شعر جوان باغبانی می‌خواهد

این روزها نسل تازه شاعران در مقایسه با دوره نوجوانی شما با فضای بسیار متفاوتی روبه‌رو هستند. تا‌کنون این موضوع توجه شما را جلب کرده است و مثلا گفته اید اگر در این زمانه شعر را شروع می‌کردید چه اتفاقی می‌افتاد؟

اتفاقا خیلی به این موضوع فکر می‌کنم. شرایط خیلی فرق کرده است. به خاطر دارم خانواده‌ام اصلا نمی‌دانستند من شعر می‌گویم. سوم دبیرستان هم‌همکلاسی‌ام به یکی از معلم‌ها گفت اجازه دهد من شعرم را بخوانم. وقتی خواندم معلم گفت هر وقت مثل فردوسی شعر گفتی بگو شاعرم! ما تشویق‌های نسل امروز را نداشتیم، اما حالا پدر و مادرهایی هستند که می‌خواهند ما به‌صورت خصوصی با فرزندانشان شعر کار کنیم.

این اتفاق بزرگی است و نشان می‌دهد شعر جایگاه خودش را در جامعه باز کرده است. البته باید گفت این اتفاق بیش از هر چیز مدیون رهبر معظم انقلاب است. ایشان با برگزاری جلسات شعرخوانی تاثیر زیادی در این اتفاق نیک داشته‌اند، وقتی عالی‌ترین مقام یک کشور به شاعران اهمیت دهد باید به احترامش تمام قد ایستاد و محبت و تاثیرگذاری‌اش را پاس داشت.

شما تجربه حضور در اردوی شعر جوانان را دارید. کمی درباره این تجربه توضیح دهید.

اردوی شاعران جوان یا آفتابگردان‌ها نهالی است برخاسته از همین توجه رهبر معظم انقلاب به شعر که باعث شده ما هم شعر را تحویل بگیریم و بکوشیم جوانان را به مسیر درست هدایت کنیم. در واقع برگزاری این اردو، باغبانی از شاعران جوان است. در این اردوها شاعران با اعتقادات قوی و باورهای زیبا و مشترک دور هم جمع می‌شوند و با هم شعر می‌گویند و از شعر حرف می‌زنند.

شما در ارتباط مداوم با شاعران جوان هستید. شعر دانش‌آموزی، دانشجویی و آثار بانوان جوان ِشاعر را چگونه می‌بینید؟

شعر زنان دو دسته است؛ دسته اول شعرهای افسرده مرد‌ستیز است. این هم بخشی از واقعیت شعری ماست و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. همین هفته کتابی خواندم از یک شاعر جوان که همه‌اش درباره خودکشی بود. او بارها در ذهنش خودکشی کرده بود. اما طیف دیگری هم وجود دارد که آثارشان نسل چهارم انقلاب را شکل داده است. شاعرانی که شعر آیینی قوی دارند. بشدت آرمانگرا بوده و مدافع ارزش‌های جامعه‌اند. به اتفاقات کشور و حتی جهان توجه نشان می‌دهند و راه خودشان را باز می‌کنند و پیش می‌روند و افقی امیدوارکننده پیش رو دارند.

میان خانم‌ها شاعرانی که شعر عاشقانه مثبتی داشته باشند، نداریم؟

چرا هستند، اما یا تعدادشان چشمگیر نیست یا تمایل چندانی به ارائه ندارند و ساکت می‌مانند. بیشتر دو گروهی که به آنها اشاره کردم اهل واکنش و ارائه هستند.

آینده نسل چهارم خانم‌های شاعر انقلاب را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

آینده‌ای درخشان و خوب اگر بتوان آنها را حفظ کرد. خیلی از خانم‌ها وقتی ازدواج کرده یا شاغل می‌شوند، شعر را رها می‌کنند. خانم‌ها در این عرصه روحیه خیلی حساسی دارند و زود آسیب می‌بینند. البته شاعران جوانی که من می‌بینم بسیار پرشور و حرارت هستند و می‌شود به آینده‌‌شان دل بست.

برویم سراغ کارهای خودتان، کتاب شعر تازه‌ای دارید که مخاطبان را به خواندن آن دعوت کنیم؟

امسال دو کتاب داشتم. یکی «بهانه» در شهرستان ادب و «من سردم است» در هزاره ققنوس. «حدیث حیا١ و ٢» را هم که برای دختر و پسرم سروده‌ام و در محضر آقا، بخشی از آن را قرائت کردم‌. این کتاب با طراحی نوجوانانه در روز شعر و ادب فارسی (27 شهریور) رونمایی خواهد شد.

بامداد محمدی

جام‌جم