رابطه احزاب و دولت، فراتر از هم‌اندیشی

البته در حالی که این نشست هنوز برگزار نشده، حاشیه‌هایی بوجود آمده و موضوع دعوت از برخی احزاب و دعوت نشدن برخی دیگر مطرح شده که می‌توان از هم‌اکنون پیش‌بینی کرد این گلایه‌ها تا روز برگزاری نشست سیر صعودی داشته باشد.

با وجود این ورای چنین حرف و حدیث‌هایی به ‌نظر می‌رسد که رابطه دولت و احزاب بیش از نشست‌های هم‌اندیشی، نیازمند تدوین یک نظام جامع حزبی است تا بتواند جایگاه احزاب در معادلات سیاسی کشور را روشن کند.

اکنون شاید به دلیل نبود احزاب فراگیر و دارای برنامه، جایگاه حزب در کشورمان عملا به صادرکنندگان فهرست‌های انتخاباتی تنزل یافته و احزاب معمولا نه جایگاه تصمیم‌سازی برای خود قائل هستند و نه برنامه‌ریزی.

چنین است که تصور رایج از حزب نیز به چند سخنرانی و صدور بیانیه و مصاحبه مطبوعاتی، کاهش یافته و کسی سراغی از مطبوعات ارگان حزبی، مانیفست حزبی، ساز و کارهای عضوگیری احزاب، منابع مالی تشکل‌های سیاسی، تعاملات بین‌حزبی و... نمی‌گیرد.

شاید به همین خاطر است که در ایران برخلاف کشورهای توسعه‌یافته که احزاب تشکیل‌دهنده دولت‌ها هستند، دولت باید میزبان هم‌اندیشی احزاب شود.

تجربه سیاست‌ورزی در جهان امروز این نکته را اثبات کرده است که در امر سیاسی نیز چونان عرصه اقتصاد، وانهادن امور به نهادهای غیردولتی بهتر می‌تواند منافع ملی را تامین کند؛ به همین منظور در شرایط کنونی کشور، تقویت احزاب می‌تواند باری را که سال‌هاست بر دوش دولت قرار گرفته، برداشته و از احزاب، اتاق‌های فکر مردمی بسازد برای تصمیم‌سازی که دولت را در امر تصمیم‌گیری یاری دهند و بدیهی است، ایفای چنین نقشی از سوی احزاب سیاسی، در فرآیندی پیچیده‌تر و گسترده‌تر از نشست‌های هم‌اندیشی قابل تحقق است.

به این ترتیب گرچه به نظر می‌رسد که برگزاری نشست هفته آینده 48حزب سیاسی با وزیر کشور می‌تواند آغازی بر این راه باشد، اما همه شرکت‌کنندگان در این نشست باید به این مهم توجه کنند که به این نشست به چشم نقطه آغاز بنگرند و نه خط پایان، تا شاید از پس آن راهی به سوی تقویت نظام حزبی در کشور گشوده شود.

مصطفی انتظاری‌هروی - گروه سیاسی