ارتقای شنوایی حتی با نواختن طبل

این کار بویژه می‌تواند شنوایی را در محیط‌های پرسروصدا مانند رستوران‌ها یا مهمانی‌ها بهبود بخشد.

افراد مبتلا به فقدان شنوایی معمولا از مکان‌های شلوغ می‌گریزند که این امر باعث افسردگی و انزوای آن‌ها می‌شود.

در سال 2013 محققان پژوهشی را بر روی 18 موسیقی‌دان و 19 فرد عادی بین 45 تا 65 سال انجام دادند که همگی آن‌ها از فقدان شنوایی رنج می‌بردند.

محققان شنوایی این افراد در محیط های شلوغ را با قرار دادن الکترودهایی بر روی جمجمه آن‌ها و نظارت بر فعالیت الکتریکی عصب‌های مغز در واکنش به صوت بررسی کردند.

این پژوهش نشان داد، افرادی که آلات موسیقی می‌نواختند، در تشخیص صدا در محیط های شلوغ، پردازش صدا و به یاد سپاری آنچه شنیده بودند، عملکرد بهتری داشتند.

به گفته محققان، فرد با یادگیری نواختن آلات موسیقی می‌تواند مهارت‌های شنوایی بدست بیاورد که قابلیت شنیدن صوت و کلام را ارتقا می‌بخشد.

در حالیکه این پژوهش بر افرادی تمرکز داشت که از کودکی به نواختن آلات موسیقی پرداخته بودند. محققان معتقدند یادگیری موسیقی در بزرگسالی نیز می‌تواند به ارتقای شنوایی کمک کند.

کودکانی که ناشنوا بوده یا مشکل شنوایی دارند، ممکن است یادگیری نواختن موسیقی برای آن‌ها سودمند باشد.

به گفته محققان، یادگیری موسیقی برای برقراری ارتباط، یادگیری زبان از طریق یادگیری متن شعر، رشد عاطفی و تعامل مفید است.

مهم‌ترین اصل در این رویکرد، انتخاب ابزاری است که گام آن برای کودک قابل شنود باشد. «متیو انگلیش» 9 ساله شاهدی بر این مدعا است. وی با ناهنجاری مادرزادی انسداد یکجانبه میکروتیا (کوچک بودن غیرعادی لاله گوش) متولد شده بود که طی آن، گوش چپش رشد نکرده بود و از چهار سالگی از سمعک استفاده می‌کرد.

ناشنوایی از یک گوش باعث سخت شدن تمرکز، مشکلات تعادل و اعتمادبنفس برای این کودک شده بود. انگلیش از ابتدای سال 2013 شروع به یادگیری ویلون کرد و شرایط وی بسیار تغییر کرد.

این پژوهش در مجله «Hearing Research» منتشر شده است.(ایسنا)