لوکا زیدان: خوشحالم که نمی‌توانند مرا با پدرم مقایسه کنند

او ترجیح داده به جای بازی در خط میانی، پستی که پدرش به عنوان یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال در آن بازی کرد، به عنوان یک دروازه‌بان وارد دنیای فوتبال شود.

او این هفته همراه تیم ملی زیر 17 ساله‌های فرانسه در رقابت‌های جام‌جهانی ـ که در شیلی برگزار می‌شود ـ شرکت کرد. به همین دلیل، مجله فیفا مصاحبه‌ای اختصاصی با او انجام داده که در ادامه می‌خوانید.

این اولین تجربه تو از حضور در یک جام جهانی است. چه احساسی داری؟

احساس خوبی دارم. بی‌نهایت خوشحالم و از این که می‌توانم در چنین تورنمنتی برای تیم ملی کشورم بازی کنم، احساس غرور می‌کنم. برای هر فوتبالیستی، جام جهانی مهم‌ترین رقابتی است که می‌تواند در آن بازی کند. ما تیم منسجمی هستیم و اکنون منتظریم با چالشی که پیش رویمان است، روبه‌رو شویم.

فرانسه با تیم‌های نیوزیلند، پاراگوئه و سوریه همگروه است. در مورد حریفان‌تان چه فکر می‌کنی؟

هنوز بازی‌های آنها را ندیده‌ام و واقعا شناختی از آنها ندارم، اما این تیم‌ها، نام‌های بزرگی هستند. هر تیمی می‌تواند برای ما خطرناک باشد و مشکل ایجاد کند. باید آنها را جدی بگیریم و همین طور هم خواهد بود.

شما به عنوان قهرمان اروپا در این رقابت‌ها حضور پیدا می‌کنید. آیا انتظارات فشار اضافی بر شما وارد می‌کند؟

نه. می‌دانیم اینجا همه چیز از صفر آغاز می‌شود. این چیزی است که کادر فنی دائم به ما گوشزد می‌کند. ما به عنوان قهرمان اروپا اینجا هستیم و از این مسأله خیلی خوشحالیم؛ اما در این تورنمنت باید همه چیز را از نو شروع کنیم.

تیم‌تان تا کجا می‌تواند پیش برود؟

ما تیمی بسیار جاه‌طلب باکیفیت بالا هستیم و تا آنجا که بتوانیم پیش می‌رویم؛ اما فکر کردن به فینال از حالا ایده خوبی نیست. باید بازی به بازی پیش برویم و نباید با غرور بازی کنیم. ما تا وقتی در زمین هستیم، تمام تلاش‌مان را خواهیم کرد. البته واضح است رویای ما، بالا بردن جام است.

فوتبال در ژن شماست. پدرت زین‌الدین، چه اندازه روی شما تاثیر گذاشت؟ و البته نام خانوادگی زیدان‌ تا چه اندازه یک مانع برای شما محسوب می‌شود؟

وقتی نام زیدان را می‌شنوم به اولین چیزی که فکر می‌کنم، پدربزرگم است؛ کسی که فرد مهمی در خانواده ما محسوب می‌شود. واضح است من پسر زین‌الدین‌زیدان هستم. من به آنچه پدرم به‌دست آورد، افتخار می‌کنم و بسیار خوشحالم نام او را روی خودم دارم، اما دوست ندارم با او مقایسه شوم.

به همین دلیل دروازه‌بان شدی؟

به عنوان دروازه‌بان براساس عملکردم در مورد من قضاوت می‌شود و راهی برای مقایسه من با پدرم وجود ندارد؛ پس از این نظر بله. این یکی از دلایلی است که دروازه‌بان شدم.

تو در بازی خیلی فعال هستی. چطور این جنبه از بازی‌ات را بهبود دادی؟

من همیشه عاشق فوتبال بوده و هستم ‌. می‌خواهم بخشی از بازی باشم و دوست دارم در بازی نقش داشته باشم. می‌خواهم یازدهمین بازیکن تیم‌مان باشم. دروازه‌بان‌های آینده بیشتر‌ در بازی نقش دارند و من هم به یقین این کار را خواهم کرد. دروازه‌بان‌ها باید در بازی با پا خیلی خوب باشند. فکر می‌کنم در چند سال آینده حتی از حالا هم نقش تعیین‌کننده‌تری در بازی‌ها خواهند داشت.

در تورنمنت‌های بزرگ‌، ‌سرنوشت بازی‌ها معمولا در ضربات پنالتی مشخص می‌شود. چطور خودت را برای این مسأله آماده کرده‌ای؟

من در مورد هر جنبه از بازی‌ام، به سختی کار می‌کنم، اما تمرینات خیلی ویژه‌ای برای پنالتی‌ها ندارم. پنالتی‌گیری کمی غریزی است و فکر می‌کنم من از بچگی کمی این را در خودم داشتم. پنالتی شرایط ویژه‌ای است؛ جنگ تن به تن با حریف. در چنین شرایطی غریزه اهمیت زیادی پیدا می‌کند.

در رقابت‌های قهرمانی اروپا، تو در نیمه نهایی، سه پنالتی گرفتی و کمک کردی فرانسه به فینال برسد. البته خودت هم پنالتی زدی که از دست رفت. آیا در شیلی هم پنالتی خواهی زد؟

به شرایط بستگی دارد. در نهایی، مربی و بازیکن‌ها به کمک هم پنالتی‌زن‌ها را مشخص می‌کنند؛ اما باید به یاد داشت چطور بازی پیش می‌رود. آیا شرایط طوری است که بازیکن دیگری باید این مسئولیت را بپذیرد یا نه. اگر از من خواسته شود پنالتی بزنم، این کار را خواهم کرد. من آماده هستم.

مترجم: بهنام جعفرزاده