لزوم تغییر نگرش به ورزش بانوان

وقتی بانوی 17 ساله تیراندازی به‌تنهایی چهار مدال طلا از رقابت‌های آسیایی به دست می‌آورد، وقتی رئیس‌جمهور برای اعزام تیم ملی فوتسال بانوان به گواتمالا شخصا وارد عمل می‌شود و وقتی زهرا نعمتی با اراده و همتی ستودنی، از روی ویلچر نام خود را به تاریخ رقابت‌های المپیک وارد می‌کند؛ یعنی ظرفیت عظیمی در این کشور وجود دارد که تا قبل از این کمتر به آن توجه می‌شد، اما برای توجه بیشتر به این ظرفیت چه باید کرد؟ آسیب‌ها کجاست؟ محدودیت‌ها چیست؟ کمبودها کدام است؟

هفته گذشته هم‌اندیشی خوبی با حضور وزیر و مسئولان وزارت ورزش و جوانان و نمایندگان و مسئولان بانوان ورزش استان‌ها و شهرستان‌های تابع برگزار شد. خوب از این جهت که بحث‌ها و موارد مطرح شده در آن، اگر صرفا جهت سیاه کردن صورتجلسه نشست نباشد، به خودی خود کلید پرسش‌هایی خواهد بود که در بالا پرسیده شد.

در همین نشست، وزیر ورزش به اختصار به آمارهای به دست آمده از چند تحقیق اشاره کرد؛ این‌که در کشور ما بانوان روزانه نزدیک به چهار ساعت وقت فراغت دارند که 50 درصد آن صرف تماشای تلویزیون می‌شود و از 50درصد باقیمانده هم زمان کمی به ورزش کردن اختصاص می‌یابد. این‌که نزدیک به 70 درصد از دختران اعلام کرده‌اند کمبود امکانات و فضای ورزشی دارند که البته این حقیقت است و این‌که نزدیک به 60 درصد گفته‌اند زمان‌هایی که در اختیارشان قرار می‌گیرد، نامناسب است. اما در این میان یک آمار از همه تلخ‌تر است. این‌که در تحقیقی بیش از 80 درصد دخترها اعلام کرده‌اند که والدین‌شان با فعالیت‌ ورزشی آنها مخالف هستند. گرچه به گفته وزیر ورزش، این تحقیق در یک شهرستان انجام شده است و احتمالا در مراکز استان‌ها این درصد کمتر است، اما در هر صورت نمی‌توان منکر وجود این نگرش در سطح جامعه شد که هنوز بسیاری از خانواده‌ها ورزش را به عنوان یک ضرورت برای فرزندانشان به خصوص دخترها نپذیرفته‌اند. این در حالی است که ورزش به عنوان عنصر سلامت‌ساز، سلامت را تضمین می‌کند و باعث افزایش سطح کیفی زندگی در جامعه می‌شود. پس باید نگاه‌ها را تغییر داد و این تغییر ایجاد نخواهد شد، مگر با توجه همزمان به ابعاد قهرمانی و همگانی ورزش بانوان. وقتی ورزش بانوان به عنوان محور سلامت جامعه مطرح است، پس باید در راه همگانی کردن ورزش به خصوص در بین بانوان تلاش‌های بیشتری صورت پذیرد.
در کنار آن در بحث قهرمانی هم باید هر قدمی که برداشته می‌شود، در راه نشان دادن چهره خوبی از زن مسلمان ایرانی در میادین بین‌المللی باشد. البته از حق نباید گذشت که در این بخش موفقیت‌ها چشمگیر بوده است. آخرین مورد از این افتخار هم کسب سهمیه المپیک توسط زهرا نعمتی بود که نشان داد یک زن می‌تواند با حفظ ارزش‌ها به موفقیت برسد.دست آخر اگر بپذیریم که نیمی از مردم کشور را زنان تشکیل می‌دهند، پس باید با نگاه عادلانه و در شأن بانوان با آنها رفتار شود. به زبان ساده‌تر رفع تبعیض در بخش بانوان می‌تواند یکی دیگر برنامه‌های مهم متولیان ورزش باشد.

رضا پورعالی - دبیر ویژه‌نامه جام بانوان