داوری ایران در عرصه بین‌المللی فاجعه است!

به گزارش جام جم ورزشی، سعید مظفری زاده درباره داوری‌های جام جهانی 2014 برزیل، اظهار کرد: همان طور که دیدید مانند همیشه حرف و حدیث هایی درباره داوری‌ها وجود داشت. حقیقت این است که تا وقتی انسان در فوتبال قضاوت می‌کند، اشتباه وجود دارد. با این حال با توجه به این که فیفا سه سال داورانش را زیر نظر داشت و بهترین آموزش‌ها و امکانات را در اختیارشان گذاشت، توقع اهالی فوتبال، هواداران و کمیته‌ داوران فیفا بیشتر از این بود.

وی ادامه داد: نمی‌خواهم بگویم که نمره داوران جام جهانی 2014 برزیل مردودی است‌ اما عملکردشان خیلی خوب هم نبود و با توجه به امکانات موجود، عملکرد داوران در دوره قبل بهتر از این دوره بود. در این دوره چندین اشتباه تاثیرگذار وجود داشت.

مظفری زاده همچنین گفت: فیفا اعلام کرد که ضریب اشتباه‌های داوری در این دوره پایین آمده در حالی که من فکر می‌کنم این حرف منطقی نباشد و فیفا حقایق را نادیده می‌گیرد. در بازی ایران و آرژانتین، داور پنالتی آشکار ما را نگرفت، یا داور بازی هلند و اسپانیا چند اشتباه تاثیرگذار داشت. فیفا برخی از این اشتباه ها را به حساب نیاورده و بر این اساس گفته که ضریب اشتباه‌ها پایین آمده است. بهتر است که فیفا این مسائل را بیشتر بررسی کند.

وی افزود: تصورم این است که "بوساکا"، رییس دپارتمان داوری فیفا در این دوره از جام جهانی بیشتر فکرش را به آمادگی جسمانی داوران معطوف کرده بود. داوران این جام از این نظر فوق‌العاده‌ بودند، ولی نقطه ضعف آنها عدم مهارت‌های فنی لازم و اشتباه در جایگیری بود. در داوری، تجربه و مهارت فنی فاکتور بسیار مهمی است.

داور بین‌المللی پیشین فوتبال ایران همچنین درباره تکنولوژی‌های مورد استفاده در داوری و احتمال ورود تکنولوژی "ویدئو چک" – مانند تنیس – به فوتبال گفت: مطمئن باشید که ویدئو چک یا مانند آن راهی به فوتبال پیدا نمی‌کنند. فیفا برای استفاده از تکنولوژی خط دروازه سه شرط گذاشت که قوانین بازی فوتبال نقض نشود، فقط داور از نتیجه‌ کار دستگا مطلع شود و هیچ وقفه‌ای در بازی ایجاد نکند، یعنی در کمتر از 10 ثانیه نتیجه‌ معلوم شود. فیفا به هیچ وجه اجازه نمی‌دهد که ورود یک تکنولوژی مثل ویدیو چک به فوتبال باعث کم شدن هیجان بازی شود.

مظفری زاده درباره مناسبات بین‌المللی و نحوه رفتار بازیکنان و مربیان در قبال اشتباه‌های داوری نیز، گفت: بزرگ‌ترین درسی که جام جهانی 2014 برزیل از نظر داوری برای ما داشت این بود که بازیکنان و مربیان تیم‌ها با وجود رخ دادن بزرگ‌ترین اشتباه‌ها هیچ رفتار خارج از عرفی انجام نمی دادند. به جرات می‌توانم بگویم که داوری‌ها در چند بازی سرنوشت صعود یا حذف تیم‌ها را تعیین کردند، ولی با این حال کسی به خودش اجازه نداد که خارج از عرف کار کند. این مساله گمشده فوتبال ماست.

وی افزود: مدیران، بازیکنان و مربیان فوتبال در ایران برای آن که از بار سنگین ناکامی‌ها شانه خالی کنند،‌ با اظهارات تکان دهنده و لحن بسیار بد، تقصیرها را به گردن داور می‌اندازند. جام جهانی 2014 برزیل نشان داد که رفتار فوتبالی‌ها با هم چطور باید باشد. این مساله به نحوه مدیریت تشکیلات باز می‌گردد.

مظفری‌زاده ادامه داد: آن چه در فیفا حاکم است رفتار قاطعانه‌ای است که بروز می‌دهد. اگر یک تخلف انضباطی رخ دهد، فیفا با قاطعیت فرد خطاکار را محروم یا جریمه می‌کند. اما در فوتبال ما مصلحت اندیشی، گم شدن پرونده‌ها و خیلی مسائل دیگر باعث شده که جامعه داوری با مشکل روبرو شود.

