برجام و فرصت مناسب اجرای اقتصاد مقاومتی

اما بهبود فضای کسب و کار در کشور شروطی دارد. یکی از شروط اصلی این است که سوئیفت (شبکه مبادلات بانکی بین‌المللی) روی ایران دوباره گشوده شود و جریان پول از طریق سوئیفت امکان تبادل یابد. همچنین امکان دسترسی اقتصاد ایران به فناوری و دانش فنی و منابع سرمایه ارزی در چارچوب جذب سرمایه‌گذاری خارجی برقرار شود.

مشاهده چنین مواردی می‌تواند برای بازار سرمایه کشور نیز مفید باشد و پیش‌بینی می‌شود سودآوری شرکت‌ها بعد از مدتی رکود، به چشم خواهد آمد. اما باید توجه داشت که سهم کل عملیات بورس در تولید ناخالص داخلی زیر10درصد است و لذا نباید زیاد درباره سهم برجام در رونق‌دهی بورس اغراق و تبلیغ کرد، زیرا برجام در بورسی واقعا تاثیر می‌گذارد که آن بورس واقعا خصوصی باشد نه این‌که شرکت‌های شبه‌دولتی بیشتر مالکیت سهام را در اختیار داشته باشند. به نظر می‌رسد این اغراق درباره تاثیر برجام در سایر شئون اقتصاد کشور هم وجود داشته باشد.

در این میان برخی افراد معتقدند، با تصویب و اجرای برجام همه چیز در اقتصاد ایران درست خواهد شد که این موضوع به نظر من کمی قابل تامل است؛ زیرا اولا بهبود وضعیت اقتصادی کشور نیازمند زمان است و ثانیا همان‌طور که رهبر معظم انقلاب در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی به آن اشاره کردند، کشور باید با استفاده از توان داخلی اداره شود و مردم در اقتصاد شریک باشند. حال آن‌که برجام نمی‌تواند کمکی به بهبود این وضعیت بکند.

با این همه، اجرای برجام فرصتی برای کاهش تصدیگری دولت در اقتصاد، خصوصی شدن و رقابتی شدن آن و در نتیجه رشد تولید صادرات‌محور و اجرای اقتصاد مقاومتی است. شاید این اهداف در برنامه بیشتر دولت‌ها وجود داشته، اما کمتر به آن عمل شده است. اما اکنون که برجام امکان و فضای بازنگری در بسیاری از بنیان‌های اقتصاد کشور را فراهم کرده، به نظر می‌رسد دولت باید از این فرصت استفاده کرده و بخش خصوصی را برای تحقق تولید صادرات‌محور که زیربنای اصلی نگاه درون‌زای برون‌نگر است‌، به میدان بیاورد.

دکتر عباس هشی

کارشناس اقتصادی