معضلات بخش خصوصی در بسکتبال

با آن که فعالیت‌های ورزشی، قدرت بالایی برای تحت تاثیر قرار دادن اقتصاد دارند، اما در کشور ما صنعت ورزش جایگاه خود را پیدا نکرده است. بنابراین طبیعی است هر دوره شاهد خروج تیم‌هایی باشیم که نمی‌توانند زیر بار مخارج سنگین تیمداری بدون تحلیل هزینه و فایده کمر راست کنند.

در بسکتبال که تعداد خروج تیم‌ها از چرخه لیگ برتر طی ده سال گذشته به عدد 20 رسیده است، تیم‌هایی مانند؛ صباباتری و مهرام با عنوان قهرمان ایران و آسیا نتوانستند دوام بیاورند و اگر امروز مدیر عامل باشگاه ثامن مشهد از مخارج سنگین تیمداری گلایه دارد، باید به او حق داد.

تیم بسکتبال ثامن به‌طور خصوصی اداره می‌شود، بنابراین وقتی در ورزش ایران مدلی برای خصوصی سازی نداریم، صاحبان سرمایه بعد از یک یا دو فصل سرمایه‌گذاری در ورزش بی‌انگیزه شده و عرصه را ترک می‌کنند.

حتی فریادهای مدیر ثامن و درخواست کمک وی از شهرداری مشهد یا ارگان‌های دیگر بی‌نتیجه است، زیرا در وهله نخست این نهادها مسئولیتی در قبال کمک به یک تیم خصوصی ندارند. از طرفی دولت تسهیلات و امکاناتی برای بخش خصوصی در نظر نگرفته است. ناکام ماندن طرح خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس نشان داد در ایران زیرساخت‌های مناسب برای سرعت بخشیدن به خصوصی‌سازی باشگاه‌ها وجود ندارد. کاری که در کشورهای مختلف انجام پذیرفته و امروزه با سرعت بخشیدن به روند خصوصی‌سازی باشگاه‌ها، درآمدهای مختلفی از‌جمله تلویزیونی، انتقال بازیکن، فروش بلیت، جذب حمایت‌کنندگان مالی و حضور سرمایه‌داران بخش خصوصی در راس تیم‌های ورزشی دنیا را شاهد هستیم.

بخش خصوصی در جاده یکطرفه ورزش ایران فقط از جیب خرج می‌کند و همچنان از معافیت‌های مالیاتی و امتیازهای دیگر برای حضور در ورزش بی‌بهره است تا ثامنی‌ها در دومین فصل حضور در لیگ برتر بسکتبال از مشکلات مالی بنالند و تهدید به کناره‌گیری کنند یا امثال صباباتری و مهرام با عناوین آسیایی در بسکتبال، امروز جایی در ورزش ایران نداشته باشند.

محمد رضاپور

ورزش