مزایده صندلی خالی

زبان حال یک قبولیده:

بسی رنج بردم در این ماه سی

نه یک کم، دقیقا به قدر بسی

قبولیده گردم مگر بعد از آن

به دانشگهی تا نگویی که چی؟

بله، دقیقا 466 هزار و 888 نفر امسال که سال تحصیلی 94ـ93 باشد، در دانشگاه‌های کشور و در رشته‌های مختلف تحصیلی قبول شدند تا از خوشحالی، کلاهشان را به هوا بیندازند. حالا این هوا، یا کمتر از این هوا؛ بستگی تام و تمام به رشته‌ای دارد که در آن قبول شده‌اند و آمار دوم این که باز هم طبق معمول سنوات گذشته، این خانم‌های کوشا و درسخوان هستند که درصد بیشتری از قبولی‌ها را به خود اختصاص دادند. حدود 58.43 درصد.

ـ پس بنده‌های خدا الکی نمی‌گویند می‌خواهیم درس بخوانیم، وقتی که به خواستگاری‌شان می‌رویم!.... (این مطلب را یک نفر از جوانان این مرز و بوم گفت که مدتی است همراه خانواده محترم، دارند به خواستگاری از دختران مردم می‌روند.)

الحمدلله اوضاع پذیرش دانشگاه‌های مملکت هم خوب شده و نظام آموزش‌مان واقعا عالی است. حتی جای صدها نفر دیگر هم در دانشگاه‌ها خالی است. تا جایی که به ما اطلاع دادند رئیس سازمان سنجش کشور اعلام کرده در کنکور امسال، بیش از 252 هزار صندلی در دانشگاه‌ها روی دست نظام آموزش عالی مانده است؛ یعنی خالی مانده است.

بسته پیشنهادی: چشممان به صندلی خالی افتاده، قصد خالی‌بندی نداریم. صرفا چند رهنمود ارزنده می‌دهیم که مسئولان عزیز دانشگاه‌ها ـ خصوصا دانشگاه‌های پولی ـ خیلی نگران نباشند و بد به دلشان راه ندهند. عنایت بفرمایید:

1ـ مزایده صندلی: چون اسراف است که صندلی‌ها بلااستفاده بمانند و هزینه گردگیری هم داشته باشند؛ فلذا بد نیست که مثل برخی نهادها و سازمان‌ها که هرازگاهی بخشی از اسباب و وسایل‌شان را از طریق مزایده، رد می‌کنند، این صندلی‌های فاقد دانشجو نیز از سوی مسئولان دانشگاه‌ها زیرقیمت بازار به مزایده گذاشته شود. آهای..... آتش زدم به مالم!

2ـ انتقال صندلی: در یک اقدام انسان‌دوستانه و همنوع‌گرایانه، بخشی از این صندلی‌های خالی، به کلاس‌های نهضت سوادآموزی منتقل شود. جای دوری نمی‌رود. ای بسا عمه بی‌سواد ما روی آن بنشیند و سواد یاد بگیرد.

3ـ کاهش شهریه: برخی دانشگاه‌های پولی که با سیاست«هرچه پول بدهی، آش می‌خوری»، اداره می‌شوند،اگر می‌خواهند چندتایی بیشتر از صندلی‌هایشان پر شود، یک مقداری سطح توقع مالی خود را پایین بیاورند و شهریه‌های خود را کاهش دهند. بعضی از خانواده‌های ما که همان یارانه ناچیز را هم روی هوا می‌زنند که در خانه مور شبنمی توفان است؛بفرمایید که به چه زبانی بگویند که نداریم؟!

4ـ تغییر اسم: مسئولان محترم نظام آموزش عالی کشور، با مشاهده این تعداد از صندلی‌های خالی مانده و فاقد دانشجو، مبادا یک وقت ناامید شوند و به فکر تغییر اسم بیفتند و نام خود را بگویند: «نظام آموزش عالی و خالی»!... خیر؛ این نام‌گذاری خوب نیست. ان‌شاءالله خالی ماندن مقداری از صندلی‌های دانشگاه موقتی است و نظام آموزش ما، عالی است؛ ان شاءالله خداوند آن را متعالی بفرماید. آمین بلند و عالی!

رضا رفیع