حضور خانواده‌ها در شبکه‌های‌مجازی مهم است

چقدر اهل استفاده از شبکه‌های مجازی و حضور و فعالیت در این شبکه‌های مختلف هستید؟ آیا اصلا از این شبکه‌ها استفاده می‌کنید؟

بله، استفاده می‌کنم و تا جایی که حضور در این شبکه‌ها به خود و شرایط زندگی‌ام کمک کند، سعی می‌کنم حضور داشته باشم و از این قابلیت‌های جدید برای ارتباط با مخاطبانم استفاده بکنم. البته فعالیت من بیشتر متمرکز و منحصر به صفحه‌ای است که در شبکه اینستاگرام دارم و علاوه بر آن البته از نرم‌افزارهای پیام‌رسان تلفن همراه هم استفاده می‌کنم.

استفاده‌تان از این نرم‌افزارهای پیام‌رسان به چه صورت است؟

این بخش از استفاده‌ام دیگر بیشتر برای دلایل و مصارف شخصی است و خیلی اهل عضویت در کانال‌های گوناگون یا خواندن جوک و سرگرمی در این شبکه‌ها نیستم. دلیلم از عضویت بیشتر به خاطر خواست خودم و در ارتباط بودنم با دوستان و آشنایانم بود. درست همان‌طور که ما تا پیش از این استفاده از پیامک را برای خیلی از مکالمات و گفت‌وگوهای روزانه‌مان داشتیم و حالا در بستر این شبکه‌ها نوع جدیدی از همان مکالمات پیشین شکل گرفته است و سهولت بیشتری هم دارد.

عضویت در شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام را چقدر برای هنرمندان و افراد شناخته شده جامعه لازم می‌دانید؟ این شبکه‌ها چه قابلیت‌هایی را می‌توانند در اختیار هنرمندان قرار بدهند؟

واقعیت این است که به هر حال برای ارتباط با این مخاطبان حاضر در شبکه‌های مجازی که تعدادشان هم روز به روز دارد بیشتر می‌شود، حضور در این شبکه‌ها واقعا لازم است و باید از آن استفاده کرد. نمی‌توان در مقابلش ایستاد و حتی انکارش کرد، بلکه بهتر است بیشتر در مورد چگونگی این استفاده صحبت کنیم و به دنبال کارکردهای مثبت آن باشیم. چراکه پراکندگی و وسعت و گستردگی این شبکه‌ها در حال حاضر خیلی به کمک‌مان آمده است. برای مثال ممکن است برنامه‌ای اجرا کنم، اما بعد در این شبکه‌هاست که می‌توانم انعکاس و بازخوردهای کارم را در میان مخاطبان ببینم و تاثیرش را حس کنم. این سطح از استفاده باعث شده نوعی تعامل بی‌واسطه و مستقیم میان هنرمندان و ارائه‌دهندگان آثار با مخاطبان و مردم عادی شکل بگیرد و امکان بسیار خوبی است. من حتی فکر می‌کنم بیشتر از آن که مردم به حضور ما نیاز داشته باشند، در واقع این خود ما هستیم که احتیاج داریم در این فضاها باشیم و نظرات بی‌واسطه و بدون تعارف مردم را بشنویم. این قضیه برای من خیلی مهم است، چون نبض نظر مخاطبانم را به دست می‌آورم و این در ساخته شدن کارهای بعدی و ادامه مسیر هم به من کمک می‌کند.

عــــمده نظراتی که مخاطبان و افراد حاضر در این شبکه برای شما می‌گذارند، چیست؟ این نظرات بیشتر چه سمت و سویی دارد؟

خدا را شکر مخاطبان من خیلی خوب و محترم هستند؛ تا جایی که من واقعا در بیشتر مواقع شرمنده لطف و مهربانی‌شان می‌شوم. البته در هر شبکه و فضایی عده‌ای هم وجود دارند که ساز مخالف می‌زنند و به دنبال بی‌احترامی هستند، اما خوشبختانه تعداد این افراد در صفحه‌ام به قدری کم است که اصلا دلم نمی‌آید به آن اشاره کنم. من همان‌طور که در بالای صفحه‌ام نوشته‌ام، «نوشتن را دوست دارم و از آن لذت می‌برم». دلم می‌خواد این لذت را با مخاطبانم هم به اشتراک بگذارم و در همان لحظه نظرها و تفکراتشان را دریافت کنم. دنبال‌کنندگان صفحه‌ام همواره این جو آرام را رعایت می‌کنند و حتی فکر می‌کنم به مرور نوعی وجه مشترک میانمان شکل گرفته و تفکراتمان باهم همسو گشته است.

شما سابقه اجرای برنامه‌های مختلف خانوادگی و اجتماعی را با حضور کارشناسان گوناگون در کارنامه دارید. خود شما نقش و اهمیت حضور خانواده‌ها را در شبکه‌های مجازی چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا حضور خانواده‌ها لازم است؟ چطور می‌توان بر فعالیت فرزندان در این شبکه‌ها نظارت داشت؟

قطعا لازم است و اولین قدم برای همه این است که نسبت به این شبکه‌ها آگاهی داشته باشند؛ بخصوص الان که نوجوانان به لحاظ اطلاعات و چگونگی استفاده و کارکرد این شبکه‌ها چند پله بالاتر از بزرگ‌ترهای خود ایستاده‌اند. بدون دانستن هیچ کاری نمی‌شود کرد و به همین خاطر خانواده‌ها مدام نگران حضور فرزندانشان هستند. بخشی از این آموزش بر عهده رسانه‌های رسمی کشور است و رسالت فرهنگسازی و آموزش را برعهده دارند. خود ما چیزی نزدیک به 20 قسمت از برنامه را به آسیب‌شناسی این شبکه‌ها اختصاص داده بودیم.

زهرا غفاری