ضرر قراردادهای جدید نفتی بیش از منافع آن است

به گزارش فارس، توکلی در نشستی خبری در محل دفتر جنبش عدالتخواه دانشجویی اظهار کرد: سازمان مردم‌نهاد دید‌بان شفافیت و عدالت در رابطه با الگوی جدید قراردادهای نفتی با آقای زنگنه تماس گرفت و سه یا چهار جلسه با ایشان و همکارانشان در این مورد برگزار شد که برخورد آقای زنگنه برای اصلاح مثبت بود.

این نماینده مجلس ادامه داد: در الگوی اولیه تغییرات دادند و نظر ما را در این باره خواستند و جلساتی به دعوت دفتر آقای جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور برگزار شد که توسط آقای آقامحمدی اداره می‌شد.

توکلی اضافه کرد: دفتر آقای جهانگیری علاوه بر این اقدام، جداگانه از منتقدان دعوت کرد و در سه جلسه در دفتر دید‌بان شفافیت و عدالت منتقدان جمع شدند و مفصل بحث کردند و به نتایجی رسیدند.

وی تصریح کرد: منتقدان به این نتیجه رسیدند که IPC نمی‌تواند الگوی قراردادهای نفتی برای ایران باشد، چرا که حاکمیت ملی را نقض می‌کند، چالش فنی جدی دارد و تباه شدن ظرفیت‌های ملی و تثبیت خام‌فروشی را باعث می‌شود و ضررهایی دارد که از منافع آن بیشتر است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: با وجود این، اگر اصلاحاتی که در مسیر آن قرار داریم، تکمیل شود می‌توان گفت IPC برای بعضی مخازن پرریسک و در آب‌های عمیق که ما تجربه کار در آنها را نداریم به کار می‌آید و در موارد دیگر باید سراغ دیگر الگوهای قراردادی برویم.

توکلی اظهار کرد: بعضی از بندهای تصویب‌نامه دولت نه تنها عزتمندانه نبود بلکه صراحتا مضر به منافع ملی مثلا در تولید صیانتی بود.

وی ادامه داد: این ادعا که شرکت‌های نفتی خارجی با قراردادهای فعلی نمی‌آیند و باید قراردادها را جذاب کنیم، چندان واقعی نیست چنان‌که شرکت‌های خارجی قبل از معرفی الگوی جدید قراردادهای نفتی هم برای بستن قرارداد به ایران مراجعه کردند.

توکلی تصریح کرد: بررسی‌های ما نشان می‌دهد IPC از قراردادهای مشارکت در تولید قبل از انقلاب بسیار عقب‌تر است و به آقای زنگنه گفتم اگر قرارداد مشارکت در تولید می‌بستید، ضرر آن برای کشور کمتر بود.

توکلی ادامه داد: سازوکار IPC به‌گونه‌ای است که شرکت نفتی‌ها را حذف یا به شرکت خارجی جذب می‌کند و در نتیجه نیروهایمان را یا بیکار یا بیکاره می‌کنیم.