وی در ادامه با اشاره به وضعیت داوری ایران در عرصه بین‌المللی خاطر نشان کرد: از فدراسیون فوتبال تقاضا دارم که توجه بیشتری به جامعه داوری داشته باشد. وضعیت داوری ما در عرصه بین‌المللی بسیار نامطلوب است. به جز فغانی، کامرانی فر و سخندان که شانس بالایی برای قضاوت در جام ملت‌های آسیا و دوره بعدی جام جهانی دارند، در عرصه بین‌المللی هیچ حرف دیگری نداریم.

داور بین‌المللی سابق فوتبال ایران گفت: متاسفانه برای حل این مشکل هیچ برنامه‌ای نداریم. به جامعه داوری و نیازهایش توجه نمی‌شود. اگر روال کار به همین صورت ادامه یابد قول می‌دهم که ظرف چند سال آینده وضعیت ما از این هم بدتر می‌شود. فراموش نکنیم که پنج سال پیش به همراه ژاپن، قوی‌ترین و پرافتخارترین تیم‌های داوری آسیا را داشتیم و بیشترین ابلاغ‌ها به ما می‌رسید، ولی حالا فقط یک داور الیت داریم و در بهترین حالت طی دو سال آینده یک نفر دیگر را خواهیم داشت که این مساله برای داوری ما در عرصه بین‌المللی یک فاجعه است.

فدراسیون فوتبال ایران تنها فدراسیونی بود که در خلال جام جهانی 2014 برزیل از یک داور شکایت کرد. به نظر می‌رسد اساسا نگاه مسئولان فوتبال ایران به مقوله داوری دچار ایراد باشد.

مظفری‌زاده با تایید این مساله گفت: متاسفانه نگاه ما اشتباه است، اگر بگوییم که نگران آینده نیستیم و برای رشد داوری‌ها برنامه داریم یا خودمان را فریب می‌دهیم یا می‌خواهیم صورت مساله را پاک کنیم. تمام توجه ما به مسائل روزمره است و این که بازی‌ها بدون سر و صدا تمام شوند.

وی افزود: AFC برنامه دارد که در چند سال آینده مانند تقسیم بندی تیم‌ها از نظر فنی، کشورها را از نظر سطح داوری طبقه بندی کند و به هر کدام سهمیه بدهد. در بهترین حالت که حدود 10 درصد است ما با وضع موجود در رده میانی قرار می‌گیریم و در شرایط طبیعی که 90 درصد احتمال دارد، جزو رده‌های پایین خواهیم بود، مگر این که با برنامه‌ریزی و تلاش برای رشد استعدادها جایگاه خود را بالا ببریم.

داور بین‌المللی سابق فوتبال ایران در ادامه با بیان این که جدی نگرفتن داوران باعث بی انگیزگی آنها می‌شود، اظهار کرد: مصلحت اندیشی در فوتبال ما پر رنگ است. خود من بارها به فدراسیون گزارش داده‌ام، ولی نه تنها نتیجه‌ای نگرفته‌ام، بلکه اساسا اثری از گزارشم وجود نداشته است! قدم اول تدوین قانون برای حمایت از داوران است که داریم و قدم مهم‌تر اجرای آن است. امیدوارم که این قانون درست اجرا شود. تاکنون برای اجرای قانون مشکل داشته‌ایم.

وی در ادامه با مقایسه عملکرد داوران لیگ برتری با داوران حاضر در جام جهانی 2014 برزیل گفت: به داوران خودمان نمره قبولی می‌دهم، چون با توان و استعداد ذاتی‌شان توانسته‌اند که با وجود مشکلات، سختی‌ها و عدم حمایت وظیفه‌شان را به درستی انجام دهند. این که داوران جوان ما توانسته‌اند در شرایط حساس لیگ کارشان را خوب انجام دهند یعنی داوران ما استعداد و پتانسیل زیادی دارند و می‌توانند در دنیا حرف برای گفتن داشته باشند. این مساله به مدیریت درست نیاز دارد.

وی همچنین گفت: از مسئولان تیم‌ها می‌خواهم که به جام جهانی بهتر نگاه کنند و اشتباه‌های این جام را با عملکرد داوران ایرانی مقایسه کنند. من همین جا به داوران ایرانی خسته نباشید می گویم چون عملکردشان بسیار خوب است. حیف است که این همه استعداد و توانمندی که در داخل داریم، هرز برود. با وجود این همه استعداد جوان چرا باید در عرصه بین‌المللی جایگاه خوبی نداشته باشیم؟

مظفری‌زاده بار دیگر درباره نقش فدراسیون در توسعه داوری‌ها گفت: فدراسیون باید به داروی بها بدهد و برای کار داوران ارزش قائل شود. متاسفانه فدراسیون فوتبال برای توسعه داوری برنامه‌ای ندارد.

داور بین‌المللی سابق فوتبال ایران در پایان گفت: حمایت از داوران همه موارد را شامل می‌شود. برنامه‌ریزی، ارزش قائل شدن برای داوران به چشم انداز توسعه، تامین وسایل مورد نیاز، حق الزحمه مناسب و همه این گونه موارد باید در حمایت از داوران لحاظ شود. (ایسنا)