داوری: شانس دارم دروازه‌بان اول باشم

مجله هفتگی فیفا در آخرین شماره خود صفحاتی را به دانیل اختصاص داده تا از او درباره حضورش در ایران و انتخابش به عنوان یکی از دروازه‌بانان حاضر در برزیل بپرسد.

او در فصل پرفراز و نشیبی که داشت اولین بازی ملی خود را برای ایران انجام داد و با اینتراخت برانشوایگ، بوندس لیگا را برای اولین بار تجربه کرد که با سقوط این تیم به دسته پایین‌تر همراه بود و اکنون در جام جهانی برزیل حضور دارد و می‌تواند برای دروازه ایران مرد شماره یک باشد. حس او درباره همه این اتفاقات این است که «در این فصل اتفاقات زیادی افتاد و در این راه تجربیات مثبت زیادی به دست آوردم.

توانستم برای ایران بازی کنم و اکنون این شانس را دارم تا حضور در جام جهانی را که برایم غیرقابل انتظار بود، تجربه کنم. لحظات زیبایی داشتم». دانیل با پافشاری کارلوس کرش پیش از بازی با لبنان به تیم ملی ایران اضافه شد اگرچه تا چند بازی نتوانست به ترکیب اصلی راه پیدا کند. خودش در مورد انتخابش به وسیله کرش و کادر فنی‌اش می‌گوید «بوندس لیگا در کشور پدرم با تلویزیون، اینترنت و روزنامه‌ها بشدت پیگیری می‌شود. من قبل از این‌که اولین بازی ملی را انجام دهم مدت‌ها تحت نظر قرار داشتم. در بازی‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا مقابل تایلند 3 بر صفر برنده شدیم و بسته نگه داشتن دروازه این پیروزی را دلچسب‌تر کرد.»

داوری که رقبایی چون احمدی و حقیقی را در کنار خود می‌بیند، برای حضور درون دروازه تیم ملی در جام جهانی امیدوار است. «این شانس برای من وجود دارد که دروازه‌بان اول باشم. معمولا دروازه بان‌هایی که برای ترکیب یک تیم در جام جهانی انتخاب می‌شوند، توانایی‌های مشابه به هم دارند و هیچ یک از ما سه نفر تجربه بین‌المللی زیادی نداریم. می‌خواهم نماینده کشور ایران باشم. برایم مهم نیست که درون دروازه باشم یا نه. همین که اینجا هستم برایم یک افتخار بزرگ است».

حرف‌هایش در مورد ایران قبل از تیم ملی برایمان آشنا است اما باز شنیدنی است. وقتی کودک بودم یکبار به ایران آمده‌ام. وقتی دوباره به ایران رفتم متوجه شدم که در کشوری حضور دارم که با جایی که در آن متولد شده‌ام، تفاوت‌های زیادی دارد. مدت زیادی طول کشید تا خودم را با خیلی از چیزها تطبیق دهم و بعضی از آداب و سنت‌ها برایم خیلی جدید بود. بخشش و دوستی مردم ایران برایم باورنکردنی بود. با آغوش باز مورد استقبال قرار گرفتم و در خیابان خیلی‌ها مرا می‌شناختند. فروشنده‌ها مرا به مغازه‌های خود دعوت می‌کردند و خیلی‌ها می‌خواستند که به انتخاب خودم یک یادگاری از آنها بگیرم. چیزی که در آلمان کاملا غیرقابل تصور است. وقتی کودک بودم برای چنین روزهایی توسط پدرم آماده شده بودم. کسی که افتخار زندگی ام است. اکنون در بیست و شش سالگی در سنی قرار دارم که می‌توانم از همه تجربیات زندگی ام لذت ببرم. لحظات بسیار هیجان آور و پرباری را می‌گذرانم. او مانند دیگر بازیکنان خارجی که به ایران آمدند از جمله فریدون زندی هنوز نمی‌تواند بخوبی فارسی صحبت کند اما می‌گوید در حال یادگیری است و بزودی بهتر از این صحبت خواهد کرد. «دارم تلاش می‌کنم که یاد بگیرم و دانسته‌هایم را بیشتر کنم. در طول بوندس لیگا هفته‌ای یکبار این کار را می‌کردم و امیدوارم بعد از جام جهانی بتوانم فارسی را بهتر از این صحبت کنم. صحبت کردن با دیگر هم تیمی‌ها که این توانایی را دارند انگلیسی هم صحبت کنند، به من کمک زیادی می‌کند. با وجود مشکلاتی که در زبان دارم هیچ وقت فکر نمی‌کنم که یک بازیکن بیگانه در میان بازیکنان ایران هستم».

دانیل در مورد بازی‌های جام جهانی و رویارویی با بازیکنانی چون لیونل مسی، ادین ژکو و... می‌گوید: «بی‌شک ایستادن در برابر این بازیکنان می‌تواند دلهره‌ای را برای هر دروازه‌بانی به‌وجود بیاورد اما من ذاتا آدم خونسرد و واقع‌بینی هستم و پیش از بازی درباره این چیزها زیاد فکر نمی‌کنم. بعد از گذراندن سال‌های سخت در بوندس لیگا دیگر با فکر مغلوب شدن مقابل مسی نمی‌خوابم. تجربه‌ای که در طول حرکت از لیگ آماتوری به بوندس لیگا به دست آوردم، کمک کرده تا راهم را پیدا کنم. می‌توانم روی خط دفاع قوی‌مان حساب کنم. خطی که برای هر نوع سیستم بازی ما پایه و اساس محکمی را فراهم می‌کند. ما یک مربی حرفه‌ای و بزرگ داریم که می‌تواند ما را برای بازی مقابل تیم‌های بزرگی چون آرژانتین آماده کند»

دروازه‌بان تیم ملی ایران در پایان در مورد شانس حضور تیم کشورمان در مرحله یک هشتم نهایی و آینده این تیم می‌گوید: «آرزویم این است که شگفتی‌های زیادی در جام رخ دهد و این خواسته ماست. می‌خواهیم برای حریفانمان دردسرساز باشیم و مشکل ایجاد کنیم. ما این شانس را داریم که از هر کدام از بازی‌هایمان چیزی بیرون بکشیم. اگر بتوانیم از اولین بازی مقابل نیجریه امتیازی کسب کنیم، درها به روی ما باز می‌شود. هر کاری می‌کنیم که مردم در ایران به ما افتخار کنند».

مجله هفتگی فیفا ‌/‌ مترجم: عرفان خماند