تولیدی‌های پوشاک از هزینه کردن برای طراحی فراری‌اند

جام جم سرا: عسل غفاری، طراح لباس جوانی که در رشته گرافیک تحصیل کرده، درباره چگونگی برای ورودش به دنیای طراحی لباس گفت: با توجه به اینکه لباس‌های موجود در فروشگاه‌ها جواب‌گوی نیازهای من نبود معمولا مجبور می‌شدم در آن‌ها تغییراتی بدهم اما بعد از مدتی تصمیمی گرفتم خودم مانتو‌هایم را طراحی کنم و بدوزم و به صورت تجربی اصول آن را یاد گرفتم. در دانشگاه هم دروسی داشتیم که در مورد لباس‌های سنتی مطالعه می‌کردیم و پس از آشنایی با دانشجویان طراحی لباس، با این کار بیشتر آشنا شدم.

وی با اشاره به اینکه از هر طرح فقط یک بار استفاده می‌کند گفت: عقیده دارم هر کسی باید یک لباس خاص خودش داشته باشد، به همین دلیل طرح‌های ما تکرار نمی‌شوند. کارهای سفارشی را هم پس از مراجعه مشتری براساس اندام او طراحی می‌کنیم.

او در مورد اصول مورد نظرش برای طراحی لباس گفت: سعی می‌کنیم کار‌ها از نظر پوشش کاملا ایرانی بوده و متناسب با فضای جامعه باشند. در زمینه لباس‌های سنتی هم فعالیت داشتیم و با پارچه‌های سنتی کاشان، سنندج و شیراز کار کردیم.

غفاری با اشاره به اینکه کار طراحی و تولید لباس هزینه زیادی دارد اضافه کرد: در سال‌های اول آغاز به کار اگر بخواهید با سازماندهی قوی کار کنید، برای تبلیغات، عکس، تهیه مکان و... حتما اسپانسر لازم است ولی اگر قصد داشته باشید کارهای فصلی با تعداد کم ارائه دهید احتیاجی به حامی مالی نیست.

او در مورد همکاری با تولیدی‌ها گفت: اگر بخواهیم با تولیدی کار کنیم حتما باید طرح‌ها را تغییر دهیم، چون یک اصل مهم در کارهای ما پارچه است و این نوع پارچه به دلیل قیمت بالا در تولید انبوه استفاده نمی‌شود و پارچه‌های آن‌ها اغلب نامرغوب و چینی هستند. از سوی دیگر در کارهای تولید مزون، کیفیت دوخت با لباس‌های خارجی برابری می‌کند ولی در تولیدی این طور نیست. علاوه بر این بیشتر تولیدی‌ها حاضر نیستند برای طراحی هزینه کنند و معمولا از سایت‌های خارج عکس برمی‌دارند یا یک مانتو را از ترکیه آورده و از روی آن کپی می‌کنند. (هنرآنلاین)