لوریس چکناواریان مصدوم شد

به گزارش جام جم نوا ، لوریس چکناواریان درباره مصدومیت چند روز گذشته خود توضیح داد: متاسفانه یک بار دو هفته پیش پایم به میله عابر پیاده خیابان اصابت کرد و از ناحیه پا دچار مصدومیت شدم اما از بد حادثه ۳ روز پیش دوباره در خیابان افتادم و تاندوم همین پایی که ۲ هفته پیش دچار آسیب دیدگی شده بود، پاره شد و من درد بسیار زیادی کشیدم.

وی افزود: طبق دستور پزشک مجبورم که تا دو هفته در منزل استراحت کنم و تا جایی که می توانم راه نروم، خوشبختانه با توجه به اینکه شکستگی از این ناحیه وجود نداشته و فقط تاندوم ها پاره شده مدت زمان کمتری باید استراحت کنم اما مطمئن باشید در همن چند روز هم در خانه هم استراحت می کنم و هم به فعالیت در موسیقی با جدیت هرچه تمام تر مشغول خواهم بود.

این آهنگساز پیشکسوت در بخش پایانی صحبت های خود گفت: از تمامی هنرمندان و مخاطبان موسیقی در این چند روز که بهار آغاز شده می خواهم تا آنجا که می توانند خوش بگذارنند و در کنار خانواده‌های خود بهترین لحظات را رقم بزنند و نگران هیچ چیزی نباشند. من نفس می کشم ، زنده ام و در کنار شما از این بهار زیبا و تعطیلات نوروز لذت می برم.

بر اساس این گزارش، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی هم با انتشار دلنوشته ای از مقام هنری استاد لوریس چکناواریان تجلیل کرد.

در متن نوشته علیرضا تابش آمده است: «خیابان سی تیر علاوه بر بناهای تاریخی و دینی و فرهنگی و آموزشی، سرمایه های انسانی ارزشمندی را در خود جای داده، لوریس چکناواریان آهنگساز مشهور ایرانی یکی از آنهاست. او یکی از همسایه های بنیاد سینمایی فارابی است که گاه افتخار میزبانی این استاد ارزشمند موسیقی را دارد. نوروز است و فصل دید و بازدید و سفر، اما لوریس دچار حادثه شکستگی پا شده، به عیادتش می روم او که بیش از ۵۰ سال، آثار شاخص آفرید و اجرا کرد.

نقش موثر چکناواریان در موسیقی فیلم ایران انکار ناپذیر است، لوریس شاید یکی از اولین افرادی بود که موسیقی فیلم را با خصلت‌های موسیقی فیلم به کار برد و از سازهای سنتی ایرانی در موسیقی فیلم برای ساختن یک فضای ایرانی استفاده کرد. او یکی از افرادی است که در سینما موسیقی فیلم را به ترتیبی به کار برد که موسیقی فیلم با فرهنگ فیلم و جایی که فیلم در آن ساخته می‌شد، تناسب داشت. او خیلی کار می‌کند و کم حرف می‌زند ، همیشه لبخند بر لب دارد و شور زندگی در وجود اوست ؛ عاشق زندگی است.

عکس های کودکی و نوجوانی اش و پدر و مادرش و اعضای خانواده اش روی دیوارهای کوچک خانه جای گرفته، در کنار پوستر آثارش و نقاشی های منحصر به فرد وی.

لوریس بسیار عاطفی است و علاقه بسیاری به خانواده خود دارد اما در تمام لحظات عمومی لوریس موسیقی جاری بوده و لحظه‌ای نیست که او به موسیقی فکر نکند. موسیقی همه وجود لوریس است. او انسانی است که آثارش را از صمیم قلب در خدمت انسانیت قرار می‌دهد. در ارمنستان یک راهپیمایی برای کمک به مردم زلزله زده برگزار کرد و تبدیل به یک قهرمان ملی شد و الان با سازمان محک و چند موسسه خیریه همکاری دارد، او معتقد است معمولا آثاری ماندگار می‌شوند که احساس درون آن‌جاری باشد. در بهار دل انگیز، برای این استاد برجسته موسیقی آرزوی بهبود و سلامتی دارم.»

منبع: مهر