ائتلاف شرکت‌های بین‌المللی برای توسعه مخازن نفتی جنوب

به گزارش خبرنگار جام جم آنلاین از خوزستان، این تفاهم‎نامه و قرارداد محرمانگی با هدف مطالعه سه مخزن آسماری، بنگستان و خامی میدان رگ‎سفید، مخزن آسماری میدان پارسی و ٢ مخزن آسماری و بنگستان میدان شادگان صبح امروز یکشنبه میان بیژن عالیپور، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و آنتونی بومن، رئیس بخش مدیریت تولید شرکت شلمبرژه امضا شد.

شلمبرژه از بزرگترین شرکت‌های خدمات نفتی در جهان است که پیش از تحریم ها در ایران فعالیت می‌کرد و اکنون در شرف بازگشت و آغاز همکاری های مجدد با صنعت نفت ایران در دوران پسابرجام است.

چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به پیشنهاد این شرکت و با موافقت و ابلاغ وزیر نفت، تدوین شد و پس از تصویب در هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران قابلیت اجرا پیدا کرد. این چارچوب قراردادی در مسیر الگوی جدید قراردادهای نفتی و منطبق با کلیات آن و در جزئیات تابع شرایط میادین و ساختار فنی و تخصصی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب است که برای نخستین بار در صنعت نفت اجرا می‌شود.

با اعلام و تائید وزیر نفت، چهار میدان پارسی، کرنج، رگ سفید و شادگان شامل ٩ مخزن برای توسعه بر اساس چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در نظر گرفته شده‌اند که با امضای تفاهم‎نامه امروز، مطالعه سه میدان از میادین نامبرده به شرکت شلمبرژه سپرده شد.

الگوی جدید قراردادهای نفتی مناطق نفتخیز

مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در آیین امضا تفاهمنامه همکاری شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با شرکت خدمات نفتی شلمبرژه گفت: ممکن است برای توسعه هر میدان با چند شرکت، تفاهمنامه امضا شود. در ضمن طرح توسعه ارائه شده برای توسعه میادین از سوی شرکت های خارجی با طرح توسعه ارائه شده مناطق نفتخیز جنوب برای توسعه همان میدان ها مقایسه می شود.

بیژن عالیپور با بیان اینکه شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب از اسفندماه سال ۱۳۹۴ در خصوص الگوی جدید قراردادی مناطق نفتخیز با وزیر نفت مذاکراتی داشته است، افزود: پس از برگزاری جلسات متعدد و با موافقت وزیر نفت این الگوی قراردادی در هیئت مدیره شرکت نفت تایید شد.

عالیپور افزود: این مدل از قراردادها در چارچوب الگوی قراردادهای وزارت نفت و منطبق با کلیات آن است و در راهبری توسعه و تولید تابع شرایط میدان‌ها و ساختار فنی و تخصصی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است که برای نخستین بار در صنعت نفت اجرا می شود.

وی افزود: تصویب چارچوب اجرایی الگوی جدید قراردادهای نفتی مناطق نفتخیز جنوب منجر به مذاکره این شرکت با حدود ۳۳ شرکت داخلی و بین‌المللی شد و در این راستا این شرکت در نظر دارد با برخی از این شرکت ها مجموعه تفاهمنامه های همکاری امضا کند.

به گفته عالیپور، در چارچوب دستورالعمل شرکت ملی نفت ایران، شرکت‌هایی که با آنها تفاهمنامه همکاری و قرارداد محرمانگی امضا می شود، برای مطالعه میدان‌ها حداکثر ۶ ماه فرصت دارند تا اطلاعات مورد نیاز برای طراحی برنامه جامع توسعه میدان (MDP) را گردآوری و به شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ارائه کنند.

