دنیا بود که بدون دخالت تروریست‌ها یا سازمان‌های جاسوسی صاحب تروریست‌ها زیر وزن خودش تا شد و فرو ریخت و آوار شد. آن هم با کمترین تلفات از مردم عادی و به قیمت شهادت 16 نفر از مردان بی‌ادعایی که هر روز به استقبال خطر می‌روند و تا زنده‌اند توی همین دنیا حلال‌ترین روزی را می‌خورند و حالا که رفته‌اند پیش خدا روزی می‌خورند. مردم این را می‌فهمند و می‌فهمند که چه هشداری در گوش‌ها زمزمه شده است. اشباح و زامبی‌های فضای مجازی،‌ اما نمی‌فهمند چون گوش مجازی دارند و فقط وراجی خودشان و اشباح دیگر را می‌شنوند. می‌گویند چرا باید آتش‌نشانان فداکار ما به خاطر ندانم‌کاری و بی‌احتیاطی یا بی‌قانونی و فساد دیگران جان خودشان را از دست بدهند. انگار تازه فهمیده‌اند که آتش‌نشان چه می‌کند. انگار اصلا تازه فهمیده‌اند که آتش‌نشان هم داریم، اما هنوز نفهمیده‌اند آتش‌نشانی یعنی همین که پهلوانانی به استقبال خطر بروند و با خرابکاری‌هایی روبه‌رو شوند که ندانم‌کاری یا بی‌احتیاطی یا بی‌قانونی یا فساد دیگران ایجاد کرده است. البته که نمی‌دانستند آتش‌نشان یعنی چه و هنوز هم نفهمیده‌اند، اما نکته اینجاست که حتی نفهمیده‌اند که یک چیزی را نفهمیده‌اند! اگر حتی فهم و ادراک اجمالی داشتند از هشدار مهیبی که در این حادثه خودنمایی می‌کند لااقل زبان به کام می‌گرفتند و این قدر حرف مفت نمی‌زدند.

حادثه پلاسکو هنوز در راه است. هنوز سیاست‌بازان و گفتمان‌سازان و مجازنوازان، گوش‌و‌چشم شنیدن و دیدن حقیقت این حادثه را ندارند، اما مردم آن حقیقت را، اگرچه به اجمال دریافته‌اند. مردم می‌دانند که در این حادثه، اگر به دنبال علل و عوامل مادی بگردیم، کم و بیش همه تقصیرکارند غیر از آتش‌نشانان و در عین حال می‌دانند که تقریبا هیچ کس تاوان نداد غیر از آتش‌نشانان!

مردم فهمیده‌اند که یک بار دیگر در یک نمایش عظیم و غیرقابل انکار پهلوانانی به جای آنها و برای تقصیر و قصور آنها قربانی شدند. آنها برای پهلوانانشان دعا می‌کنند و بیش از پهلوانانشان برای خودشان دعا می‌کنند و بیش از خودشان برای برخی مسئولان و کاسب‌کاران بی‌خیالی دعا می‌کنند که در این حادثه گناهکارند و اگر دین داشته باشند از حالا به بعد،‌ خواب آسوده نخواهند کرد. این هشدار مهیب اگر درست فهمیده شود، تاریخ ایران را تقسیم خواهد کرد به قبل از پلاسکو و بعد از پلاسکو تا شاهد تکرار چنین حوادث تلخی نباشیم.

بهروز افخمی

نویسنده و کارگردان سینما