از تلفن تا خودروی هوشمند

20 سال پیش، تلفن‌همراه دستگاهی تک‌منظوره بود که فقط برای ارتباط‌های صوتی استفاده می‌شد، اما امروزه با رشد روزافزون نرم‌افزارها، برقراری مکالمات تلفنی فقط یکی از صدها قابلیت این دستگاه جادویی محسوب می‌شود.

این داستان برای خودروها نیز در حال تکرار است؛ خودروها نیز با تغییرات جدید از وسیله‌ای برای حمل‌و‌نقل صرف به ابزاری چندمنظوره برای ارتباط، رسانه، حافظه، سرگرمی و... تبدیل خواهد شد. ظهور خودروی خودکار گوگل و دیگر نمونه‌های اولیه وسایل‌نقلیه مستقل، درک بهتری را از آنچه قرار است در آینده به عنوان خودرو با آن سروکار داشته باشیم، به نمایش می‌گذارد. بهمن 1391، آنتونی لواندوسکی، رئیس پروژه رانندگی مستقل گوگل، در انجمن مهندسین خودرو اعلام کرد گوگل سه تا پنج سال آینده آماده انتشار این فناوری است. بنابراین از آنجا که معمولا سازندگان خودرو شش تا هفت سال زمان صرف می‌کنند تا یک مدل مفهومی را به تولید برسانند، می‌توان تخمین زد که وسایل‌نقلیه خود راننده تا سال 1398 به جاده‌ها راه پیدا خواهد کرد.

رویای خودروهای بی‌نیاز به راننده، بیش از آن‌که هیجان‌انگیز باشد، سبک زندگی انسان‌ها را دستخوش تغییر می‌کند. درحقیقت خودروها در آینده به مکانی برای زندگی تبدیل می‌شود، بنابراین طراحی داخلی آنها نیز تغییر خواهد کرد و شبیه دفتر، اتاق‌جلسه، اتاق‌نشیمن و حتی یک اتاق‌خواب خواهد شد. این تغییرات به ما اجازه می‌دهد هنگام رفت‌و‌آمد فعالیت‌های روزانه‌مان را نیز انجام دهیم و زمان را برای رفتن از مکانی به مکان دیگر از دست ندهیم. دنیای خودروهای هوشمند روی دیگری هم دارد، آن هم سیستم‌های‌عامل‌ خودروهاست که هر روز شرکت جدیدی از خودروسازان به جرگه سیستم‌عامل‌دارها می‌پیوندد. واقعیت این است که سیستم‌های‌عامل‌ خودروها به همان اندازه به هوشمند شدن خودروها کمک می‌کند که زمانی اضافه شدن ماشین‌حساب به ساعت‌های مچی هوش بخشید.

باید قبول کرد بازار گوشی‌های هوشمند اشباع شده است، بسیاری از افراد یک تبلت در دست دارند و دیگر کمتر کسی به فکر خرید رایانه‌های خانگی می‌افتد. پس غول‌های فناوری باید بستر جدیدی برای این بازار جدید پیدا کنند، چیزی که همگانی باشد و کاربران بسیاری به آن دسترسی داشته باشند. ساعت هوشمند که در راه است، پس می‌ماند خودرو که روزانه زمان زیادی را در آن می‌گذرانیم. ممکن است خودروهای هوشمند فعلی خوب به‌نظر برسد، اما به‌هیچ وجه انقلابی نیست. شاید با اغماض بتوان گفت اگر تلفن هوشمندتان را با چسب به داشبورد خودرویتان بچسبانید، چندان فاصله‌ای با یک خودروی آخرین مدل هوشمند امروزی ندارید. در حقیقت، جنگ رسانه‌ای و تجاری که امروزه درباره خودروهای هوشمند راه افتاده، روشی است برای کسب‌وکار جدید و همراه کردن شرکت‌های بزرگ خودروسازی برای پیوستن به این جنبش. برای انقلابی بزرگ در صنعت خودروسازی و البته سبک زندگی افراد باید دست‌کم به وعده لواندوسکی دل‌خوش کرد و برای تحقق این وعده هیجان‌انگیز تا 1398 منتظر ماند.

مائده گیوه‌چین

(ضمیمه کلیک روزنامه جام جم)