از لذت تا توهم

در حقیقت سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال ایران به لحاظ حفظ اعتبار و آبرو هم که شده، می‌خواهد بابازیکنان خود، حضوری پررنگ در برزیل داشته باشد و با ارائه بازی‌های خوب، بخت خود را برای صعود به دور دوم بیازماید.

هر چند بعد از قرعه‌کشی جام جهانی، مدام گفته می‌شود اگر در فلان گروه قرار می‌گرفتیم، برایمان بهتر بود، اما برای تیمی که به قول سرمربی‌اش می‌خواهد از حضور در این رقابت‌ها لذت ببرد، فرقی نمی‌کند حریفانش چه تیم‌هایی باشند.

این درست که روی کاغذ و در قیاس با تیم‌های آرژانتین، نیجریه و بوسنی، ایران شانس کمتری برای صعود دارد، اما کرش اگر می‌خواهد این حضور برای او و فوتبال ایران با لذت همراه باشد، باید شرایط را به‌گونه‌ای مدیریت کند که تیم ملی جسورانه در برابر حریفانش بایستد.

لذت بردن به این معنا نیست که تیم ملی با اندیشه صرفا دفاعی در مقابل سه تیم مورد اشاره قرار گرفته و بازیکنانش را در طول 90 دقیقه زیرفشار حملات آنها قرار دهد.

لذت بردن از بازی‌ها زمانی حاصل می‌شود که تیم ملی بویژه در برابر تیم‌های نیجریه و بوسنی، بازی زیبا و منطقی ارائه کند.

به بازی با آرژانتین فعلا کاری نداریم که این تیم با لیونل مسی شرایط خاص خود را دارد و بعید به نظر می‌رسد آرژانتین برای سرگروهی با مشکل خاصی مواجه باشد.

بنابراین تیم ملی باید با اندیشه‌های کرش، استراتژی دومی در گروه را مورد توجه قرار دهد. برگزاری بازی با تیم‌های مطرح دنیا به منظور ریخته شدن ترس احتمالی بازیکنان ایران، حربه‌ای موثر در راه برنامه‌های تدارکاتی تیم ایران است.

اختصاص مبلغ 1.5 میلیون دلار از سوی فیفا برای آماده‌سازی تیم ملی نیز، جایی برای بی‌پولی نمی‌گذارد و امیدواریم این حضور با تدبیر فوتبالی‌ها به یکی از حضورهای خوب فوتبال ایران در عرصه رقابت‌های جام جهانی تبدیل شود.

حجت‌الله اکبرآبادی - دبیر گروه ورزش