بن‌بست گردشگری معلولان

از ارائه نکردن خدمات از سوی دیگر شرکت‌های هواپیمایی به این افراد که بگذریم باید تاکید کرد که معلولان معمولا در سفرهایشان به همراه نیاز دارند، اما شرکت هواپیمایی تخفیفی برای همراه معلول در نظر نمی‌گیرد و با توجه به این‌که معلولان برای پیدا کردن شغل نیز با مشکل روبه‌رو هستند باید گفت هزینه بالای سفرهای هوایی سبب شده کمتر شخص معلولی تمایل به سفر هوایی داشته باشد.

گزینه دیگر برای معلولانی که قصد مسافرت دارند استفاده از حمل و نقل ریلی است، اما زمانبر بودن سفر با قطار در کنار نامناسب بودن سرویس‌های بهداشتی قطارها سبب شده معلولان برای مسافرت کمتر از این وسیله استفاده کنند.

این درحالی است که استفاده از اتوبوس نیز برای معلولان مشکلات زیادی به همراه دارد، چون اتوبوس‌های بین شهری جایگاه مخصوصی برای این افراد ندارند، افزون براین کیفیت خدمات ارائه شده بین راهی در جاده‌های کشور آن‌قدر نامناسب است که معلولان نمی‌توانند نیازهای اولیه خود را برآورده کنند زیرا افراد غیرمعلول نیز همیشه از وضع نامناسب سرویس‌های بهداشتی توقفگاه‌های بین‌راهی گله دارند و معلولان در کنار چنین مشکلاتی باید با مناسب‌سازی نشدن سرویس بهداشتی نیز کنار بیایند.

علاوه براین زمان توقف اتوبوس‌ها در این مراکز به حدی نیست که شخص معلول بتواند نیازهایش را برطرف کند.

این در حالی است که مشکلات گردشگری برای معلولان فقط به وسایل حمل و نقل عمومی و نامناسب بودن وضع توقفگاه‌های بین راهی محدود نمی‌شود زیرا در شهرهای مقصد نیز این مشکلات وجود دارد؛ به عنوان نمونه اکنون کمتر هتلی در کشور اتاق ویژه معلولان دارد و مراکز تفریحی و دیدنی نیز برای بازدید معلولان مناسب‌سازی نشده است، به همین علت معلولانی که رنج سفر را به جان می‌خرند آن طور که باید و شاید حتی نمی‌توانند از موزه‌های شهرهای مختلف کشور بازدید کنند.

نکته اینجاست که معلولان بیشتر از افراد غیرمعلول به سفر نیاز دارند، اما سازمان‌هایی مانند گردشگری که باید به این نیاز معلولان توجه کنند تاکنون اقدام مناسبی انجام نداده و گره‌ای از گردشگری معلولان باز نکرده است.

مهدی آیینی ‌- ‌گروه جامعه