من آخریش نیستم

هر چند وقت یک‌بار دعواهای بین هنرمندان یا ورزشکاران با رسانه‌ها علنی می‌شود و دراین بین هرکس حق را به یک طرف ماجرا می‌دهد.

در جدیدترین این دعواها بهنوش بختیاری، بازیگر سینما و تلویزیون است و در سوی دیگر یکی از رسانه‌های مکتوب کشور که او را دلقک نامیده و اظهارنظر او را درباره توافق هسته‌ای با بقال و سلمانی یکی دانسته است. بختیاری هم در واکنش به این مساله در صفحه اینستاگرامش نوشته است: من اولین آدمی نیستم که در معرض قضاوت‌های نادرست و بی‌اخلاقی‌های رسانه‌ای، سیاسی و انگ‌زدن‌های ناجوانمردانه قرار می‌گیرم و آخریشم نیستم. توضیحی دارم برای کسانی که صحبت‌های منو در مورد توافق هسته‌ای نه با گوش خود شنیدن و نه جایی مکتوب دیدن.

خبرنگاری که نمی‌دونم با چه رویی می‌خواد زندگی کنه (هرچند که وجدان کیلویی چند وقتی پای فروش روزنامس... آبروی مثقال مثقال جمع شده آدم‌ها چه ارزشی داره.. انگ بزن و بفروش.) در موردم نوشت که من توافق را با عهدنامه‌ای قدیمی مقایسه کردم که این از بیخ و بن بوی پستی و رذالت می‌دهد. برداشت غلط از حرفم... مثل همه مردم از این که ممکنه با برداشتن تحریم دردها کمتر شود خوشحال شدم... اما واقعا نمی‌دونم این خوشحالی در مرور زمان چه می‌شود؟ نه گفتم دلواپسم و نه گفتم همه چیز درست پیش رفته... حالا این وسط عده‌ای هر انتقادی و در دسته‌بندی‌های سیاسی قرار میدن... و من واقعا نفهمیدم پس تکلیف آزادی بیان که آنقدر ازش دم میزنن چیست؟

بختیاری در ادامه نوشته است: مگه همه کسانی که رای دادن یا نظرشونو گفتن دکترای علوم سیاسی دارن که به من گفتن شما که دلقکی نظرت اندازه بقال و سلمونی (که این عزیزان هم جزو شریف‌ترین اقشار این کشورن) ارزش داره نظر نده... چطور ممکنه شادی مردم برای منی که راهم روتو شادیشون انتخاب کردم برام مهم نباشه... نون به نرخ روز خور واژه سنگینیه دوستان... من با مفهومش به خدا قسم آشنا نیستم... که اگر بلد بودم وارد این بحث نمی‌شدم و با محافظه‌کاری سکوت می‌کردم... اما من عادت دارم حرف حق بزنم... گفتن این که آرزویم جامعه‌شناسی خوندنه که با آگاهی تصمیم بگیرم.. آیا توهین است؟

قاب کوچک (ضمیمه شنبه- روزنامه جام جم)