اصولگرایان گرفتار جهل الرجال هستند / روحانی توان آتش زدن برجام را ندارد / پیروزی ترامپ، احمدی نژاد را تقویت می‌کند

به گزارش جام‌جم آنلاین، محبیان در بخشی از صحبت هایش درباره این که آیا اصولگرایان چهره‌ای دارند که در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری مقابل حسن روحانی قرار دهند، به باشگاه خبرنگاران جوان گفت: من معتقدم که اصولگرایان دچار کمبود نیرو نیستند؛ اتفاقا مدیر خوب زیاد دارند اما خودشان و ذهنشان را تنها به 3، 4 نفر محدود کرده‌اند. این 3، 4 نفر بعضا چندین مرتبه هم در انتخابات شرکت کرده اما رأی نیاورده‌اند. به نظر من، اصولگرایان قحط‌الرجال ندارند بلکه دچار جهل‌الرجال شده‌اند؛ یعنی افراد خود را به خوبی نمی‌شناسند. اصولگرایان باید به نیروهای قوی فرصت بدهند. ما یا سراغ نیروهای قبلی می‌رویم یا این‌که سراغ کسانی می‌رویم که اصلا مردم آنها را نمی‌شناسند و بعد باید میلیاردها هزینه کنیم که اصلا ببینیم، طرف چه کسی هست؟ مثلا برخی چهره‌ها در لیست تهرانِ اصولگرایان برای انتخابات مجلس، ناشناخته بودند. خود ما که اصولگرا هستیم، این‌ها را نمی‌شناسیم؛ مردم چگونه می‌خواهند این‌ها را بشناسند؟ الان ما می‌بینیم که بعضی از اصولگرایان به همان قبلی‌ها فکر می‌کنند و بعضی‌های دیگر هم از روی بی‌برنامگی به روحانی نظر دارند تا امتیازاتی از او بگیرند.

روحانی و برجام

این استاد دانشگاه همچنین در فراز دیگری از گفت‌وگوی مفصل خود به وضعیت برجام و سرنوشت آن هم اشاره کرد و گفت: بحث سر این است که اگر در آمریکا مثلا ترامپ سرکار بیاید و واکنش‌های تند از خود نشان بدهد، ما می‌خواهیم دیگر از چه دفاع کنیم!؟ اگر ترامپ سرکار آمد، روحانی واقعا می‌خواهد چه کار بکند؟ حالا مدام بیاید و بگوید که ما بچه‌های خوبی هستیم! آمریکایی‌ها هم خواهند گفت که ما می‌خواهیم اصل تو نباشد! اگر روحانی واقعا می‌تواند در صورت بدعهدی آمریکایی‌ها، برجام را آتش بزند، بیاید و بگوید اما اگر نمی‌تواند، این وسط مشکل ایجاد می‌شود و توازن بهم می‌خورد. من فکر می‌کنم نمی‌تواند برجام را آتش بزند،‌ چون روحانی تمام سرنوشت خود را به برجام گره زده؛ روحانی اگر بخواهد برجام را آتش بزند، باید به نوعی خودسوزی کند.

احمدی نژاد مدل قالیباف و رضایی نیست، می‌خواهد قهرمانانه پیروز شود

این تحلیگر سیاسی درباره تحرکات اخیر محمود احمدی نژاد هم معتقد است: احمدی‌نژاد در جاهای مختلف با سخنرانی، ابراز قدرت و جمع‌کردن مردم، مشغول تست‌کردن فضا و ایجاد ذهنیت است. قطعا این‌ حرکات، آثار روانی خود را دارد. احمدی‌نژاد برای ورود به انتخابات 96 یکسری فاکتورهایی را لحاظ می‌کند. وی مایل نیست در انتخابات سال آینده متحمل شکست شود چون با تعریفی که خودش دارد، دلش می‌خواهد قهرمانانه پیروز شود. احمدی‌نژاد نمی‌آید که مدل قالیباف یا محسن رضایی را پیگیری کند. اصولگرایان از احمدی‌نژاد سوال‌هایی دارند و او باید قطعا ابهاماتی را برطرف کند که مثلا شما درباره فلان شخص چه موضعی دارید. احمدی‌نژاد تاکنون نشان داده که مواضعش درباره برخی افراد، عوض نشده است. وی اگر به صحنه بیاید و بار دیگر روی مواضع قبلی خود تأکید کند، میان اصولگرایان شکاف ایجاد می‌شود.

پیروزی ترامپ، احمدی نژاد را تقویت می‌کند

محبیان افزود: احمدی‌نژاد معتقد است که جریان اصولگرایی به جهاتی یک جریان به تاریخ پیوسته است و توانایی ایجاد ارتباط با افکار عمومی را ندارد و نمی‌داند که در خیابان چه اتفاقاتی در حال رخ‌دادن است. احمدی‌نژاد در انتخابات این مساله را ثابت کرد؛ مثلا آنجایی که نظرسنجی‌ها، رأی احمدی‌نژاد را تنها 4 درصد نشان می‌داد، خودش می‌گفت که من 30 درصد رأی می‌آورم و چنین هم کرد. احمدی‌نژاد معتقد است که افکارِ کفِ خیابان را می‌شناسد اما اصولگرایان چنین قابلیتی ندارند. به نظر من وی برای انتخابات 1400 برنامه دارد. آمدن ترامپ می‌تواند موقعیت احمدی‌نژاد را تقویت کند!

داستان رفاقت و رقابت اصلاح طلبان با دولت

محبیان درباره چرایی ناکامی محمدرضا عارف در ریاست مجلس هم توضیح داد: عارف با تکرار مسأله کنارکشیدنش در انتخابات 92، مدام بر سر دولت منت می‌گذاشت. خب! حسن روحانی هم یک انسان سیاسی است و این موضوع باعث شد تا رابطه‌ها کم کم مخدوش شود. عارف به نوعی همیشه چهره طلب‌کارانه نسبت به دولت داشت؛ عارف در انتخابات مجلس پس از این‌که نفر اول تهران شد، از توانایی خود تخمین زیادی پیدا کرد و بسیاری از فعل و انفعالات سیاسی را ندید. همین عوامل وی را متوقع کرد که دولت باید در جریان ریاست مجلس، از او حمایت کند. دولت با دو گزینه مواجه بود؛ یکی عارفِ اصلاح‌طلب و دیگری لاریجانی اصولگرای حمایت‌کننده. دولت فکر کرد اگر عارف برای ریاست رأی بیاورد، اصلاح‌طلبان دیگر شریک روحانی نخواهند بود بلکه با به دست‌گرفتن یک قوه، طلبکارانه با وی برخورد می‌کنند و وقتی اصلاح‌طلبان مجلس را بگیرند، هدف بعدی‌شان، ریاست‌جمهوری می‌شود؛ در نتیجه رفیق دیروز، رقیب امروز می‌شود. بنابراین برای روحانی، اصلاح‌طلبِ دوستِ تضعیف‌شده، بهتر از اصلاح‌طلبِ دوستِ قدرتمند است.