تاکنون برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان و در راس آنها گوگل، تلاش‌های زیادی برای طراحی و آزمایش خودروهای بدون راننده انجام داده‌اند. با این‌که هنوز با شرایط ایده‌آلی که در آن هوش مصنوعی هدایت خودرو را در دست بگیرد فاصله زیادی داریم، اما فراز و فرودهایی که در مسیر طراحی و بهینه‌سازی این خودروها تجربه شده، می‌تواند راه را برای بهره‌گیری مناسب‌تر از آنها هموار کند.
کد خبر: ۸۰۱۴۱۶
تصادف خودروهای بدون راننده هراسناک یا امیدبخش؟

ماشین گوگل تصادف کرد

مدتی پیش یکی از خبرگزاری‌های معتبر جهان اعلام کرد: خودروهای بدون راننده گوگل تاکنون 3 بار تصادف کرده‌اند. همچنین خودروهای شرکت دلفی نیز در فرآیند آزمایش در جاده، یک بار تصادف را تجربه کرده‌اند. جالب این بود که اندکی بعد گوگل در وبلاگ خود نوشت خودروهای بدون راننده این شرکت تاکنون 11 بار تصادف کرده‌اند.

این در حالی است که سال 2012 گوگل اعلام کرده بود خودروهای هوشمند این شرکت توانسته‌اند 300 هزار مایل را بدون هیچ گونه تصادف در جاده‌های مختلف بپیمایند. البته از آن زمان به بعد، حجم آزمون جاده‌ای خودروهای گوگل به‌طور قابل توجهی افزایش یافته و به یک میلیون مایل رسیده است. بر اساس اطلاعاتی که گوگل بیان کرده، خودروهای این شرکت 3 بار از عقب و چند بار نیز از کنار با خودروی دیگری برخورد کرده ‌است.

البته گویا در هیچ کدام از این موارد، خودروهای بدون راننده مقصر نبوده و همیشه رانندگان خودروهای دیگر در بروز این برخوردها نقش داشته‌اند. با توجه به آمار ‌30 هزار نفری کشته‌شدگان در تصادفات رانندگی در ایالات متحده و این‌که 94 درصد تصادفات به دلیل اشتباه راننده روی داده، این رویدادها چندان تعجب‌آور نیست. بنابراین گزارش، تصادفات روی داده برای خودروهای بدون راننده گوگل و دلفی می‌تواند نویدبخش آینده‌ای بهتر برای حمل و نقل جاده‌ای باشد.

فناوری و ایمنی بیشتر

تردیدی نیست فناوری می‌تواند به ایمنی بیشتر سرنشینان خودروها بینجامد. علاوه بر راهکارهایی نظیر کیسه هوا که می‌تواند از بروز آسیب‌های جسمی جلوگیری کند، سامانه‌هایی مانند «کنترل پایداری الکترونیک» (ESC) نیز می‌تواند احتمال بروز تصادف را کاهش دهد.

با این حال برنامه‌های هوشمند کمک به راننده و رانندگی خودکار گامی به مراتب فراتر از این سامانه‌هاست. این برنامه‌ها می‌توانند با جلوگیری از بروز خطاهای انسانی ناشی از خستگی یا نداشتن دید کافی، جلوی بروز برخوردهای خودرویی را نظیر آنچه برای خودروهای بدون راننده گوگل و دلفی پیش آمده، بگیرد.

تفاوت سامانه‌های هوشمند رانندگی

با این‌که سامانه‌های طراحی شده برای رانندگی بدون حضور انسان یا افزایش ایمنی در رانندگی همگی از نظر بنیادین شباهت‌های زیادی دارند، اما کارکردها و نحوه اجرای تدابیر پیش‌بینی شده در آنها متفاوت است. برای نمونه برخی از این سامانه‌ها به گونه‌ای تعریف شده‌اند که به محض ورود یک خودرو به مسیر حرکت آنها از جلو، خودرو متوقف می‌شود. برخی دیگر از سامانه‌ها وقتی خودروی مقابل به وسط مسیر حرکت آنها می‌رسد، ترمز می‌کنند.

به هر حال، عادت کردن به وجود این سامانه‌های کمکی ممکن است ابتدا دشوار باشد. برای نمونه شاید هنگام رانندگی و رسیدن به مانع در مسیر، ناگهان متوجه شوید خودرویتان در حال شتاب گرفتن برای گذر از آن است. البته گذر زمان و آشنایی بیشتر با حالت‌های مختلف این سامانه‌ها می‌تواند کار را با آنها ساده‌تر کند.

نگرانی‌های پیش‌رو

یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌هایی که ذهن بسیاری از کارشناسان و طراحان سامانه‌های رانندگی هوشمند را به خود مشغول کرده، احتمال تصادف احتمالی این خودروهاست. با وجود این‌که آزمایش‌های صورت گرفته روی خودروهای بدون راننده تاکنون بسیار امیدبخش بوده، اما عادت کردن به راندن خودرو سبب می‌شود به این فناوری نوین همچنان به دیده تردید بنگریم.

در این میان، اگر خودروهای بدون راننده موجب بروز تصادف با تلفات مالی یا انسانی بالا شوند، واکنش به این فناوری می‌تواند روند فعلی طراحی این سامانه‌ها را آهسته‌تر کند.

این امر بی‌تردید به تداوم تلفات انسانی در تصادفات جاده‌ای می‌انجامد و راه را برای یافتن راه‌حلی مبتنی بر فناوری برای افزایش ایمنی رانندگی دشوارتر می‌کند.

کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها