پرسپولیس در پیله خودبافته

حال پرسش جدی این است که چرا حمید درخشان و تیمش نتوانستند از شوک روحی ناشی از برد در بزرگ‌ترین مسابقه فصل، نهایت استفاده را ببرند و پس از آن در سراشیبی افتاده است؟

این درست که پرسپولیس این هفته‌ها با انواع و اقسام مشکلات دست و پنجه نرم کرده است. محرومیت بازیکنانی چون عالیشاه و مصدومیت بازیکنانی مثل صادقیان و حقیقی دستان حمید درخشان را خالی کرده است. این را هم قبول داریم که اشتباهات فردی گاهی می‌تواند کمر یک تیم را بشکند... اما همه اینها دلیل نمی‌شود از کنار این مساله راحت عبور کرد که پرسپولیس هنوز درگیر خودش است و نتوانسته از پیله‌ای که دور خود بافته، خارج شود.

بهتر است پرسپولیس به جای این که تا این حد دنبال مقصر بگردد و پس از هر بازی سهم هر کس را از بحران ایجاد شده تعیین کند، به دنبال راهکارهای خروج از بحران باشد.

بزرگ‌ترین مشکل پرسپولیس این روزها در این است که بیش از آن که بداند از یک مسابقه فوتبال چه می‌خواهد، بیش از حد به اتفاقات بازی متکی است. این اتفاقات بعضی مواقع مثل شهرآورد، روی خوشش را به این تیم و گاهی اوقات مثل این دوبازی آخر روی بد خود را به این تیم نشان می‌دهد.

هیچ تیمی در دنیا نیست که نبازد اما وقتی تیمی به یک شکل می‌بازد، ایرادی وجود دارد که باید آن را یافت. پرسپولیس عصبی است و تمرکز ندارد. این مساله خودش برهمه نقایص و ایرادهای دیگر مقدم است و برای رفع آن باید بیشتر به واکاوی درون خود بپردازد تا یافتن عوامل بیرونی برای توجیه شکست‌ها...

افشین خماند/ دبیرگروه ورزش