چند ثانیه سکوت اسب

موضوعات من همیشه حیوانات در حال حرکت هستند. کارم در این زمینه را از اسب‌ها و سگ‌های پلیس آغاز کرده، سپس سراغ عکس گرفتن از اسب‌های ارتش در رم رفتم و اخیرا نیز از ببرها در منطقه حفاظت شده در آمریکا عکس گرفته‌ام. من همیشه علاقه‌مند به نقش و حضور حیوانات در جامعه بوده‌ام و اصلا دوست ندارم در مورد چگونه رفتار کردن ما با آنها وعظ و نصیحت کنم.

من همواره این جمله کلیشه‌ای را شنیده‌ام: افرادی که با حیوانات زندگی می‌کنند به این دلیل است که نمی‌توانند رابطه خوبی با همنوعان خود برقرار کنند. اما به عقیده من به عنوان یک عکاس، این حیوانات یک بوم نقاشی خالی و سفید در اختیار شما قرار می‌دهند. اگر شما به یک انسان نگاه کنید، سریعا متوجه می‌شوید که یک داستان همراه خود دارد، اما نگاه کردن به حیوانات، فرصت بیشتری به شما برای تخیل می‌دهد.

من هیچ‌گاه با لنز تله (عکاسی با کادر بسته و از راه دور) عکاسی نمی‌کنم. حیوانات همیشه متوجه حضور من می‌شوند و باید توجه داشت که حریم خصوصی موضوعی مهم در گرفتن عکس از چهره‌هاست. دو روز طول کشید تا بتوانم از یانکر عکس بگیرم. افسری که مامور مراقبت از این اسب بود، در کنارم می‌نشست و مراقب آن بود. یانکر دائما پوزه‌اش را تکان می‌داد و همکاری خوبی برای عکس انداختن نداشت، اما لحظه سکوت و آرامش رسید. من پشت سرهم عکس می‌گرفتم و زمانی متوجه این فریم عالی شدم که برای چاپ عکس‌ها به لابراتوار بازگشتم.

چند وقت بعد در حال تماشای تلویزیون بودم که یانکر را در یک مسابقه فوتبال دیدم. بسیار جالب بود. او در حال انجام کار دیگری بود و این عکس فوق‌العاده از آن در حال چرخیدن در گالری‌های مختلف بود.

درباره عکاس

تولد: سال 1977 در ولاردینگن هلند

تحصیلات: هنرهای تجسمی در آمستردام

فراز: نمایشگاه عکاسی من با نام حیوانات که ماه جولای در گالری کورکوران در واشنگتن برگزار شد.

فرود: هر زمانی که کار روی یک مجموعه جدید را آغاز می‌کنم، دچار هویت شخصیتی می‌شوم.

بهترین نصیحت: دنیای هنر می‌تواند خیلی زیباتر از این باشد، پس بیشتر برای سوژه و مخاطبتان وقت بگذارید.

راوی: سارا فیلیپس ـ گاردین

مترجم: حسین خلیلی