فضایی برای همنشینی با کتاب و کتابخوان

از سوی دیگر بخشی از لذت کتاب گپ زدن درباره آن و در میان گذاشتن تفکرات و تجربه‌هایی است که هر کتابخوانی از دنیای آن دارد. از همین رو وجود یک توقفگاه آرام‌بخش در نمایشگاه همه ساله ضروری می‌نمود.

درست است که بیرون شبستان و در فضای باز مصلای تهران همواره نیمکت و غرفه‌های متنوعی برای فروش اغذیه وجود داشته، اما فضای بزرگ و بسته شبستان که بخش عمومی نمایشگاه در آنجاست و عمده تمرکز و وقت مراجعه‌کنندگان مصروف آن می‌شود؛ نیاز به توقفگاه و پاتوقی مستقل و داخلی داشته است.

مسئولان نمایشگاه امسال این کمبود را با اختصاص فضایی مناسب به یک کافه در طبقه دوم شبستان تا حدودی پوشش داده‌اند.

وجود این فضای جدید علاوه بر رفع خستگی و کمک به رفاه حال بازدیدکنندگان این حسن را دارد که بستر دیدار اهالی فرهنگ را هم فراهم کرده است؛ ایجاد فرصت تمرکز برای مراجعان جهت انتخاب و خرید کتاب، لذت تورق کتاب و در میان گذاشتن تجربیات، اصلا دیدن فضا و جنب‌جوش نمایشگاه از جایگاهی ساکن در یک کافه، زیر نظر گرفتن باقی آدم‌ها، آسودن با جرعه‌ای چای یا قهوه و دیدار ناشران و نویسندگان و اهالی فرهنگ با هم، همه مغتنم است و به مدد وجود چنین فضایی در نمایشگاه فراهم شده؛ فضایی که آن ظاهر تک‌بعدی نمایشگاه در سال‌های پیش را شکسته است.

سهراب شکیب - جام‌جم