کدام متر، کدام فیلم؟

عنوانی که سرانجام شش سال پایدار ماند و این موش‌های مرضیه برومند بودند که رکورد را شکستند.

عنوان پر فروش‌ترین فیلم، مسلما عنوان پرطمطراق و وسوسه‌انگیزی برای هر فیلمسازی محسوب می‌شود.

آن هم در شرایطی که در سال‌های اخیر، همه و همه، از مسئولان فرهنگی گرفته تا سینماگران و حتی مردم، از کم‌رونقی استقبال از گیشه‌ها سخن گفته‌اند.

در موفقیت و اقبال فیلم «شهر موش‌ها2» کسی تردیدی ندارد، اما سخن در این یادداشت بر سر معیارهای مورد نظر برای آمارگیری درباره فروش فیلم‌هاست.

در واقع حالا که این فیلم توانسته عنوان پرفروش‌ترین فیلم را از آن خود کند و بار دیگر بحث پرفروش‌ترین‌های تاریخ سینمای کشور مطرح شده، خوب است ساز و کاری برای این منظور در نظر گرفته شود.

اگر در سایت‌های اینترنتی جستجو کنید، متوجه می‌شوید که تقریبا هیچ دو سایتی پرفروش‌های تاریخ سینمای ایران را مشابه هم درج نکرده‌اند البته این موضوع ناشی از این است که برخی منابع، فروش ریالی را مدنظر قرار داده‌اند، برخی تعداد مخاطبان را و برخی دیگر فروش را با توجه به تورم و جمعیت پایه.

مسلما فیلمی مانند «عقاب‌ها» را که در تمام سال‌های جنگ تحمیلی بر‌ پرده سینماها در حال اکران بود، و در آن زمان توانست بیشترین مخاطب تاریخ سینما را به لحاظ تعداد صندلی به خود اختصاص دهد، نمی‌توان با فیلم‌های امروزی‌تر مانند «شهر موش‌ها2» یا «اخراجی‌ها» که طی چند ماه اکران می‌شوند، مقایسه کرد.

از سویی قیمت بلیت سینما در دهه 60 را هم نمی‌توان با بهای امروز سینما مقایسه کرد و براساس آن عنوان پرفروش‌ترین فیلم را درباره اثری به کار برد.

در این میان البته باید به برخی فیلم‌ها مانند «مارمولک» هم اشاره کرد که تنها سه هفته بر پرده سینماها بودند و چه بسا اگر مدت زمان بیشتری را برای اکران در اختیار داشتند، می‌توانستند امروز رکوردی را به نام خود ثبت کنند.

خوب است حالا که این بحث مطرح است، مسئولان سینمایی و سینماگران از اینجا به بعد مولفه‌هایی برای جلوگیری از تشتت در این زمینه در نظر بگیرند تا بعدها، آیندگان در مرور صفحات تاریخ سینمای ایران بدانند چه فیلمی براساس ارزش ریالی، کدام فیلم براساس مخاطب و چه فیلمی از حیث تناسب مدت اکران به فروش، پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمای غنی این کشور بوده‌اند.

سجاد روشنی - گروه فرهنگ و هنر