وی با بیان اینکه ممکن است برای توسعه هر میدان با چند شرکت مذاکره و موافقتنامه (MOU) امضا شود، افزود: همانطور که مخازن میدان شادگان بین کنسرسیوم بین المللی پرگس و شلمبرژه مشترک است. در ضمن طرح توسعه ارائه شده برای توسعه میادین از سوی شرکت های خارجی با طرح توسعه ارائه شده مناطق نفتخیز جنوب برای توسعه همان میدان ها مقایسه می شود.

عالیپور با بیان اینکه در صورت لزوم ممکن است بخش هایی از دو طرح توسعه ای مناطق نفتخیز جنوب و شرکت های خارجی با هم ترکیب شود، گفت: در نهایت پس از اینکه شرکت های طرف قرارداد مناطق نفتخیز جنوب نتیجه مطالعات خود را ارائه کردند، شرکت ملی نفت ایران تصمیم می‌گیرد که توسعه میدان از طریق مذاکره یا با ترک تشریفات به شرکت ها واگذار شود.

تجربه و سرمایه شروط لازم برای سرمایه گذار خارجی

مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب گفت: انتخاب شرکت های سرمایه گذار خارجی برای توسعه میادین نفتی بر مبنای اسم و رسم نیست بلکه در وهله نخست میزان توانایی، تجربه و سرمایه لازم مدنظر است.

حمید دریس عنوان کرد: در این همکاری شرکت ملی نفت ایران کارفرما و شرکت مناطق نفتخیز مجری طرح خواهد بود.

دریس افزود: شرکت های سرمایه گذار که در نهایت برای توسعه میادین نفتی اعلام شده از سوی مناطق نفتخیز جنوب، قرارداد همکاری امضا می کنند به عنوان پیمانکار طرح شناخته می شوند.

وی با بیان این که شرکت های طرف تفاهم با گذشت حداکثر ۶ ماه مطالعه طرح پیشنهادی توسعه را ارائه خواهند کرد، افزود: براساس بررسی هایی که بر روی طرح های پیشنهادی از سوی شرکت ها صورت خواهد گرفت و به دنبال پایش نهایی طرح ها تنها در صورت صلاحیت دار بودن به شرکت ملی نفت ایران معرفی می شوند.

دریس افزود: طرح های پذیرفته شده پس از مقایسه همسو با سیاست های شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ارزیابی شده اند، در قالب یک طرح نهایی و به دنبال آن شرکت های ذیصلاح نیز به شرکت نفت معرفی خواهند شد.

مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با بیان این که در مرحله بعدی شرکت ملی نفت با شیوه مورد نظر خود پیمانکار را انتخاب خواهد کرد، گفت: انتخاب شرکت های سرمایه گدار خارجی بر مبنای اسم و رسم نبوده است و شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در وهله نخست میزان توانایی، تجربه و سرمایه لازم مدنظر بوده است.

وی با تاکید بر تفاوت مدل قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با مدل های جاری گفت: مدل کنونی انگیزه پیمانکاران را برای افزایش تولید واقعی و انتقال دانش و تکنولوژی افزایش می دهد.
تفاهم‌نامه امروز فرصتی استثنایی برای طرفین است.

شملبرژه بزرگترین شرکت خدمات نفتی

مدیر بخش مدیریت تولید شرکت شملبرژه نیز گفت: مدل قراردادی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز برای ما آشنا است و ما آماده هستیم که در این زمینه به عقد قرارداد و همکاری با این شرکت بپردازیم.

آنتونی بومن اظهار کرد: شرکت شملبرژه بزرگترین شرکت خدمات نفتی در جهان است و با توجه به تجربیات زیادی که در بخش مدیریت تولید دارد، می‌تواند به همکاری با مناطق نفت‌خیز جنوب بپردازد.

وی افزود: مدل قرارداد پیشنهادی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب را درک می‌کنیم و در این زمینه با همان روش پیشنهادی به همکاری و پشتیبانی خواهیم پرداخت.

بومن تصریح کرد: امیدواریم هر دو طرف با هم همکاری داشته باشند و با نیت مثبت به تفاهم و امضای قرارداد بپردازند.